حجت‌الاسلام دکتر حسین سروش دین‌پژوه و امام جماعت حسینیه ثاراله در واپسین روزهای ماه مبارک رمضان به سر می‌بریم.
ضمن آرزوی پذیرش طاعات و عبادات و برآورده شدن حاجات همه خوانندگان گرامی و تبریک پیشاپیش فطر، عید پاکی و نورانیت، مناسب است تا در این روز‌ها سعی در نهایت بهره‌برداری از آن را داشته باشیم.
شاید برای درک بهتر این اوقات مناسب باشد تا فراز‌هایی از کلام نورانی امام سجاد (ع)، این زینت عبادت کنندگان را در دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه مرور کنیم.
حضرت در پایان ماه رمضان و در قالب وداع و خداحافظی با این ماه جملاتی می‌فرمایند که نشان از عظمت و بزرگی این ماه عزیز دارد.
گرامی‌ترین همراه
حضرت در ابتدا برای نشان دادن عظمت و بزرگی این ماه، لحظه به لحظه‌ی آن را دارای عظمت می‌خوانند و ساعات و شب و روز این ماه را به عنوان بهترین همراه و همدم معرفی می‌کنند: «بدرود اى گرامى‌ترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روز‌ها و ساعتها.»
از همین رو باید توجه داشت که در این روز‌ها در حال وداع با همدمی مونس و همراهی گرامی هستیم و باید سعی کنیم که در این واپسین اوقات از حضور این یار همراه بهره بریم.
رسیدن به آرزوها
حضرت می‌فرمایند: «بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.» شاید این جمله هشداری باشد به بندگان خدا که باید در این ماه به خواسته‌های خود برسند و اگر تاکنون چنین نشده، بهتر است تا با توجهی بیشتر، این روز‌ها و ساعات پایانی را دریابند که مبادا با دست تهی از مهمانی حضرت حق خارج شوند.
همچنین با رعایت شئون مربوط به این ماه بزرگ، باید از آرزو‌های دراز و دست‌نیافتنی که زاییده اوهام و خیالات باطل است، دوری گزید.
وداع یار
چه زیبا سروده است که «بگذار تا بگریم، چون ابر در بهاران/ کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران»، زیرا تلخی وداع هرگز از یاد رفتنی نیست.
از همین رو حضرت می‌فرمایند «بدرود اى همدم ما که، چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما بیاوری و، چون بروى، رفتنت وحشت‌خیز است و تألم‌افزاى.»
پر واضح است اگر انسان در طول این ماه، به گونه‌ای عمل کرده باشد که سبب انس و الفت با آن شده باشد، اکنون و به وقت جدایی، اندوهگین و وحشت زده شود.
در این حال باید دعا کرد که خدایا اگر ما این ماه رمضان را پشت سر گذاشتیم و از آن خارج شدیم، توفیق درک دوباره ماه رمضان را به ما بده و این را آخرین ماه رمضان عمر ما قرار مده!
همسایه پیش برنده
از جمله سعاد‌ت‌های هر انسانی داشتن همسایه خوب است. همسایه‌ای که علاوه بر حسن همجواری، سبب پیشرفت انسان شود.
امام سجاد (ع) ماه رمضان را با همین خصوصیت معرفی نموده و فرموده‌اند «بدرود اى همسایهاى که تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.»
آری رمضان، به مانند همسایه‌ای مهربان و دلسوز به انسان یاری می‌دهد تا خود را از منجلاب گناه و آلودگی بیرون کشیده و به زلال عبادت بسپارد.
او یاریگر انسان در برابر شیطان است: «بدرود اى یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادى و اى مصاحبى که راه‌هاى نیکى و فضیلت را پیش پاى ما هموار ساختى.» همراه و رفیقی که انسان را در مسیر فضائل سوق می‌دهد.
آزادی از عذاب
پیامبر گرامی اسلام در خطبه معروف به شعبانیه فرمودند: «بدبخت کسی است که ماه رمضان از آمرزش خدا محروم شود»، زیرا این ماه، ماه بخشش بسیار از طرف خداوند است و امام سجاد (ع) نیز به این مسئله اشاره نموده و فرموده است: «بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو را نگه داشت.»
آری انسان حتی اگر بنا به عذری نتواند در زمره روزه‌داران این ماه قرار بگیرد، می‌تواند با رعایت حریم ماه رمضان و حفظ حرمت آن، از برکات بی‌بدیل و بی‌نظیر آن بهره‌مند گردد: «بدرود که چه بسا گناهانی که از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عیب‌ها که پوشیده داشتى.»
کلمات حضرت در دعای وداع با ماه رمضان نشان می‌دهد که انسان باید از خداوند بخواهد تا توفیق بهره گرفتن از این ماه را نصیب او کند تا مبادا در زمره محرومین از برکات رمضان قرار گیرد.
امام زین‌العابدین (ع) نیز از خداوند چنین می‌خواهد: «بار خدایا، ما آشناى این ماهیم، ماهى که ما را بدان شرف و منزلت دادى و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش را توفیق دادى، در حالى که مردمان شقى قدرش را نشناختند و با شوربختى، خویش را از فضیلتش محروم کردند.»
به امید استفاده هرچه بیشتر از این روزهای پایانی ماه رمضان و قبولی طاعات و عبادات همه بندگان خدا.
