تعداد بازدید: ۵۶
کد خبر: ۲۱۱۸۴
تاریخ انتشار: ۱۷ شهريور ۱۴۰۳ - ۲۲:۰۰ - 2024 07 September
نویسنده : لورا اسکوئیول

مترجم:مریم بیات

انتشارات: روشنگران و مطالعات زنان

۲۴۰ صفحه

«مثل آب برای شکلات» به ۳۰ زبان ترجمه شده و بیش از سه میلیون نسخه از آن چاپ شده است.  

داستان آن در طول انقلاب مکزیک اتفاق می‌افتد و بیشتر بر زندگی زنان آن دوران تمرکز دارد.  

نویسنده این کتاب، داستان شخصیت اصلی رمان به نام تیتا دلا گارزا را روایت کند. تیتا دختر دامداری است که مهارت آشپزی حیرت‌انگیزی دارد و آشپزی برای او روشی است برای بیان آن‌چه در درونش می‌گذرد. تیتا احساسات خود را چنان در غذاهایش جاری می‌کند که افرادی که آن غذا را می‌خورند، دستخوش احساسات مشابه می‌شوند و از آن تأثیر می‌پذیرند. تیتا عشق خود را از طریق غذا پختن و سهیم کردن دیگران در غذاهایش به جهان اطراف تقدیم می‌کند. طبیعت جادویی غذا‌های تیتا به قلب و جان و فکر کسانی راه می‌یابد که با آنها هم‌سفره می‌شوند.  

ساختار کتاب «مثل آب برای شکلات» مانند ماه‌های سال به ۱۲ فصل تقسیم شده و هر فصل با یک روش سنتی پخت غذای مکزیکی شروع می‌شود. در بعضی از فصل‌های پایانی کتاب حتی دو روش پخت غذا وجود دارد.  

نویسنده این کتاب، داستان‌ها و طرز تهیه خوراک‌ها را به شکلی ماهرانه در هم بافته است. همچنین اسکوئیول در این کتاب به این نکته اشاره می‌کند که فراگیر بودن خشونت در زندگی زنان، چه در جوامع و چه در روابط شخصی آنها، بسیار گسترده شده و خشونتی که از جامعه به مادر و از مادر به دختر منتقل می‌شود، دختران را اسیر سنت‌های جامعه می‌کند.

متن زیر برگرفته از این کتاب است:

مادربزرگم نظریه بسیار جالبی داشت. می‌گفت هر یک از ما با یک قوطی کبریت در وجودمان متولد می‌شویم، اما خودمان قادر نیستیم کبریت‌ها را روشن کنیم؛ همان طور که دیدی برای این کار محتاج اکسیژن و شمع هستیم. در این مورد، به عنوان مثال اکسیژن از نفس کسی می‌آید که دوستش داریم؛ شمع می‌تواند هر نوع موسیقی، نوازش، کلام یا صدایی باشد که یکی از چوب کبریت‌ها را مشتعل می‌کند. برای لحظه‌ای از فشار احساسات گیج می‌شویم و گرمای مطبوعی وجودمان را دربرمی‌گیرد که با مرور زمان فروکش می‌کند، تا انفجار تازه‌ای جایگزین آن شود. هر آدمی باید به این کشف و شهود برسد که چه عاملی آتش درونش را پیوسته شعله‌ور نگه می‌دارد و از آنجا که یکی از عوامل آتش‌زا همان سوختی است که به وجودمان می‌رسد، انفجار تنها هنگامی ایجاد می‌شود که سوخت موجود باشد. خلاصه کلام، آن آتش غذای روح است.  

اگر کسی به موقع درنیابد که چه چیزی آتش درون را شعله‌ور می‌کند، قوطی کبریت وجودش نم برمی‌دارد و هیچ یک از چوب کبریت‌هایش هیچ‌وقت روشن نمی‌شود.

هر یک از ما با یک قوطی کبریت در وجودمان متولد می‌شویم

نظر شما
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد
پربازدیدها