به دخترت یاد بده که دوست‌داشتنی بودن را فراموش کند. وظیفۀ او این نیست که خودش را دوست‌داشتنی کند، بلکه وظیفه دارد که خودِ خودش باشد. خودی که صادق است و نسبت به مساوات همۀ انسان‌ها حساس است. ما همیشه به دخترها یاد می‌دهیم که دوست‌داشتنی باشند، خوب باشند و در یک کلام، قلابی باشند. ولی به پسرها چنین چیزهایی نمی‌آموزیم. این خطرناک است. بسیاری از متجاوزان جنسی روی همین مسئله حساب می‌کنند. بسیاری از دختران پس از آن که به آن‌ها تجاوز می‌شود ساکت می‌مانند، زیرا می‌خواهند خوب و دوست‌داشتنی باقی بمانند. بسیاری از دختران ما سعی می‌کنند با مردانی خوب باشند که به آن‌ها آسیب می‌زنند. بسیاری از دختران ما به احساسات مردانی اهمیت می‌دهند که بدترین صدمه را از آن‌ها خورده‌اند. همۀ این‌ها پیامدهای فاجعه‌بار «دوست‌داشتنی» بودن است. ما دنیایی پر از زن‌هایی داریم که قادر نیستند نفس بکشند، چون مدت‌ها یاد گرفته‌اند قالب‌هایی به خود بگیرند تا دوست‌داشتنی‌تر باشند.
پس به جای این که به دخترت یاد بدهی دوست‌داشتنی باشد، به او یاد بده که صادق و مهربان باشد. یاد بده که شجاع باشد. او را ترغیب کن که افکارش را به زبان بیاورد، حقایق وجودی‌اش را بیرون بریزد و وقتی چنین کرد، او را ستایش کن. وقتی در شرایط سخت موضعی گرفت و روی آن پافشاری کرد، او را بیش از هر زمانی تشویق کن. به او بگو که مهربانی مهم است. وقتی با دیگران مهربان است او را تحسین کن. اما به او یاد بده که او نیز شایستۀ مهربانی دیگران است. به او یاد بده برای تمام عقایدش ایستادگی کند. اگر کودکی بدون اجازۀ دخترت اسباب بازی او را گرفت، دخترت را ترغیب کن که آن را پس بگیرد. به او یاد بده که رضایت شخصی‌اش بر همه چیز مقدم است. به او بگو اگر چیزی ناراحتش کرد، آن را با صدای بلند بگوید، بیانش کند، و در صورت لزوم فریادش بزند.
مانیفست یک فمینیست/ چیماماندا انگزی آدیچی
