
حسین درجوش بیان کرد: در سالهای گذشته، عواملی مانند برداشت بیش از اندازه از چاهها، نبود حمایت دولتها برای حفاری پیش کار قنات نبادان و تأمین هزینههای حفظ آن، باعث شد مرگ قنات اعلام و در نهایت چاه به جای قنات حفر شود.
به گفته او سرو در خطر خشک شدن نیست ولی آب جایگزینی که برای آن در نظر گرفتهاند، از نظر وجود املاح با آب قبلی تفاوت دارد. سرو ابرکوه با آب چاه سازگار نیست و این موضوع میتواند آن را در بلندمدت در تنش زیستی قرار بدهد.
درجوش افزود: این در حالی است که این سرو میراث طبیعی ماست و باید آن را برای آیندگان حفظ کنیم. او اعلام کرد: حقابه کشاورزان از این قنات ۱۳ لیتر بر ثانیه بود که حدود ۵ لیتر آن در مسیر در زمین فرو میرفت. حالا با لولهگذاری انجام شده، این میزان دیگر به زمین فرو نمیرود و کشاورزان حاضر شدهاند حقابه سرو را بدهند. هزینه تأمین آب سرو ابرکوه از قنات حدود ۳ میلیارد تومان است که کشاورزان محلی پذیرفتهاند بخشی از آن را تقبل کنند و مابقی نیاز به کمک دولت دارد.
چاهها بلای جان قناتهای یزد
این کارشناس قنات گفت: بسیاری از قناتهای یزد با همت مردم محلی همچنان فعال است و میزان آب و سلامت سازه حفظ شده، اما با این حال سهم قناتها از تأمین آب شهر نسبت به ۵۰ سال قبل کاهش داشته است.
دیرجوش بیان کرد: اکنون در یزد حدود ۳ هزار رشته قنات کوچک و بزرگ جاری است. در آمار رسمی گفته میشود از ابتدا هم همین حدود قنات در یزد وجود داشته، اما طبق تجربه باید بگویم تعداد زیادی از قناتها به دلیل حفر چاه یا دلایل دیگر از مدار خارج شدهاند.
او گفت: طبق آمار آب منطقهای یزد، نزدیک به ۴ هزار حلقه چاه مجاز در دهههای گذشته در این شهر حفر شده و برآورد میشود چندین هزار حلقه چاه غیرمجاز هم در این استان احداث شده باشد.
او افزود: با این حال به نظر میرسد قناتها در شهر یزد نسبت به شهرهای دیگر بیشتر حفظ شدهاند. به گفته دیرجوش، «اصلیترین ضرر تغییر قنات به چاه، ایجاد وهم درباره وجود حجم زیادی آب زیرزمینی است. بعد از حفر چاهها مردم و مدیران در این زمینه دچار وهن شدند و تعداد چاهها باز هم زیاد شد.»
او بیان کرد: حداقل ۲۵ درصد از منابع آبی کشاورزی یزد از طریق قناتها تأمین میشود.
دیرجوش تأکید کرد: سالانه حدود ۹۰۰ میلیون مترمکعب آب از منابع زیرزمینی در یزد برداشت میشود که بیش از ۳۰۰ میلیون مترمکعب آن اضافه برداشت است.
او بیان کرد: اگر با همان روش دهه ۷۰ و ۸۰ ادامه دهیم و برداشت آب زیرزمینی به میزان فعلی ادامه پیدا کند، تا چند سال آینده آبی در آبخوان باقی نمیماند.