محققان این مطالعه با بررسی چرخه عمر یک شلوار جین ساخت برند لیوایز و آلودگی زیست محیطی مربوط به آن از مرحله کشت پنبه تا زمان دفع نهایی آن، دریافتند که برخی شلوارهای جین مدهای زودگذر تنها ۷ بار پوشیده میشوند و میزان انتشار دی اکسید کربن آنها ۱۱ برابر بیشتر از شلوارهای جینی است که به طور متداول استفاده میشوند. به طور میانگین، شلوارهای جین متداول ۱۲۰ بار پوشیده میشوند و در مجموع ۰.۲۲ کیلوگرم دی اکسید کربن تولید میکنند که ۴۸ درصد آن به شستشو، خشک کردن و اتو زدن لباسها پس از خرید مربوط است.
در مقابل، شلوارهای جین در صنعت مدی که به سرعت تغییر میکند، ۹۵ تا ۹۹ درصد بیشتر کربن بهجا میگذارند که ۷۰ درصد آن مربوط به تولید پارچه و الیاف و ۲۱ درصد مربوط به حمل و نقل آنها از کارخانه به دست مصرفکننده است. سرپرست این مطالعه، میگوید: «برای پاسخگویی سریع به روندهای مد، صنعت مد ترجیح میدهد از حمل و نقل هوایی استفاده کند که انرژیبر است و در نتیجه ۵۹ برابر بیشتر دی اکسید کربن تولید میکند.»
در سطح جهانی، صنعت مد زودگذر در سال ۲۰۲۰ حدود ۶۴.۵ میلیارد دلار ارزش داشت و پیشبینی میشود تا سال ۲۰۳۰ به ۹۵ میلیارد دلار برسد. محققان معتقدند که این صنعت ۲۵ برابر سریعتر از برندهای مد متداول، مجموعههای جدید عرضه میکند که موجب افزایش مصرف بیرویه و تولید حجم انبوهی از زباله میشود.