سکسکه مشکلی است که برای هر فردی پیش میآید. با این حال چارلز آزبورن با ۴۳۰ میلیون بار سکسکه در عمرش تجربهای منحصر به فرد از آن داشت. کسی که برای ۶۸ سال بیوقفه سکسکه کرد.
حدود یک قرن پیش در ۱۳ ژوئن ۱۹۲۲ زمانی که آزبورن جوان در مزرعه خود در روستایی در ایالت نبراسکای آمریکا مشغول کار بود ناگهان شروع به سکسکه کرد. سکسکهای که تا فوریه ۱۹۹۰، یعنی زمانی که به علتی نامعلوم متوقف شد، ادامه داشت.
این طولانیترین زمان به ثبت رسیده برای سکسکه ممتد توسط بنیاد رکوردهای جهانی گینس است.
آقای آزبورن در مصاحبه در سال ۱۹۸۲ به نشریه «پیپل» گفته بود: «داشتم یک خوک ۱۶۰ کیلوگرمی را برای قصابی آویزان میکردم که به محض برداشتن آن روی زمین افتادم. من چیزی احساس نکردم، اما دکتر بعداً گفت که در اثر این اتفاق یک رگ خونی به اندازه یک سنجاق در مغزم پاره شده است.»
دکتر، ترنس آنتونی، گفته بود که سقوط آقای آزبورن باعث از بین رفتن ناحیه کوچکی در ساقه مغز شده است که وظیفه واکنش مهار سکسکه را بر عهده دارد.
آقای آزبورن در این ۶۸ سال به طور متوسط ۲۰ تا ۴۰ اسپاسم دیافراگمی غیرارادی در دقیقه را تجربه کرد. امری که باعث شد در مجموع و پیش از مرگش در سن ۹۷ سالگی، ۴۳۰ میلیون بار سکسکه کند.
اگرچه چارلز آزبورن سالها برای ملاقات با پزشکان مختلف رنج سفرهای طولانی را به خود هموار کرد، با این حال هیچکدام از آنها نتوانستند درمانی برای او پیدا کنند.
در نهایت آقای آزبورن مجبور شد به یادگیری یک تکنیک تنفسی بسنده کند که صدای مشخصه «هیک» را، که به دلیل بسته شدن ناگهانی تارهای صوتی پس از یک انقباض غیرارادی ایجاد میشود، به حداقل برساند.
در واقع وی برای سرکوب صدا، بین هر دو سکسکه نفس میکشید و طوری تنظیم کرده بود که دم و بازدمش روی صدای سکسکهها بیفتد. یکی از همسایگان او میگوید: «او در هر دقیقه سه یا چهار بار سینهاش را جمع میکرد. میتوان گفت که او سکسکه میکند، اما سر و صدایی درنمیآمد.»
هرچند سالها از مورد آقای آزبورن میگذرد، با این وجود هنوز علت دقیقی برای این رخ دادن سکسکه در انسان معلوم نشده است. دانشمندان میگویند چیزهایی که باعث ایجاد انقباض در مجاری تنفسی میشوند مانند نوشیدن الکل زیاد، بلع بیش از حد هوا هنگام جویدن، برخی داروها یا حتی هیجان و خندیدن زیاد میتوانند سکسکه را ایجاد کنند.
در این فرایند، که در واقع انقباض غیرارادی ماهیچههای تنفسی است، منفذ بین تارهای صوتی به طور ناگهانی بسته شده و صدای «هیک» مشخصی را ایجاد میکند.
نوشیدن یا غرغره آب سرد، نفس کشیدن در کیسه کاغذی، حبس کردن نفس و حتی هیپنوتیزم یا طب سوزنی برخی از درمانهای رایج سکسکه به شمار میروند. با این وجود هیچ مدرکی مبنی بر موثر بودن یا بیخطر بودن هر یک از این روشها وجود ندارد. وادار کردن کسی به ترساندن یا قلقلک دادن شما نیز ممکن است حواستان را پرت کند، اما احتمالاً سکسکه را متوقف نخواهد کرد.
تنها درمان موثر برای سکسکه تا کنون یک نی مخصوص به نام «HiccAway» بوده که توسط یک متخصص مغز و اعصاب در سالهای اخیر ساخته شده است. در ارزیابیهای اولیه، ۹۰ درصد از استفاده کنندگان آن را مؤثرتر از هر درمان خانگی تشخیص دادند با این حال مطالعات بیشتر و قویتری برای اثبات کارایی آن مورد نیاز است.
کارشناسان میگویند موارد ساده و معمولی سکسکه معمولا بدون مداخله پزشکی و فقط با صبر و حوصله برطرف میشود، اما سکسکههای طولانیتر باید جدیتر گرفته شوند. این سکسکههای طولانی میتواند نشانه اختلالات سیستم عصبی مرکزی، دیابت، سکته مغزی یا سرطان باشند.