زاده ۲۱ فوریه ۱۹۴۴ در مچلن بلژیک. در 18 سالگی پدرش را از دست داد، مرگی که تأثیر زیادی بر او گذاشت. مجموعه شعر «عشق انعطافپذیر» از پرفروشترینکتابهای اوست. پس از این که همسر اولش در حادثه رانندگی جان باخت مجموعه شعر «تا زمانی که برف هست» را در سال ۱۹۷۵ میلادی چاپ کرد.
به شاعری معروف است که به ملتش یاد داد شعر بخوانند. او را پدر رئالیسم نو میدانند. وی همچنین منتقد ادبی نیز بود و مقالههای زیادی درباره شعر و شعر دیگران نوشت.
شعر هرمان دکونینک سهل و ممتنع است. سرچشمه کار دکونینک روزمرگی بود نه ادبیات. وقتی از شاعران بزرگ میپرسی: چه کسی بر شما تأثیر گذاشته است؟ آنها معمولاً نام شاعران بزرگتری را میبرند. هرمان دکونینک اما در مقالهی «کمرشکسته از غم» مینویسد: «چه کسی روی من تأثیر گذاشته است؟ مادرم، کسی که هفت روز پس از مرگ پدرم، آگهی فوتش را به همراه مبالغی که بدهکار بود به خواهر پدرم، عمهام داد». او از روزمرگی و واقعیتهای زندگی استفاده میکرد تا معناهای جدیدی را خلق کند و آنها را زیباتر. وی در سال ۱۹۹۷ در لیسبون بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت.
دو شعر زیر از اوست:
پیشترها / فقط چشمهایت را دوست داشتم
حالا چین و چروکهای کنارشان را هم
مانند واژهای قدیمی
که بیشتر از واژهای جدید / همدردی میکند
پیشترها فقط شتاب بود
برای داشتن آنچه داشتی، هربار دوباره
پیشترها فقط حالا بود،
حالا پیشترها هم هست
چیزهای بیشتری برای دوست داشتن
راههای بسیاری برای انجام دادن این کار
حتی کاری نکردن خود یکی از آنهاست
فقط کنار هم نشستن با کتابی
یا با هم نبودن، در کافهای در آن گوشه
یا همدیگر را چند روزی ندیدن
دلتنگ همدیگر شدن،
اما همیشه با همدیگر
*****
تو زیبایی / وقتی گریه میکنی
تو زیبایی / وقتی در قاب پنجره
لبخند میزنی
تو زیبایی/ وقتی خجالت میکشی
حتی آن روز / که ترکم خواهی کرد
هنوز هم زیبایی
برای همیشه
