هر دو دلتنگ همیم، اما من اغلب بیشتر
زاده ۱۰ تیر ۱۳۶۹ در تهران، فارغالتحصیل رشته علم اطلاعات و دانششناسی از دانشگاه علامه طباطبایی در سال ۱۳۹۱. اولین مجموعه شعر او در سال ۱۳۹۲ تحتعنوان «شما مخاطب این کتاب را میشناسید» بنا به دلایلی تجدید چاپ نشد. دومین مجموعه او با نام «همان همیشگی» در سال ۱۳۹۳و مجموعه سوم با نام «خلوت» در سال ۱۳۹۵ تجدید چاپ شدند. «پارازیت مقدس»، «میراث» و «چند سال بعد» از دیگر کتابهای منتشر شده از اوست. صاحب علم علاوه بر شعر، در حوزه ترانهسرایی نیز فعالیت چشمگیری داشته. اشعار زیر از اوست.
روزها با فکر او دیوانهام، شب بیشتر
هر دو دلتنگ همیم، اما من اغلب بیشتر
باد میگوید که او آشفته گیسو دیدنیست
شانه میگوید که با موی مرتب بیشتر!
پشت لحن سردخود، خورشید پنهان کرده است
عمق هذیان میشود با سوزش تب بیشتر
حرفهایش از نوازشهای او شیرینتر است
از هر انگشتش هنر میریزد ، از لب بیشتر
یک اتاق و لقمهای نان و حضور سبز او
من چه میخواهم مگر ازاین مکعب بیشتر ؟
***
امیدی بر جماعت نیست، میخواهم رها باشم
اگر بیانتها هم نیستم بیابتدا باشم
چه میشد بین مردم رد شوی آرام و نامرئی
که مدتهاست میخواهم فقط یک شب خدا باشم
اگر یک بار دیگر فرصتی باشد که تا دنیا -
بیایم دوست دارم تا قیامت در کما باشم
خیابانها پر از دلدار و معشوقان سر در گم
ولی کو آنکه پیشش میتوانم بیریا باشم؟
کسی باید بیاید مثل من باشد، خودم باشد
که با او جای لفظ مضحک من یا تو، ما باشم
یکی باشد که بعد از سالها نزدیک او بودن
به غافلگیر کردنهای نابش آشنا باشم
دلم یک دوست میخواهد که اوقاتی که دلتنگم
بگوید خانه را ول کن بگو من کی، کجا باشم؟
***
باید که عشق را به ستیزش قسم دهی
این تیغ را به قسمت تیزش قسم دهی
حافظ! قسم به شاخ نباتت نمیخورم
سخت است مرد را به عزیزش قسم دهی
