سبزی‌ها را که بسته‌بندی کردم گفتم:
- فریزشون کنم بی‌بی؟
- نه!
-نه؟
- نه، بیچین تو یَی سینی، ماخام ببرم خونِی طلعت.
- طلعت خانم زن مش جعفر؟
- هاااااا.
- وا! بی‌بی، اونجا چرا؟
- دختر میه نشنفتی طلعت پاااش عاجزه، تو عالم همسَیه‌گری نبویه کُمکُش کنیم، ها؟
-، ولی آخه بی‌بی طلعت خانم ده ساله بنده‌خدا پاش مشکل داره، بعدم ببخشیدا ببخشیدا شما هیچوقت چش دیدن طلعت خانومو نداشین، الان چی شده که...
- بُوَن دهنُته دختر، بُوَن... هر کی نفمه با‌ای حرفِی تو خیال می‌کنه من چه آدم دُم‌داری هسم، هی تو باشی، دیه دشمن ماخام چیکار؟
و بعد همانطور غرغرکنان سینی سبزی را برداشت و رفت...
به نیم ساعت نرسید که آمد خانه.
- برگشتین بی‌بی...
- هااااا،ای پِسِه انجیرا که تو یخچال بود کو؟
- همون ته یخچاله بی‌بی، برا چی میخواین؟
- میگم ببرم بری طلعت بلکه بخوره پااااش قوت بیگیره.
دهان بازمانده‌ام را بستم.
- خوبی بی‌بی؟
-ها.
- مطمئن باشم بی‌بی؟
- ها؟
- بی‌بی من صد بار التماس می‌کنم اجازه نمی‌دین چار تا دونه پسه بردارم، الان میخواین ببرین برا طلعت خانوم؟
- تا چَشم تو کور شه، دیه من بری چییِی خودُمم بویه اَ تو اجازه بیگیرم؟
پلاستیک انجیر و پسته را زد زیر بغلش و پا تند کرد به سمت در...
- گوشیتم بذا زمین، پوشو یَی تکونی اَ خودُت بده شویی مهمون دریم بری چی خوردن میان اینجا. بویه سنگ تموم بذریم.
- کی‌ان بی‌بی؟
- طلعت و بچاش.
*****
طلعت خانم و بچه‌هایش که رفتند نفسی عمیق کشیدم و نشستم کنار بی‌بی.
- بی بی یه سؤالی بپرسم؟
- بنال.
- راستشو میگین.
- میگم بنال.
- بی‌بی، خدایی، جان گلاب، چی شده یهو اینقد طلعت خانم براتون عزیز شده؟
- به تو چه آخه دختر؟ فضولی تو میه؟
- بی‌بی بگین دیگه، توروخدا. برام جای سؤاله والا.
بی‌بی نگاهم کرد.
- پسرُش هه. طاهر...
- خب.
- میگن اسم نوشته بری نماینده مجلس، میگم اومدیم و رأی اُرد، اوَخت کار ما یَی جی گیر کرد.
اَ هی حالا بویه دون بپاشیم بری روز مبادا دختر. فمیدی؟
سری تکان دادم.
- بی‌بی ی. چی بگم من به شما آخه.
- بری چه؟
- اون بنده خدا که ردصلاحیت شده که.
- ینی چی‌چی؟
- ینی نمی‌تونه تو انتخابات شرکت کنه، تأییدش نکردن.
بی‌بی وا رفت...
- الکی می‌گی.
- جدی میگم بی‌بی.
- اَی بشه تیر ناحق او انجیر پسا اَ گولو طلعت بره پویین.
بعدم خدا بزنه تو سرِ تو، من گفتم بری شام میان اینجا تو بری چه ایطو سفرِی هف رنگی برشون اناختی؟
