تعداد بازدید: ۲۸۶
کد خبر: ۲۱۹۷۸
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۴۰۳ - ۲۲:۰۰ - 2024 14 December
گفتگو با افسانه زردشت مربی موفق والیبال
بچه‌های باشگاه را فرزند خودش می‌داند. می‌خواهد آنها را به جایی برساند که شایستگی آن را دارند و دراین مدت تمام تلاشش را کرده و  با وجود سابقه نه چندان زیاد مربیگری، توانسته چند بازیکن در تیم منتخب استان داشته باشد و یکی هم در اردو‌های انتخابی تیم ملی.
خبرنگار: سمیه نظری

افسانه زردشت متولد ۱۳۶۵ نی‌ریز، لیسانس حسابداری دارد. کسی که از همان بچگی به والیبال علاقه داشته و تا به امروز که مربی باشگاه است، تنها والیبال را دنبال کرده.

- از چه سالی ورزش را شروع کردی؟

از بچگی والیبال بازی می‌کردم. از دوران راهنمایی بطور جدی ورزش شروع کردم و به صورت تخصصی بازی کردم و توانستم در مسابقات مقام کسب کنم.

- غیر از والیبال ورزش دیگری هم انجام داده ای؟

آمادگی جسمانی کار کردم، اما به بهانه والیبال. چون هدفم پیشرفت و تکامل قدرت بدنی‌ام در والیبال بوده.  

-مربی‌های شما چه کسانی بودند؟

اولین مربی‌هایم طاهره یزدی‌نژاد، الهام میرزایی و بعد که به تیم منتخب رفتیم سکینه ایزدپناهی.

 - کارت مربیگری را چه سالی گرفتی؟

به جرئت می‌توانم بگویم بزرگترین اشتباه ورزشی من این بود که از همان ابتدا دنبال کارت مربیگری نبودم. می‌گفتم همینجوری هم می‌شود تمرین داد. چندسالی بدون کارت مربیگری تمرین دادم و دیر به فکر گرفتن کارت مربیگری افتادم. تا اینکه سال ۱۳۹۵ کارت مربیگری درجه ۲ را گرفتم و در حال حاضرکارت مربیگری درجه ۲ را دارم.

-چه مقام‌هایی به دست آورده‌ای؟

در سال ۱۴۰۱ با تیم آینده‌سازان مقام سوم استان را به دست آوردیم. سال ۱۴۰۲ سال پرباری برای ما بود. تیم نوجوانان مقام اول استان، تیم دختران زیر ۲۰ سال مقام اول استانی بسیج، و تیم آینده‌سازان مقام دوم استانی را به دست آوردند.

-برای یک والیبالیست خوب‌شدن چه ملاک‌هایی لازم است؟

در والیبال باید سرعت عمل داشت. برای یک والیبالیست خوب شدن اول داشتن علاقه و پشتکار بازیکن لازم است و سپس چابکی و چالاکی.

-چند فرزند دارید؟

پسر پنج ساله‌ای دارم که فوتبال کار می‌کند، اما والیبال را نیز در کار خودم یاد گرفته.

-اگر رئیس اداره ورزش و جوانان بودید، برای بهبود ورزش چه می‌کردی؟

اداره کردن و مدیریت چندین رشته ورزشی با هم کار و مسئولیت سختی است. اگر رئیس اداره ورزش بودم کاری را که الان می‌کنم انجام می‌دادم. دلسوزانه کار می‌کردم تا همه رشته‌های ورزشی پیشرفت کنند و در استان حرفی برای گفتن داشته باشند و پشتوانه تیم‌هایی بودم که مقام‌آور استان هستند.

- به نظر شما پتانسیل دختران نی‌ریز در ورزش و خصوصاً والیبال چگونه است؟

دختران نی‌ریزی واقعاً پتانسیل بالایی دارند نه تنها در والیبال بلکه در همه رشته‌ها. این که می‌گویند باید استعداد والیبال داشته باشی بعد به سمت آن بروی کاملاً اشتباه است. همه بچه‌ها بااستعداد هستند فقط باید پشتکارو علاقه داشته باشند و حمایت شوند. من به خود می‌بالم که خانواده بچه‌های من به فکر دختران خود هستند و از آنها حمایت می‌کنند. هرجا مسابقه داشتند این خانواده‌ها حمایت می‌کنند. پتانسیل جوانان نی‌ریز خیلی خوب است. تیم جوانان ما حرف اول را در استان می‌زند. ما سال قبل مقام اول را در استان آوردیم یا حتی مقام‌های کشوری داشتیم.  

ورزش والیبال در حال رشد و پیشرفت است. اما نیاز به حمایت دارد. از اداره ورزش و جوانان گرفته تا حامیان مالی. ما حمایتگری نداریم و به هر کس رو می‌اندازیم می‌گویند برای بانوان نمی‌شود. چون ورزش بانوان را کسی نمی‌بیند. مثل ورزش آقایان نیست که بشود بازی‌های آنها را دنبال کرد و کسی لباس و تبلیغ روی لباس آنها را ببیند.

-موفق‌ترین شاگرد شما؟

همه آنها خوب و موفق هستند و این خوب بودن باعث شده آنها یک تیم قوی بسازند و به استان و کشور راه پیدا کنند. انتخاب سخت است، اما مهشید شاهسونی، سحر جلالی، هستی دبیری، ملیکا بیگی، مبینا علیمردانی، ستایش نوروزپور و نرجس رحمانی معمولاً موفق‌تر هستند و هر ساله در مسابقات کشوری هستند.

- چرا در نی‌ریز لیگ‌های ورزشی بانوان ضعیف است و شکل نمی‌گیرد؟

-، چون قبلاً مسابقات برگزار نمی‌شد. اما الان اوضاع والیبال رو به ساماندهی است. با روی کار آمدن آقای پوزشی و نائب رئیس ایشان خانم یزدی‌نژاد، استارت مسابقات خورده و با برنامه‌ریزی و مدیریت خوبی که دارند همه چیز رو به عالی است.  

- دختران و زنان در نی‌ریز چه محدودیت‌هایی در ورزش دارند؟

به نظر من محدودیتی ندارند. محدودیت را خانواده و یا جامعه به وجود می‌آورند که بحمدا... در نی‌ریز ما، چه خانواده و چه جامعه، بانوان را به سمت ورزش ترغیب و تشویق می‌کنند و من هیچگونه محدودیتی ندیده‌ام.

- چه توصیه‌ای به بانوانی که ورزش نمی‌کنند، دارید؟

سهم ورزش در زندگی را اول باید به مادر و دختر خانواده داد. چون باعث اعتماد به نفس او می‌شود و این خودباوری سبب می‌شود کانون خانواده گرم‌تر باشد. فرزندان به تبعیت از مادر بیشتر به سمت ورزش می‌روند. از همه اینها گذشته یک زن درگیری‌های ذهنی بیشتری دارد. در محیط خانه خسته می‌شود و نیاز است یک ساعت هم برای خودش وقت بگذارد و از این زمان برای سلامتی جسم و روح خودش استفاده کند. توصیه می‌کنم همه بانوان شهرم هر ورزشی را دوست دارند به سمتش بروند و یا به باشگاه بروند.

ورزش بانوان را کسی نمی‌بیند

نظر شما
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد
پربازدیدها