صفهای بلند کامیونها پشت جایگاههای سوخت به صحنه تکراری هر روز تبدیل شده و زمان زیادی را از آنها میگیرد.
خرابی مستمر دستگاههای هوشمند سوخت
ظاهراً مدتی است که برای جلوگیری از قاچاق سوخت، سهمیه گازوئیل جایگاهها در سراسر کشور کاهش پیدا کرده و تبعات هک شدن سامانه هوشمند سوخت و روان نبودن کارتخوان آنها نیز بر این مشکل افزوده است.
این در حالی است که جایگاهداران نیریز معتقدند مردمی که سالم کار میکنند، روی کسانی که گازوئیل را از اینجا به بندرعباس قاچاق میکردند، سوختند.
حسام دلخوش مسئول جایگاه سوخت دلخوش است.
او میگوید: «بعد از هک شدن سامانه هوشمند و برای جلوگیری از حادثه مشابه، جایگاهها به شکل آفلاین کار میکنند.
فقط صبح تا صبح یک لحظه وصل میشوند و بعد از بهروز شدن اطلاعات، دوباره آفلاین میشوند. همچنین کمبود قطعات سختافزاری و خرابی آنها باعث میشود که توزیع گازوئیل کندتر شود.»
وی اضافه میکند: «۵ دیسپنسر بنزین و ۴ دیسپنسر گازوئیل داریم که هر کدام دو نازل دارند.
دستگاههای کارتخوان سامانه هوشمند نصب است؛ اما کارایی لازم را ندارد.»
سهمیههای قطرهچکانی
دلخوش بر کم بودن سهمیه جایگاههای نیریز تأکید میکند و میگوید: «سهمیه ما یک میلیون و سیصد هزار لیتر در ماه است.
نیریز مثل بقیه شهرستانها نیست و ترافیک ماشینهای سنگین در این مسیر ترانزیتی و صنعتی خیلی بیشتر است.
بارها با نماینده سابق مجلس و نماینده فعلی صحبت کردیم که اگر میشود سهمیه ما افزایش پیدا کند؛ اما نتیجهای نداشته است.»
مهدی فرامرزینژاد مسئول جایگاه سوخت فرامرزینژاد هم آنلاین نبودن دستگاههای هوشمند سوخت را دلیل معطل شدن رانندگان و طولانی شدن صفها میداند.
یکی از رانندگان ایستاده در صف، تعداد خودروهای سنگین در این مسیر و تمام شدن زودهنگام ظرفیت روزانه گازوئیل جایگاهها را عامل این شلوغی میداند.
راننده دیگری میگوید: «ما یک گروه فضای مجازی داریم که همه رانندگان نقاط مختلف استان و کشور در آن حضور دارند.
پیامهای مربوط به گازوئیل را که میگذاریم، میگویند جایگاههای دیگر شهرها گازوئیل دارند؛ اما در نیریز همیشه کم میآید.
من نمیدانم دلیلش چه است که به جایگاههای شهر ما به اندازه نیاز سوخت نمیرسد.»
حمید مقدم مسئول جایگاه گازوئیل محمودآباد است که به گفته خودش تحت عنوان خودفروشی و برای بخش کشاورزی، صنعت و جادهسازی، خردهفروشی و... راهاندازی شده است.
او میگوید: «سهمیه ما ۱۵ هزار لیتر در روز است که درخواست دادهایم آن را مثل بقیه تبدیل به ۳۰ هزار لیتر کنند؛ اما هنوز انجام نشده است.»
قاچاق سوخت در نیریز
یکی از رانندگان کامیون کمپرسی نیریز از حوالههایی میگوید که به شکل قاچاق به فروش میرسد و راه درآمد برخی افراد در نیریز شده است.
ظاهراً هر لیتر گازوئیل دولتی ۳۰۰ تومان است و در بازار آزاد بین ۸ تا ۹ هزار تومان به فروش میرسد.
خیلی از کسانی که حواله سوخت ماشینهایی مثل لودر، تراکتور و ... دارند، ممکن است ماهیانه دو تا سه هزار لیتر سهمیه ماهانه داشته باشند و، چون کسی اطلاع دقیقی ندارد که کار میکنند یا نه، فروش بازار آزاد و قاچاق گازوئیل در نیریز هم باب شده است.
او میگوید: «عدهای درآمد زندگیشان به این کار وصل است و راه دیگری ندارند؛ اما بعضیها هم از روی طمع این کار را میکنند.»
نیمی از کارتخوانها آنلاین نیست
رئیس شرکت پخش فرآوردههای نفتی نیریز مشکلات الکترونیکی کارتخوانهای سامانه هوشمند سوخت را یکی از دلایل اصلی این مسئله میداند و میگوید: «برخی کارتخوانهای جایگاهها وصل نیستند و مشکل دارند؛ هر چند مجوز آن را گرفتهایم که کارتخوان نیمی از پمپهای بنزین و گازوئیل جایگاههای نیریز را وصل کنیم تا سهمیه روی کارتخوانشان بنشیند، ۳۰ درصد مشکل باقی میماند که آن هم به خاطر تعمیر کارتخوانها و نبود قطعات است.»
مهدی قاسمی اضافه میکند: «فعلاً به این صورت است که اگر کسی کارتش را یک بار در کارتخوانی که به سامانه وصل است وارد کند، شارژ میشود و میتواند آن را در هر جای دیگری استفاده کند.»
وی با اذعان به سهمیه محدود جایگاهها میگوید: «سهمیهها همه از تهران تعیین میشود.
هر جایگاه یک سهمیه دارد و اگر در زمانی که بار میرسد شلوغ باشد، ممکن است ظرف چند ساعت تمام شود.
فقط برای موارد اضطرار مثل اتوبوسها خودروهای نظامی و دولتی، خودروهای حامل مواد فاسدشدنی و... مقداری سوخت نگه میدارند.»
قاسمی با بیان این که امکان افزایش سهمیه گازوئیل جایگاهها وجود ندارد، میگوید: «در این زمینه نامهنگاریهایی کردهایم؛ اما میگویند اگر اینجا کامیون اضافه شده، از یک جای دیگر کشور کم شده و ما نمیتوانیم سهمیه را افزایش دهیم.»