آمار ازدواج در هفت - هشت سال اخیر نه تنها در کل کشور، بلکه در نیریز به نصف و حتی کمتر از نصف رسیده است.
طی بررسیهای به عمل آمده از دفاتر ازدواج و تالارهای پذیرایی نیریز مشخص شد ازدواج جوانان در چند سال اخیر کاهش قابل توجهی داشته و مسلماً در این بین گرانشدن کرایهخانه، اقلام جهیزیه و تورم قیمت دیگر خدمات و کالاها بیتأثیر نیست...
یک سردفتر میگوید: «تعداد ازدواجهای ثبتی در دفترشان نسبت به هفت - هشت سال اخیر نصف و حتی کمتر از نصف شده است.»
مهدوی از دیگر دفترداران ازدواج و طلاق نیریز با وی همعقیده است. او نیز تعداد ازدواج جوانان نسبت به چند سال پیش را کمتر از نصف عنوان میکند و میگوید: «متأسفانه هر چه از تعداد ازدواجها کاسته میشود، به تعداد طلاقها افزوده میشود و طلاق و ازدواجهای ثبتشده در دفتر ما گواه این ماجرا است.»
جوانان ترجیح میدهند ازدواج نکنند و در صورت ازدواج کردن، برای کاهش هزینهها، مراسمشان را مختصر و محدود برگزار کنند. مراسمی که به گفته تالارداران، در سالهای گذشته تعداد مهمانان آن به ۱۵۰۰ نفر هم میرسید؛ اما اکنون اکثر افراد حداکثر به ۳۰۰ تا ۴۰۰ مهمان اکتفا میکنند.
حسین محمدزاده مدیر تالار کسرا، تعداد مراسم ازدواج نسبت به هفت - هشت سال پیش را در حدود نصف میداند و میگوید: «هم از تعداد مراسم و هم از تعداد مهمانها کم شده است. آن موقع ما دست کم هفتهای دو تا چهار مراسم داشتیم که تعداد مهمانهای آن به هزار و بالاتر از هزار نفر میرسید؛ اما الان اکثر افراد نهایتاً به ۴۰۰ الی ۷۰۰ مهمان اکتفا میکنند. دلیل آن هم تنها گرانی اقلام است. اردیبهشت ماه نرخنامهای برای ما آمده، در شرایطی که آن زمان هر گونی برنج ۴۵۰ هزار تومان بود. اما الان با وجود این که اقلام مصرفی و... افزایش زیادی داشته، نرخنامه همان نرخنامه اردیبهشت ماه است. اگر وضعیت این گونه پیش برود، مسلماً قیمتهای نرخنامه نیز بالاتر میرود و بالارفتن آن، یعنی کمتر شدن مراسم عروسی و تعداد مهمانان!»
یکی دیگر از مسئولان تالارها که قصدی برای معرفی خودش ندارد، آمار مراسم چند سال پیش نسبت به الان را حدود نصف میداند و میگوید: «مردم بیشتر ترجیح میدهند اقوام درجه یک را دعوت کنند. الان قیمتها نسبت به سال گذشته حدود ۳۰ درصد افزایش داشته، ولی خب بیشتر از اینها نمیشود نرخ را بالا برد. چون اگر این گونه باشد، همین تعداد مراسم هم برگزار نمیشود. از آن طرف مسئله ارزشافزوده و ده درصدی است که اداره دارایی به ازاء هم مراسم از ما میگیرد. بدین صورت که اگر هزینه مراسم یک عروس و داماد ۲۰۰ میلیون تومان شود، اداره دارایی به ما میگوید ده درصد این مراسم را که چیزی حدود ۲۰ میلیون تومان میشود، بیشتر از مشتری بگیریم و به آنها بپردازیم. این شرایط برای زوجهایی که با هزار مشکل مالی تازه تشکیل زندگی دادهاند سخت است.»
محمد علیپور مدیر تالار وزرا و از کسانی است که چندین سال در کار تشریفات مجالس عروسی است. کاهش میزان عروسیها نسبت به هفت - هشت سال پیش را چیزی حدود ۸۰ درصد میداند و میگوید: «جوانها ترجیح میدهند ازدواج نکنند و اگر هم ازدواج میکنند، مراسم مختصری بگیرند. چرا؟ چون هزینه میکنند و یک خانواده ۵ نفری را دعوت میکنند و همان خانواده نهایت ۵۰۰ هزار تومان کادو میآورد. جوانهای امروزی واقعاً جیبشان خالیاست. همین ماه پیش ما یک خیّر پیدا کردیم که بنا داشت هزینه عروسی ۱۰ عروس و داماد را که پک آن چیزی حدود ۱۶۰ میلیون تومان میشد، با نصف قیمت یعنی تنها با ۸۰ میلیون تومان برگزار کند؛ هزینهای که شامل همه چیز اعم از غذا، تالار، لباس عروس، آرایشگاه، گیفت، فیلمبردار و... میشد. اما تنها سه نفر در این طرح شرکت کردند؛ یعنی خیلیها توان پرداخت همان ۸۰ میلیون تومان را هم نداشتند. جوانها از ازدواج و هزینههای آن میترسند و مسئولان هم هیچ کاری نمیکنند. هر سال امور جوانان و فرمانداری جلسهای به نام ازدواج آسان برگزار میکنند که تصمیمات آن دردی را دوا نمیکند. خود همین ادارات بگویند تا به حال چه کاری برای ازدواج جوانان انجام دادهاند؟ چه کاری انجام دادهاند تا خرج عروسی جوانها نصف شود؟ من خودم حاضرم با این مراکز همکاری کنم؛ به طوری که واقعاً هزینه مراسم ازدواج جوانان کم شود، حاضرم مراسم ازدواج را بدون پول پیش و حتی به صورت قسطی با کمترین هزینه برای آنها برگزار کنم تا با این کار گرهی از کار جوانی باز شود.»
در این بین، اما هستند کسانی که به کلی قید مراسم ازدواج را زده و به خاطر هزینههای زیاد، از خیر آن گذشتهاند.
«م» از کسانی است که مسافرت هفت روزه شمال را به مراسم پر زرق و برق ازدواجش ترجیح داده. گرانی مراسم ازدواج را عامل اصلی این موضوع میداند و میگوید: «نزدیک به دویست - سیصد میلیون تومان هزینه مراسم میشد؛ در حالی که میدانستیم برایمان ۱۰۰ میلیون تومان هم کادو جمع نمیشود. با یک مسافرت هفت روزه شمال و با سی - چهل میلیون تومان، کلی به ما خوش گذشت. اصلاً هم پشیمان نیستیم.»
«ن» ۲۶ ساله، اما هر چند مانند «م» مراسم عروسیاشان را به دلیل مشکلات مالی برگزار نکرده، اما با نظر او موافق نیست. از نظر او مسلماً آرزوی هر دختری پوشیدن لباس عروسی است.
میگوید: «مثل همه دخترها دوست داشتم لباس عروسی بپوشم؛ اما کرایه همین لباس عروسی شش هفت میلیون تومان میشد. بقیه هزینههای مراسم عروسی هم که دیگر جای خودش را دارد. یکی دو سال پیش مراسم عقد کوچکی گرفته بودیم و به اصرار شوهرم قید مراسم عروسی را زدیم. ولی فکر کنم حسرت پوشیدن لباس عروس همیشه به دلم بماند! کاش هزینهها کمتر بود تا میتوانستیم عروسی خوبی برگزار کنیم.»
آقای «س»، اما از کسانی است که عروسیاش را با ۷۵ نفر مهمان برگزار کرده. به افراد درجه یک قناعت کرده و از این موضوع راضی است.
میگوید: «خرج عروسیمان درآمد و یک چیزی هم اضاف شد. عروسی آبرومندی بود و به خاطر تعداد کم مهمان، از آنها خوب پذیرایی شد. نه حسرت عروسی به دلمان ماند و نه در خرج آن ماندیم؛ چون درست خرج کردیم.»
در این وانفسا و گرانیها، اما هنوز هستند کسانی که برای عروسیهایشان خرجهای میلیاردی میکنند. آقای «س» پنج ماه پیش عروسی تک پسرش را در شیراز برگزار کرده و برای یک مهمانی پانصد نفره نزدیک به سه میلیارد تومان هزینهاش شده. مهمانی که شامل انواع و اقسام دسرها، چند غذای مختلف و سلفسرویس، انواع نوشیدنیها و... در یکی از لوکسترین باغهای شیراز بوده است!
از کارش پشیمان نیست و میگوید: «هزینهاش برایم مهم نبود و دوست داشتم واقعاً برای پسرم خرج کنم. مسلماً کادوهایی که مهمانان آورده بودند، با خرج عروسی پسرم برابر نبود و کمتر بود؛ اما برای من مهم نبود و روی پول کادو حسابی باز نکرده بودم؛ این بیشتر یک کار دلی بود!»
واقعا اگر دقیق به موضوع نگاه کرد میتوان خلاصه به چند نکته اشاره کرد ( تجملات - چشم و هم چشمی - تورم و گرانی و...... ) اینها همه از عوامل کم شدن ازدواج ها می باشد . تورم و گرانی دست مردم نیست اما پدر و مادرها از چشم و هم چشمی و تجملات دوری کنید و ازدواج ها را برای جوانان آسان بگیرید تا جوانانمان سر و سامان بگیرند .