
از همان کودکی عاشق هنر بود، از پنجم ابتدایی و شاید حتی از قبلترش. از هفت یا هشت سالگی که تمام شوق و ذوقش دفتر نقاشی بود و بستهای مدادرنگی...
صدیقه سلیمجواهری با وجود این که کارشناس معارف اسلامی است، اما دلش پر میکشد برای هنر. برای نقاشی، سفال و...
گپ و گفت ما را با وی میخوانید:
- از چه زمانی شروع به کار کردید؟
از کودکی به کارهای هنری علاقهمند بودم و از پنجم ابتدایی خط مینوشتم. مدتی بعد بافتنی با دستگاه را از مادرم یاد گرفتم. در زمان انتخاب رشته در مدرسه، رشته طراحی دوخت را انتخاب کردم؛ اما پس از گرفتن دیپلم، بنا به دلایلی رشته معارف اسلامی را برای دانشگاه انتخاب کردم. البته باید یادآوری کنم قبل از آن، به کلاسهای تذهیب و گل مرغ رفتم و این هنرها را آموختم و چندی بعد یعنی در سال ۱۳۸۵، با تدریس در مدارس غیرانتفاعی و کانونهای فرهنگی تربیتی، بیشتر سعی کردم وارد این حرفه شوم.
پس از پایان دانشگاه یعنی در سال ۱۳۸۷، بلافاصله در نمایشگاهی به نام «پنجرهای رو به بهار» شرکت کردم که در مدرسه مصطفی خمینی برگزار شد و کارهای ارائه شده، تکنیک آبرنگ بودند.
سال ۱۳۸۹ در نمایشگاهی گروهی شرکت کردم و پس از آن نیز چند نمایشگاه انفرادی و گروهی داشتم. سال ۱۳۹۵ وارد حیطه صنایع دستی شدم. در سال ۱۳۹۷ بزرگترین نمایشگاهم در حیطه صنایعدستی و تجسمی با نام «نقش جان» در نگارخانه فرهنگ و ارشاد برگزار شد که بازخورد خوبی بین مردم و البته رسانههای محلی و استانی داشت.
سال ۱۳۹۸ نمایشگاهی گروهی در شهرستان بختگان و زیر نظر بسیج هنرمندان برگزار کردیم. پس از آن در بازارچههای صنایع دستی و نمایشگاههای گروهی شرکت داشتم.
آذرماه سال ۱۳۹۸ بود که در نمایشگاه بینالمللی صنایع دستی شیراز شرکت کردم که استقبال خوبی شد و در آنجا کارهای زیادی از من به فروش رفت. پس از آن به دلیل کرونا تا سال ۱۴۰۰، نمایشگاهی در سطح کشور برگزار نشد؛ اما در آبان ۱۴۰۱ نمایشگاهی از آثار هنرجویانم در نگارخانه زندهیاد رجبی واقع در اداره ارشاد به نام «رد پای قلم» برگزار شد. آخرین نمایشگاه من نیز به نام «جانان» به بهمنماه ۱۴۰۱ برمیگردد که تعدادی از کارهایم شامل صنایعدستی و تجسمی در سالن فرهنگ و ارشاد شهرستان خاتم (هرات) برگزار شد. هر چند آنجا شهر کوچکی بود، اما مردم، ادارات و دیگر سازمانها بسیار استقبال کردند. به طوری که افتتاح این نمایشگاه را مدیر کل میراث فرهنگی یزد انجام داد.
- چه هنرهایی دارید و در چه رشتههایی فعال هستید؟
در حدود ۲۵ رشته هنری فعالم که این هنرها شامل مینای مس، مینای سفال، مینای عثمانی، پرشنگ، نقطهکوبی، ویترای، قلاببافی، روباندوزی، گریتدوزی، نقش برجسته روی چوب، تذهیب، گل مرغ، آبرنگ، تکنیک مدادرنگ، تکنیک خودکار و... میشود.
- اساتید شما چه کسانی بودند؟
نقاشی آبرنگ را از استاد محسنزاده و تذهیب را نزد استاد بابک معصوم آموختم. بقیه رشتهها را، اما به صورت تجربی و آزمون و خطا یادگرفتم؛ بدین صورت که آموزش آن را از اینترنت نگاه میکردم و، چون پیش زمینهای نیز در هنر داشتم، خودم آن را انجام میدادم. احتمالاً اوایل، کارم بدون عیب و نقص نبود؛ اما رفته رفته بهتر و بهتر میشد.
- آن طور که گفتید، تدریس هم میکنید. کار تدریس را از چه زمانی شروع کردید؟
سال ۱۳۹۷، پس از برگزاری نمایشگاه «نقشجان» در نگارخانه فرهنگ و ارشاد، به پیشنهاد اساتید و تشویق مدیران ادارات و... گالری دنج و کوچکی برگزار و حین کارکردن آثار صنایع دستی و تجسمی، شروع به تدریس کردم. رفته رفته تعداد هنرجوها زیاد شدند و عشق و علاقه من به تدریس چندین برابر شد؛ اما با این وجود، تدریس مجازی را قبول ندارم. نظرم این است که باید هنرجو کنار دست مربی باشد تا بتوان با او به درستی کار کرد و ایراد کارش را گرفت.
- تعریف شما از هنرمند واقعی چیست؟ چه مشخصهای باعث میشود هنرمند مردمی شود؟
هنرمند واقعی کسی است که با صداقت و نیت پاک آموزش دهد. کسی که غرور نداشته باشد و هنرجو با او احساس راحتی کند. برخی از مربیها فوت کوزهگری را به هنرجویان خود آموزش نمیدهند تا مبادا هنرجو، بالای دستشان بلند شود و از او یک پله بالاتر رود که من اصلاً این را قبول ندارم. باید در هنر و هنرآموزی صادق بود و صداقت داشت.
- آیا میتوان از این رشتههای هنری کسب درآمد کرد؟
البته. چرا که نه؟ برخی از این رشتهها بازار کار خوبی دارند و میتوان از این راه درآمدزایی کرد. البته نباید پشتکار را نادیده گرفت و پشتکار در این راه خیلی مهم است. خیلی از هنرجویانی که به سراغم میآیند، از کسبِ درآمد این رشتهها میپرسند و من راهنماییاشان میکنم.
- صحبت پایانی؟
شروع کارم با توکل بر خدا و حمایت و تشویق خانواده بود که جا دارد در اینجا از آنها تشکر کنم. برای تمامی هنرمندان شهرستان نیریز هم آرزوی موفقیت دارم.