جنگ، همبستگی ملی و همیاری جمعی
۱۰ روز از هجوم شبانه اسرائیل به کشورمان میگذرد. در این نوشتار مختصر درصدد پرداختن به علل و عوامل و تحلیل این هجوم نیستم بلکه میخواهم به یک ضرورت اجتماعی تأکید کنم و آن هم اهمیت همیاری جمعی و همبستگی ملی است.
ما ایرانیان در طول تاریخِ مکتوبِ حداقل ۳۰۰۰ سالهامان جنگهای زیادی را پشت سر گذاشتهایم، پیروزیها و شکستهایی هم داشتهایم. اما آنچه موجب ماندگاری ایران عزیز شده ترکیبی است از فرهنگ ملی و دینیامان.
قبل از ورود اسلام، فرهنگ ایرانی ما آریاییها با ادیانی همچون زرتشت، مزدک و مانی ممزوج بوده و با سقوط ساسانیان و ورود اسلام به ایران، فرهنگ ملی ما به مرورِ زمان با آموزههای اسلامی ترکیب شد.
پدیدهای که از آن به عنوان فرهنگ ایرانی اسلامی یاد میکنیم.
با وجود این که ایران ما همیشه ترکیبی از اقوام بوده است، اما ملیت ایرانی ما حفظ شده و در فراز و فرود تاریخ ادامه یافته است که این را مدیون فرهنگ غنی ملیامان هستیم. به ویژه در سختیها، وحشتها، شکستها، بیماریها، قحطیهای گسترده، اشغال سرزمین، کشتارهای مداوم داخلی و خارجی، تخریبها، آتش زدنهای بسیاری از مراکز فرهنگی، کتابخانهها و مظاهر مادی تمدن شهرها و روستاهای آباد. اما مردم این سرزمین بودهاند که ملیت و کشورشان را از تندباد حوادث عبور داده و حفظ کردهاند. نمونه بارز آن پاسداشت نوروز و بهار طبیعت است که در همه شرایط حفظ شده.
علاوه بر هجوم خارجی، حاکمیت حاکمانِ نالایق، بیتدبیر، لذتجو، آدمکش و خونریز که خسارت و زیان آنها کمتر از هجوم خارجی نبوده نیز نتوانسته لطمهای به بنیاد این ملت و سرزمین بزند. حاکمانی که زندهیاد استاد عبدالحسین زرینکوب در جملهای بسیار فشرده، اما رسا آنها را وصف کرده است: «تاجورِ شرابخوارهی شهوتبارهی بیمارگونه». (*)
این عبارت برای شرح نزدیک به ۹۰ درصد گذشته ما کافی است؛ لذا این روزها باید به این فرهنگ زیاد اهمیت دهیم و کاری کنیم که وقتی گرد و غبار جنگ فرو نشست از عملکرد خودمان شادمان باشیم. از این جهت ضرورت دارد:
- به فروشگاههای مواد غذایی هجوم نبریم. خوشبختانه مواد غذایی کافی در کشور وجود دارد. واردات محصولاتی همچون برنج از کشورهایی مانند پاکستان با هیچ مانعی روبرو نیست. این مسئله در جنگ تحمیلی ۸ ساله هم تجربه شد و مواد غذایی در دسترس بود.
- بازاریان گرانقدر به حداقل سود اکتفا کنند و خدای ناکرده به علت تقاضای مردم برای برخی کالاها، به طمعِ گرانفروشی نیفتند. کالای تاریخ گذشته و نامرغوب به خورد خلق الله ندهند که تجربه نشان داده چنین درآمدهایی ماندگار نیست و وبال است.
- با هممیهنانی که به علت شرایط جنگی قادر به سکونت در شهرشان نبوده و مهمان ما میشوند با محبت برخورد کنیم و میزبان خوبی برای آنها باشیم.
- با همسایگان، اعضای خانواده به ویژه کودکان و سالمندان بسیار با محبت و آرامش رفتار کنیم تا اخبار نگران کننده کمترین اثر را روی آنها داشته باشد.
- انفاق را فراموش نکنیم که خداوند در جاهای بسیاری از قرآن مجید بر آن و نتایج مثبتش تأکید فرموده.
انشاءا... از این مرحله سرافراز و پیروز بیرون آییم.
شاد و سالم و موفق باشید
پی نوشت:
*- زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۷۹) روزگاران، تهران: انتشارات سخن، ص۹۰۱
