با وجود ۳۰ درصد افزایش هزینههای تولید، قیمت خرید محصول انجیر امسال کشاورزان نسبت به سال قبل تغییر نکرده است.
مدیرعامل انجمن انجیرکاران با بیان این مطلب گفت: «با وجودی که مردم هنوز پول انجیر سال گذشته گیرشان نیامده، مجبورند محصول امسالشان را با گرفتن چک دو ماهه و به قیمت سال گذشته به دلالان بفروشند.»
حسین ارشدی گفت: «انجیر درهم خوب را کیلویی ۲۰۰ هزار تومان میخرند و چک دو ماهه میدهند. انجیر صدیک را هم بسته به کیفیت آن، از کیلویی ۳۵۰ تا ۵۰۰ هزار تومان میخرند. قیمتهای سال گذشته نیز به همین میزان بود، حتی سال گذشته اوایل که هنوز میگفتند صادر میشود، بازار از الان گرمتر بود. هر سال که شروع به برداشت میکردیم، شاید بین ۲۰ تا ۳۰ نفر تماس میگرفتند که انجیرها را برای ما نگه دار؛ اما الان فقط یکی دو نفر گفتهاند و خودم هم که تماس میگیرم، نمیآیند.»
وی افزود: «چون بازار اشباع است، دلالها به جاهایی مثل خیر میروند و چند تن میخرند. آنها زمینهایشان کفهای است و آب دارند و درختانشان هر کدام ۲۰۰ کیلو انجیر میدهد؛ به همین دلیل برایشان خیلی مهم نیست که ۱۰ هزار تومان ارزانتر بفروشند. دلال هم کاری به مرغوبیت ندارد که ارگانیک باشد یا نباشد؛ یکی از مشکلات صادرات همین است که محصولات را برگشت میدهند.»
ارشدی با بیان این که از پول انجیرهای پارسال کشاورزان بین ۲۰ تا ۵۰ درصد برنگشته، عنوان داشت: «مردم مجبورند باز هم چکی بفروشند. انجیر نوعی تربار است و نمیشود آن را زیاد نگه داشت. کشاورز هم میگوید بهتر است الان از جلوی چشمم برداشته شود تا در خانه کرم نیاورد.»
وی افزود: «هزینههای تولید انجیر حداقل ۳۰ درصد افزایش داشته است. سال گذشته کارگر با روزی ۴۰۰ هزار تومان سر کار میآمد؛ اما الان برای کرمگیری که یک کار تخصصی است، روزانه یک میلیون تومان هم بیشتر درخواست میدهد. بستن بسِ انجیر سال گذشته ۴۰۰ هزار تومان بود و امسال بیش از یک میلیون تومان آب میخورد.»
مدیرعامل انجمن انجیرکاران گفت: «اگر خرید و قیمت انجیر هم مثل خرما و گندم تضمینی میشد، ۳ هزار انجیرکار نیریزی خیالشان راحت بود.»
ارشدی با بیان این که ما قبل از استهبان تقاضای دو حلقه چاه آب برای انجیرکاران در کنار گود شنی آبادزردشت داده بودیم، اظهار داشت: «نامههای آن موجود است. دهها بار به مرکز استان رفت و آمد کردیم و پیگیری زیادی شد؛ اما تاکنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است. این در حالی است که با دادن بیش از ۵ حلقه چاه به انجیرستانهای استهبان، درختانشان را نجات دادند.»
وی با اشاره به این که کیفیت انجیر نیریز بهویژه از نظر شهد و شیرینی در کشور اول است، گفت: «مسئله میراث ملی مزایای زیادی دارد و حتی یک شاخه درخت که خشک شود، زیر نظر یک مجموعه بزرگ قرار میگیرد. اما متأسفانه ما هیچ اقدامی برای میراث ملی انجام ندادهایم. درخواست دیگر ما، دادن یک نمایندگی مرکز تحقیقات به نیریز بود که کارشناسان به طور مرتب بیایند و انجیرکاران را راهنمایی کنند که آن هم تا کنون عملی نشده است.»