
اما همان یک سریال، یعنی فصل هفتم «پایتخت»، توانست میزان مخاطب رسانه ملی و حتی نمایش خانگی را به شکلی جدی تحت تأثیر قرار دهد. در یکی از آمارهای ارائهشده، این سریال توانست با ثبت بیش از ۱۵ میلیون بازدید برای هفت قسمت ابتدایی در تلوبیون، رکوردی بیسابقه در تماشای برخط محتوای نمایشی به ثبت برساند.
فصل هفتم «پایتخت» از همان روزهای نخست پخش، توجه گستردهای را به خود جلب کرد. این میزان استقبال در حالی رقم خورده که در سالهای گذشته تجربه نمیکردند. آمار ثبتشده برای این فصل از سریال، رکوردهای جدیدی را در دنیای پخش محتوای برخط ایران به ثبت رسانده است. میانگین تماشای هر قسمت بیش از ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار بار بوده که این ارقام، برای محتوای نمایشی در بستر آنلاین، با در نظر گرفتن بازه زمانی، بیسابقه محسوب میشود.
همچنین در یک رخداد کمنظیر، ۶۶۰ هزار کاربر بهصورت همزمان در زمان پخش زنده این سریال را تماشا کردهاند. این آمار نهتنها در میان پلتفرمهای پخش محتوای نمایشی بینظیر است، بلکه یک پدیده قابلتوجه در تلوبیون نیز به شمار میآید. این میزان بیننده همزمان، رقابتی تنگاتنگ با میزان کاربران پخش زنده بازیهای فوتبال پرطرفدار سال ۱۴۰۴ دارد. چنین استقبالی نشاندهنده تغییرات اساسی در نحوه مصرف محتوای نمایشی توسط مخاطبان است و جایگاه رسانه ملی را، بهویژه در تولید آثاری، چون «پایتخت»، تثبیت میکند.
«پایتخت ۷» در بیستوهفت قسمت، هر شب ساعت ۲۲:۰۰ از شبکه اول سیما و تلوبیون، همچنان مهمان خانه ایرانیان است. اما چه چیزی این سریال را تا این حد موفق کرده است؟
داستانی ساده، اما تأثیرگذار
یکی از مهمترین نقاط قوت «پایتخت»، داستانی است که در عین سادگی، جذاب و پرکشش است. این سریال روایتگر زندگی خانوادهای از شمال ایران است که با چالشهای زندگی روزمره، مشکلات اقتصادی، مهاجرت و روابط خانوادگی دستوپنجه نرم میکنند. قصهای که شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد، اما به دلیل پرداخت صحیح و فضاسازی مناسب، به دل بیننده مینشیند.
شخصیتهایی که زندهاند
بدون شک یکی از عوامل اصلی محبوبیت «پایتخت»، شخصیتهای آن است. نقی معمولی، هما، ارسطو، بابا پنجعلی و بهتاش از جمله کاراکترهایی هستند که با دیالوگهای طنزآمیز و رفتارهای باورپذیر خود، مخاطب را با خود همراه میکنند. بازیهای درخشان محسن تنابنده، ریما رامینفر، احمد مهرانفر، بهرام افشاری و علیرضا خمسه نیز بر جذابیت این شخصیتها افزوده است.
طنزی که صرفاً برای خنده نیست
«پایتخت» طنزی دارد که نهتنها خندهدار، بلکه تفکربرانگیز است. این سریال در لابهلای شوخیها و موقعیتهای طنز، مسائل اجتماعی و فرهنگی مختلفی را مطرح میکند. از مشکلات اقتصادی گرفته تا روابط خانوادگی و ارزشهای اخلاقی، همه در این مجموعه بهنوعی مورد توجه قرار گرفتهاند.
انتقادات به پایتخت
با وجود تمام موفقیتها، «پایتخت» از نقدها نیز بینصیب نبوده است. برخی معتقدند که در فصلهای پایانی، سریال از مسیر اصلی خود فاصله گرفته و گاهی شوخیهای آن از حد اعتدال خارج شده است. همچنین برخی شخصیتها مانند بابا پنجعلی، که در فصلهای ابتدایی بسیار دوستداشتنی بودند، در ادامه بیش از حد به کاراکتری فانتزی تبدیل شدند و عدم حضور پر رنگ بهتاش فریبا در سریال کاملاً مشهود بود.
«پایتخت» نمونهای موفق از سریالسازی ایرانی است که توانسته با ترکیب داستانی جذاب، شخصیتپردازی قوی و طنزی هوشمندانه، به اثری ماندگار تبدیل شود. با این حال، انتظار میرود که در ادامه، سازندگان سریال توجه بیشتری به انسجام داستانی و حفظ هویت اصلی آن داشته باشند تا همچنان جایگاه خود را در میان مخاطبان حفظ کند.