در گفتگو با والدین، تولیدی‌ها و آموزش و پرورش هرچند مدیر آموزش و پرورش اعلام کرده بود اجباری به دوخت لباس فرم نو برای مدارس نیست، اما بنا به گفته‌ها، در برخی مدارس این تصمیم اجرا نشده است. این موضوع اعتراض برخی از والدین را در پی داشت و مدرسه ۱۷ شهریور و طاهری جزو مدارسی بودند که والدین دانش‌آموزان آن مجبور به تهیه لباس جدید شدند.
یکی از والدین دانش‌آموزان مدرسه ۱۷ شهریور می‌گوید: «به شخصه روی این موضوع اعتراض گذاشتم و گفتم نمی‌توانیم دوباره هفتصد هشتصد هزار تومان بپردازیم؛ اما پایشان را کردند توی یک کفش که نه! باید عوض شود.»
یا به قول مادر یکی از بچه‌های دانش‌آموزان که می‌گوید: ««این فرم مخصوص مدرسه است و لباسی نیست که بشود آن را جای دیگر پوشید؛ بنابراین اگر فرم مدرسه عوض شود، عملاً لباس سال قبل که برای بعضی دانش‌آموزان نو مانده، بلااستفاده می‌ماند.»
البته در این بین نمی‌توان از مدارسی نظیر غفاری، کاشانی، قاری‌نیا و... که مدت‌هاست فرم مدرسه‌شان تغییر نکرده یاد نکرد.
از دیگر مشکلات فرم مدارس امسال که اعتراض برخی از والدین دانش‌آموزان را در پی داشت، رنگ آن بود. رنگ فرمی که به نظر سنخیتی با هم نداشت و شاید به گفته مادر یکی از دانش‌آموزان مدرسه دخترانه پروین اعتصامی، روپوش زرشکی و مقنعه بنفش گواه این موضوع باشد! مادری که معتقد است اکثر والدین از این موضوع ناراضی بودند و برای یک مدرسه دویست سیصد نفری، یک نفر و چه بسا دو سه نفر نباید تصمیم‌گیرنده رنگ فرم مدرسه باشند و باید نظرتعدادی از والدین را هم جویا شوند.
از آن طرف برخی تولیدی‌ها هم شکایت‌های خاص خودشان را داشتند.
تأخیر آموزش و پرورش در برگزاری جلسات مربوط به فرم مدارس و در نهایت به تعویق افتادن بستن قرارداد و شروع کار، اقدام بسیاری از خانواده‌ها برای دوخت لباس فرم در روزهای پایانی تابستان، رفتن هر روزه برق و کم بودن قیمت نرخنامه، از عمده مشکلاتی است که محمدجواد منفرد از فعالان تولیدکننده دوخت و دوز در نی‌ریز، به آن اشاره می‌کند.
می‌گوید: «به طور مثال روز اول صد سفارش گرفته بودیم و الان شده دویست سفارش. خیلی از خانواده‌ها به خاطر رفتن مسافرت و دلایل دیگر دیر اقدام کردند. از آن طرف ده پانزده روز طول می‌کشد تا پارچه انتخاب شده و سفارش‌داده شده به دست ما برسد. همین دلایل باعث می‌شود هر چند ما یک ماه است به طور فشرده و شبانه‌روز کار می‌کنیم، باز هم به سختی بتوانیم جوابگوی مردم باشیم.»
امسال، اما هرچند برخلاف سال‌های گذشته با تلاش فرماندار و حقیری معاون وی کار دوخت فرم مدارس به تولیدی‌های نی‌ریز واگذار و همین موضوع موجب اشتغال‌زایی در نی‌ریز شده بود، با این حال برخی از تولیدکنندگان از نحوه تقسیم لباس فرم مدارس رضایت نداشتند و شاید همین علتی بود که برای تکمیل ظرفیت تولید اقدام به گرفتن سفارش از شهر‌های دیگر کردند که این موجب مشکلاتی برای تولیدکنندگان نظیر بُعد مسافت، خستگی مسیر و... شد.
زهرا خرمی از کسانی است که نسبت به این موضوع گلایه دارد. با وجود این که ۱۵ چرخ‌کار دارد و چهار پنج نفر هم در خانه برای او کار می‌کنند، سهمیه دوخت فرم مدرسه او ۱۴۰ لباس بوده، این در حالی است که به گفته او به برخی افراد که ۵ چرخ‌کار بیشتر ندارند، حدود چهار پنج هزار دست لباس فرم سپرده شده است.
از نرخ‌گذاری راضی است، اما می‌گوید: «عادلانه تقسیم نمی‌کنند و نمی‌دانم جریان چیست. خود بازرس‌ها هم آمدند و دیدند من پانزده چرخ کار دارم و در آن زمان همه هم مشغول کار بودند؛ اما عادلانه تقسیم نکردند. همین شد که من برای بستن قرارداد راهی خفر جهرم شدم. من که یک زن هستم و چند خانواده نیازمند زیر دستم نان می‌خورند، چرا باید در شهر خودم کار نباشد و کار شهرستانهای دیگر را قبول کنم؟ در خصوص لباس کار دیگر سازمان‌ها هم مسئولان کم‌کاری می‌کنند؛ نظیر فولاد که برای دوخت لباس‌کارشان با تهران قرارداد می‌بندند. چرا باید چنین باشد؟»
*****
در پایان، مدیر آموزش و پرورش نی‌ریز در مورد مسائل مطرح‌شده توضیحاتی داد.
جمالی در مورد اعتراض والدین دانش‌آموزان به فرم جدید معتقد است با توجه به این که بعضی مدارس چند سال متوالی است لباس فرم را عوض نکرده‌اند، انجمن اولیاء و مربیان مدرسه با نظارت آموزشگاه می‌توانند به منظور یکدست‌سازی پوشش دانش‌آموزان برای تهیه لباس فرم اقدام کنند و با تشکیل جلسه انجمن اولیاء و مربیان مدرسه و درخواست اولیاء و هماهنگی بین نهاد مدرسه و خانواده، لباس فرم پوشاک خود را عوض کنند؛ هر چند این موضوع در مورد سایر آموزشگاه‌ها اجباری نیست.
به گفته مدیر آموزش و پرورش نی‌ریز، مدیران مدارس ۱۷ شهریور و شهید طاهری با توجه به وضعیت اقتصادی خانواده‌ها بیان کرده‌اند چنانچه فرم دانش‌آموزی سال گذشته قابل استفاده است، برای تهیه آن اقدام نکنند. درنتیجه اجباری از جانب آموزشگاه صورت نگرفته است!
وی در پاسخ به اعتراض رنگ فرم دانش‌آموزانی نظیر مدرسه پروین اعتصامی نیز اظهار داشت: «تعیین نوع رنگ پارچه با تشکیل جلسه انجمن اولیاء و مربیان مدرسه و با حضور اعضای انجمن و نماینده معلمان و مدیر آموزشگاه صورت گرفته و این تصمیم با نظر یک نفر نبوده است.»
اعتراض نرخ لباس فرم دانش‌آموزان توسط برخی کارگاه‌ها از دیگر مواردی بود که رئیس آموزش و پرورش به آن پرداخت. وی تعیین نرخ لباس فرم را با توجه به گروه ۴ کالایی و بر پایه آنالیز پارچه، قیمت خدمات و دستمزد دانست و یادآوری کرد که این موضوع طی جلسات مختلف و با حضور رئیس اتحادیه پوشاک، مسئولان کارگاه‌های تولیدی و بر پایه سری دوزی قیمت لباس فرم، نهایی و تأیید شده است.
عادلانه تقسیم نکردن دوخت لباس‌ها از دیگر موضوعات قابل‌ذکری بود که جمالی آن را کارشناسی شده دانست. به گفته او، ظرفیت و تعداد دوخت و تولید، بر پایه نظر کارشناس و بازدید میدانی از کارگاه‌های تولیدی، تعداد و حضور فعال نیرو‌ها در آن و همچنین امکانات و تعداد چرخ‌های موجود در کارگاه‌های تولیدی صورت گرفته است.
