دلم پر است از حرفهایی که نمی‌توانم بگویم

/ دست روی شانه‌های یکدیگر از خط پایان عبور کردیم

/  مربی خوب امکانات می‌خواهد

  / یک لحظه دچار حادثه شدم

از گذشته تا به امروز  استعدادهای زیادی در ورزش نی‌ریز بوده‌اند که متأسفانه بدلیل عدم وجود زیرساختهای مناسب و نبود مدیرانی که بتوانند این استعدادها را کشف کنند و به شکوفایی برسانند، به هدر رفته‌اند.

این گوشه‌ای از صحبتهای پدیده دوچرخه‌سواری نی‌ریز و فارس در سالهایی نه چندان دور است.

علیرضا راکب متولد آبان ماه ۱۳۵۲ خورشیدی است. او در ابتدا و در مدت زمان کوتاهی زیر نظر حاج رضا مسلمان‌حقیقی به والیبال رو آورد و پس از آن بسکتبال را زیر نظر محمد قرایی آموخت و موفق شد با مدرسه راهنمایی بزرگی قهرمان آموزشگاه‌های نی‌ریز شود.

راکب در همان مقطع در مسابقات دوچرخه‌سواری هم شرکت ‌کرد و عناوین مختلفی در سطح شهرستان و استان کسب نمود. او در گفتگو با ما، از علیرضا جوکار و ابراهیم میرغیاثی که وی را در دوچرخه سواری کمک کرده‌اند به نیکی یاد می‌کند.

مسیر ۴۰ کیلومتری میدان گل‌سرخ شیراز تا دو راهی کوار یکی از مسابقات مهم و خاطره‌انگیزی است که راکب با شایستگی تمام در حالی که به همراه دوستش علی‌اکبر نیک‌سرشت همه رقبا را پشت سر گذاشته بودند، دست روی شانه‌های یکدیگر از خط پایان عبور می‌کنند و به مقام قهرمانی می‌رسند.

مسیر ۳۵ کیلومتری سعادت‌شهر تا ارسنجان یکی دیگر از مسابقات مهم اوست که با نفرات دیگری از تیم نی‌ریز همچون هادی معانی و حمید قربانپور در آن شرکت می‌کند و  در حالی که به یکصد متری خط پایان می‌رسد و حتی آن را نیز می‌بیند، دچار سانحه می‌شود و نمی‌تواند به خط پایان برسد. این یکی از خاطراتی است که او به تلخی از آن یاد می‌کند.

راکب تا سوم هنرستان ادامه تحصیل می‌دهد و پس از آن به خدمت مقدس سربازی می‌رود؛ اما بعد از آن بطور کلی ورزش را رها می‌کند.

او به نفراتی همچون برادران مسلمان حقیقی، مجید خیراتی و افشین صمدی اشاره می‌کند و می‌گوید: آنها می‌توانستند در بالاترین سطح از ورزش بسکتبال کشور هنرنمایی کنند که متأسفانه در شهرستانهایی مثل نی‌ریز شرایط مناسبی برای پیشرفت و طی کردن قله‌های ترقی نیست.

وی معتقد است مربیان خوبی در سطح شهرستان حضور دارند، اما به بیان او مربی خوب امکانات می‌خواهد. امکاناتی که به عقیده راکب در مراکز استان است و شهرستانها همیشه با این کمبود روبرو بوده‌اند.

او می‌گوید: هر زمان که در مدرسه قرار بود جایزه‌ای به کسی داده شود، مطمئن بودم که یکی از آنها من هستم(با خنده)البته برای ورزش، نه در زمینه درسی و علمی.

متأسفانه چند سال پیش، این ورزشکار با استعداد، هنگام کار بنایی در مسجد امام حسن از داربست هشت متری سقوط می‌کند و به شدت آسیب می‌بیند. او در این باره می‌گوید: متأسفانه یک لحظه دچار حادثه شدم؛ از داربست به زمین افتادم و به کما رفتم. حدود ۶ ماه در بیمارستان نمازی شیراز بستری شدم و پس از به هوش آمدن، حدود ۳ سال در خانه پدرم در بستر بیماری بودم.

او می‌گوید: حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دلم پر است از حرفهایی که نمی‌توانم بگویم؛ در حالی که این حادثه در مسجد امام حسن اتفاق افتاد، توقع کمک داشتم؛ اما...

او که دوست ندارد صحبتهایش باعث ناراحتی کسی شود، به گلایه‌هایش پایان می‌دهد ومی‌گوید:

آن حادثه باعث شد همسرم طلاق بگیرد و من مانده بودم با دو پسر و دختر ٣-٢ ساله. شرایط خیلی سختی را تجربه کردم.

در نهایت توسط انجمن خیرین  مسکن ساز آپارتمانی برای وی در نظر می‌گیرند؛ اما می‌بایست ۲۰ میلیون تومان پرداخت می‌کرد؛ در شرایطی که او حتی نمی‌توانست پول داروهایش را تأمین کند.

راکب که انگار دنبال کسی می گشت تا درد دل کند، در ادامه می‌گوید: اگر پس از حادثه از من حمایت کرده بودند، می‌توانستم مشکلاتم را پشت سر بگذارم و پیشرفت کنم.

 
او در حال حاضر کسب و کار مشخصی ندارد و برای پرداخت اقساط آپارتمان و هزینه‌های دارو و درمانش دچار مشکل است؛ چرا که زیر نظر خانم دکتر شریفیان متخصص مغز و اعصاب روزانه حدود ۱۰ الی ۱۲ قرص  مصرف می‌کند و با توجه به آزاد بودن بعضی از داروها، هزینه پرداخت برای او غیر ممکن می‌شود.

او از خانم زارعی رئیس بهزیستی و مهندس یاقوتی در بنیاد مسکن بدلیل کمکشان به وی  تشکر می‌کند.

این ورزشکار سالهای نه چندان دور ما که بطور کلی توسط جامعه ورزش به فراموشی سپرده شده، در ادامه ضمن اشاره به نقش ورزش در سلامتی می‌گوید: به جوانان توصیه می‌کنم برای سلامتی خودشان هم که شده ورزش کنند.

او اعتقاد دارد تا زمانی که ورزش می‌کرده حتی یک قرص سرماخوردگی هم مصرف نکرده و شروع مشکلاتش را تقریباً از زمانی می‌داند که ورزش را رها کرده است.

راکب در پایان از مسئولین می‌خواهد بیش از این شرایط را برای جوانان با استعداد فراهم کنند.

علیرضا راکب که تا حدودی فراموشی هم او را رنج می‌دهد، از مربیانی که به وی در طول سالیان ورزشی‌اش کمک کرده‌اند، از جمله ابراهیم میرغیاثی به نیکی یاد و از آنها تشکر می‌کند.