شاعر ایرانی، زاده ششم بهمن ۱۳۶۵.
زبان شعرهایش ساده است و در شعرهایش آنچه حرف اول را میزند تصویرسازیست. در بیشتر آنها هیچ فضایی برای خواننده یا منتقد باقی نگذاشته تا تفسیرهای مختلف و متفاوتی از آنها استخراج کنند. در واقع اشعارش چند لایه نیست تا خواننده مجبور شود وارد لایههای مختلف آن شود و به کشفهایی برسد که بعضاً در ذهن شاعر هم نبوده. از این رو علاقهمندان خاص خود را دارد. کتابهای «مادرم پیامبری بود» و «رودخانهای در آفریقا» از این نویسنده است.
مادرم پیامبری بود
با یک زنبیل پر از معجزه
یادم هست در اولین سوز زمستانی
النگویش را به بخاری تبدیل کرد !
****
عقربه را آنقدر میچرخانم
تا برگردند
به ساعت شروع تو
«سلام»
***
هیچ بشقابی
برسرمیز شام
منتظر آمدنت نیست
***
کاش درد
آنقدر کوچک میشد
که پشت میز یک کافه مینشست
چای میخورد
ساعتش را نگاه میکرد
و باعجله میگفت:
خداحافظ
***
زیرسیگاری نبودی
که حسرتهایم را بشماری
***
عجیبترین اتفاق این سالها
منم
که اینطور در نبودنت
دوام آوردهام