انتخابات جمعه ٢٩ اردیبهشت، انتخاباتی بینظیر در تاریخ جمهوری اسلامی بود. مشارکت بسیار بالا همراه با آرامش بیانگر درک بالایی مدنی مردم است.
حضور پرشور همراه با عقلانیت و احساس مسئولیت مردم در کوچکترین روستا، شهرها، کلان شهرها و خارج از کشور از اولین ساعات شروع اخذ رأی تا آخرین ساعت، بسیار قابل تأمل و توجه است.
به نظر میرسد مردم احساس کردند بر سر یک دوراهی تاریخی قرار دارند:
١- راهی که منطبق با واقعیت داخلی و خارجی کشور است و رهرو آن به عمق مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آگاهی دارد.
٢- راهی که بیشتر منطبق بر تصورات غیرکارشناسی است و بنا ندارد چشم بر روی واقعیات بگشاید و از تجربه چهاردهه انقلاب استفاده کند.
در این تصمیم تاریخی نزدیک به ٦٠% مردم راه اول را برگزیدند و حدود٤٠% راه دوم را.
در هر حال رشد مشارکت مدنی مردم میتواند زمینهساز گرایش به سوی احزاب سیاسی باشد که مایه امیدواری است.
بهترین حالت رفتار سیاسی، تصمیمگیری سیاسی در درون حزب است چون حزب دائمی است، دارای پروانه رسمی است، مرامنامه دارد و از قبل برنامه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن برای اعضاء مشخص است و لذا رأی دهندگان در زمان رقابت انتخاباتی سردرگم نمیشوند؛ میدانند اهداف و برنامههای کاندیداهای احزاب چیست و به راحتی و با آرامش انتخاب میکنند. علاوه بر آن استرسها و اضطرابهایی که مسئولان ارشد، میانی و پایه نظام و مردم در فرایند انتخابات تحمل میکنند خودبخود منتفی میشود و حاکمان و مردم در فرایندی مدنی و قانونمدار انتخابات را طی میکنند و این فرهنگ نهادینه میشود که:
١- راه کسب قدرت فقط از راه انتخابات میگذرد.
٢- سازمانهای غیرمسئول اجازه دخالت در فرایند مسائل سیاسی و انتخابات را ندارند.
٣- قانون فصل الخطاب است و هیچکس فراقانون نیست.
این پیشرفت و انتخاب و رشد مدنیت بر همگان مبارک و فرخنده باد. امید است این مسیر روز به روز آگاهانه تر و پویاتر دنبال شود.
إنشاءا...
شاد و سالم و موفق باشید
