یکی از اشتباهات بی‌مورد ما مردم این است که هی خودمان را با گذشته مقایسه می‌کنیم و حرص می‌خوریم.
مثلاً می‌گوییم:
تا همین دیروز روغن می‌خریدی اینقدر حالا شده چند برابر. تا پارسال برنج کیلویی ایکس تومان بود حالا سر به آسمان گذاشته. پراید تا همین چند سال پیش 7 میلیون بود حالا شده 200 میلیون. یا مثلاً 5 سال پیش می‌توانستی با پول رهن خانه‌ی امروز، زمین بخری.
خلاصه هرچه به عقب‌تر می‌رویم آه و افسوسمان بیشتر می‌شود و دریغ و دردمان سر به فلک می‌گذارد.
این حقیر پس از مدتها حرص و جوش به راهکاری رسیدم که باعث می‌شود همیشه شاد و شنگول و سرحال باشم و شکر هزارباره به درگاه خدا کنم و از این آه و افسوس نجات یابم.
من اینطور حساب می‌کنم که وقتی چند سال یا حتی چند ماه دیگر قرار است افسوس این روزها را بخورم، چرا همین امروز خوشحال نباشم و پلنگک نشکنم که خدا را شکر که از فردا و ماه و سال دیگر بهترم.
از همین حالا دست به دعا بردارید و به خاطر قیمتهای عالی که نسبت به سال آینده دارید خدا را شکر کنید.
به جان مسئولان فعلی دعا کنید. خدا حفظشان کند که نسبت به مسئولان سال آینده بهترند.
از شرایط امروز زندگی لذت ببرید؛ شاید فردا همین‌ها را هم نداشته باشید.
حالا از ما گفتن بود. من که خَرکیف این زندگی‌ام.
امضاء: قُلمراد
