به نی ریز و شیراز و ایران درود
به هر نقطهی شهر و استان درود
به تاریخ نیریز بادا سلام
به جغرافیایش فراوان درود
بزرگان دین و بزرگان علم
به آزادگان و شهیدان درود
به «فضل» و بزرگان صاحب هنر
به آن کاتب خوب قرآن درود
به هر یک وجب خاک آن، افتخار
به دستان مردان دهقان درود
به صنعت ، به معدن ، به حمل و به نقل
به مجموع خدمتگزاران درود
به استاد ، معلم ، و هم کارگر
به کارمند و هم کادر درمان درود
بود شهر ما در مسیر عبور
گذرگاه استان به استان، درود
زِ یک سو رسد تا به استان یزد
رسد سوی دیگر به کرمان، درود
به قطرویه ، ریزاب و رودخور سلام
به دهچاه به غوری به مشکان درود
به لبهای خشکیدهی بختگان
به پهنابه و تارم و هرگان درود
ببین «بیدبخون»، «زنجیرو»، «لای رز»
«بِشِر» ، هم بهار «پلنگان» درود
به آن کوچههای پر از خاطرات
به دلها و لبهای خندان درود
به شهر و به بخش و به کوه و به دشت
به نسل قدیم و جوانان درود
چرا از ترقی عقب ماندهایم؟
کند درد ما هر که درمان، درود
۱۱ آذر ۱۴۰۳ - نی ریز