مخترع نی‌ریزی با اختراع و تولید حدود ۸۰۰ دستگاه تراشکاری پرتابل، صنعت کشور را متحول کرد. 
زمانی که مصطفی پیرزادی ۳۳ ساله ۱۶ ساله بود و سال ۱۳۸۵ وارد رشته ساخت و تولید هنرستان شهید باهنر نیریز شد، هیچ وقت فکرش را هم نمی‌کرد که کمتر از ۲۰ سال بعد بتواند با اختراع دستگاهی جدید، صنعت تراشکاری کشور را متحول کند.
او بعد از هنرستان برای کارآموزی به کارگاه تراشکاری خادمی رفت و بعد از آن هم تا سال ۱۳۹۰ همان جا شاگردی کرد. سال ۱۳۹۲ کارگاه تراشکاری خودش را در بولوار مدرس تأسیس و در همان سال دستگاه «ثابت تراش دو گیربوکس پرتابل با شفت متحرک توسط میل بال اسکرو» را اختراع کرد.
او تا سال ۱۴۰۰ کار‌های خدماتی تراشکاری انجام می‌داد تا این که پس از سال‌ها توصیه اطرافیان برای ثبت اختراع خود، همزمان با ورود به دنیای مجازی به این کار تن داد. به طوری که در یک سال گذشته ضمن ثبت اختراع و شرکت و همچنین لوگو و طرح صنعتی، نزدیک به ۸۰۰ دستگاه از این اختراع را تولید کرده و در ۴ دوره و همایش ۲۰۰ نفره در نیریز، به تراشکاران کشوری آموزش داده است.
پیرزادی در این باره گفت: «قطعات بزرگی از بیل مکانیکی و لودر را نمی‌شود روی دستگاه بست و تراش داد. من دستگاهی ساختم که برعکس عمل می‌کند و به جای بیل مکانیکی و لودر، دستگاه می‌رود و روی قطعه بسته می‌شود. این یک دستگاه پرتابل سیار است.»
وی افزود: «تا سال ۱۴۰۰ که فضای مجازی آنچنان برای شهرستان محدودی مثل نیریز گسترده نبود، به صورت گمنام ۸ سال با این دستگاه کار کردم. هرچه به من می‌گفتند اختراعت را ثبت کن، می‌گفتم حتی اگر این کار را انجام دهم، فایده‌ای ندارد و کسی این دستگاه را از من نمی‌خرد. تا این که فضای مجازی گسترده‌تر شد و من وارد اینستاگرام شدم. از آنجایی که ۱۵ سال شاگردی کرده و تراشکاری را حرفه‌ای بلد بودم، شروع کردم به آموزش تراشکاری و تراشکار‌های کشور به طور مرتب من را دنبال کردند تا این که تعداد دنبال کنندگان پیج من نزدیک به ۸۵ هزار نفر شدند.»
این مبتکر نی‌ریزی عنوان داشت: «فضایی برای تبلیغ دستگاه فراهم شد و من هم از آن رونمایی کردم و کار‌های ثبت اختراع آن را انجام دادم. البته به جز این اختراع، دو اختراع دیگر هم دارم. ولی آن‌ها را تولید انبوه نکردم و توانم را روی همین دستگاه گذاشتم؛ چرا که با کارشناسان فروش مشورت کردم و گفتند روی تولید یک محصول مانور بده و تمرکز کن تا موفق شوی. اختراع دیگر من در کارخانه ارده‌سازی آقای جوهری است. آنجا کنجد‌ها را در حوض می‌ریزند و کارگر آن را با غربال جمع می‌کند و در سبد دیگری می‌ریزد. من دستگاهی برایش ساختم که وارد حوض آب می‌شود، کنجد‌ها را جمع می‌کند و با خودش بالا می‌آورد. دستگاه دیگری ساختم که خودش به طور اتوماتیک جوشکاری می‌کند و نفری که جوش می‌دهد حذف می‌شود. از آن هم رونمایی کردم و چند وقت دیگر برای ثبت اختراعش اقدام میکنم.»
پیرزادی با بیان این که دستگاهش در صنعت ایران حرف اول را میزند، گفت: «دستگاه را به هر کسی که می‌فروشیم، به او آموزش رایگان می‌دهیم. همین چند روز پیش دوره چهارم را در نیریز برگزار کردیم. در هر دوره حدود ۲۰۰ نفر به نیریز می‌آیند و سرای جاوید، سرای آبی‌بی و هتل نای ذی پر از مسافر می‌شود. شهریور ماه نیز زمان دوره بعدی است.»
وی افزود: «دستگاه ما نمونه خارجی خیلی کمی دارد و از این جهت کشور را به خودکفایی رسانده‌ایم. در مدت چهار دوره همایش، مرتب دستگاه‌ها را ارتقاء دادیم و آخرین دستگاهی که ساختیم، چند ماه پیش با آخرین استاندارد‌های جهانی ساخته شده است. بر خلاف دوره اول که در سال ۱۴۰۱ گیربکس را از اصفهان می‌خریدم، گیربکس ما اختصاصی و تولید خودمان شده که نمونه آن در ایران وجود ندارد. هم‌اکنون شرکتهای بزرگی مثل هپکو اراک، کاسپین ساوه، گل‌گهر سیرجان، تیراژه ماشین سمنان و ماشین‌سازان حفار سلفچگان این دستگاه را سفارش داده‌اند. ما سفارش‌هایی هم از پاکستان، افغانستان، کانادا و ترکیه داریم و در حال ورود به مرحله صادرات هستیم.»
این صنعتگر نی‌ریزی با بیان این که دستگاهش صنعت ایران را متحول کرده است، عنوان داشت: «بازو‌های دستگاه‌هایی مثل لودر و بیل مکانیکی که حرکت و گل‌برداری میکنند، یک سری سوراخ‌هایی دارند که بعد از یکی دو سال تخم مرغی و کیوی شکل می‌شود. قبلاً لودر را با کمرشکن به اصفهان می‌بردند و با دستگاههای بورینگ ۸ میلیاردی این سوراخ‌ها را درست می‌کردند. اما ما دستگاهی ساخته‌ایم که روی لودر بسته می‌شود و همان جا در معدن خیلی راحت عملیات تراشکاری را انجام می‌دهد.»
پیرزادی با بیان این که هفت نیروی بیمه شده دارد، گفت: «دستگاههای ما ثبت‌نامی است. حدود ۵۰ میلیون تومان بیعانه می‌گیریم و به آن‌ها می‌گوییم دو ماه بعد دستگاه را به شما تحویل می‌دهیم. با این سرمایه، قطعه و مواد اولیه را می‌خریم و در مدت دو ماه تولید میکنیم. بعد از آن به متقاضیان می‌گوییم به نیریز بیایند و اینجا آموزش ببینند. صبح تا ظهر آموزش تئوری را در فنی‌حرفه‌ای داریم. هر دو یا سه ماه یک بار حدود ۲۰۰ نفر را به فنی حرفه‌ای می‌برم و آموزش می‌دهم که در این زمینه آقای مرادی رئیس فنی حرفه‌ای همکاری بسیار خوبی دارد. عصر هم سوله آقای خادمی در ورودی شهر را برای آموزش عملی اجاره میکنم.»
وی عنوان داشت: «یک سری قطعات نیاز به سی‌ان‌سی دارد که می‌دهم اصفهان تولید میکنند. ولی بیشتر قطعات را خودم تولید میکنم. من دو کارگاه دارم؛ یکی برای خدمات است و یکی هم تولید همین دستگاه. قطعاتی را به اصفهان می‌دهم که دستگاه تولید آن را ندارم. اگر مسئولان وام بدهند، دستگاههای آن را هم می‌توانم بیاورم و آن‌ها را نیز صفر تا صد خودم تولید کنم.»
پیرزادی گفت: «ما در تهران هم نمایندگی داریم و یک نفر را آموزش داده‌ایم تا مجبور نباشیم از اینجا به تهران برویم. وقتی شرکت‌ها و صنایع تماس می‌گیرند، نیرویمان را می‌فرستیم. حتی در همدان، شمال کشور، بندرعباس و سمنان هم نمایندگی داریم.»
این مخترع نی‌ریزی اضافه کرد: «هزینه تولید هر کدام از این دستگاه‌ها حدود ۱۰۰ میلیون تومان و فروش آن هم حدود ۱۲۰ میلیون تومان است. هنوز هم برنامه‌های بزرگ و نقشه‌های زیادی دارم. تصمیم دارم سوله‌ای احداث کنم و شرکت بزرگی با حداقل ۲۰۰ تا ۳۰۰ کارگر داشته باشم که البته برنامه بلند مدتم است.»
خداقوت
به امید روزی که صادرات فنی داشته باشید.
یا علی مدد
ولی صدحیف که مسئولین کسایی رو میپسندن که بتونن اختلاس کنن و نابودی به بار بیارن
نمونه تکمیل شده دستگاه خارجی برای این کشور استفاده شود.
خدا قوت
آفرین بر شما
منم مهندسی مکانیک از دانشگاه تبریز را به اتمام رساند م و از شما تشکر و قدردانی میکنم و خداقوت میگم بشما و استادهای شما و خانواده محترمتان
خدا قوت ایشالاه باشه دستگاههای پیشرفته دیگه
خوشحالم که برای ارتقای کشور زحمت میکشید
یک تار موی شما می ارزد به کسانی که بجای خدمت به کشور برای تصاحب پول بیشتر به خارج کشور می‌روند
مرحبا به توان و استعداد ای مرد خلاق
ان شاء الله پایدار و سرافراز باشید و همیشه بدرخشید.