اینجانب قُلمراد قُلمرادیان فرزند مرادقُلی، برای رئیس محترم فرهنگستان زبان و ادب فارسی در جهت معادلسازی واژههای بیگانه و پاکسازی زبان فارسی، پیشنهادی داشتم که امیدوارم مفید فایده قرار گیرد.
اگر هرکدام از ما به سهم خود در جهت پالایش زبان فارسی (پارسی) تلاش کنیم، روز به روز بر غنای این زبان افزوده میشود و واژهها وزن مناسب پیدا میکنند.
سالهاست که واژه لاتین «وایفای» در زبان ما کاربرد دارد و بویژه نسل جوان زیاد آن را به کار میبرد.
وایفای یا wifi مخفف کلمات Wireless Fidelity و در حقیقت شبکه بیسیم اینترنت است که مانند امواج رادیو و تلویزیون و سیستمهای تلفن همراه از امواج رادیویی برای انتقال امواج اینترنت استفاده میکند.
ولی با توجه به سرعت اینترنت در ایران و فیلتریزاسیون گسترده، عملاً ما چیزی از این شبکه دریافت نمیکنیم و از آن آبی برای ما گرم نمیشود و آنچه میگیریم، همه چیز هست غیر از اینترنت.
به همین دلیل برای تسکسن آلام مردم و رسیدن به معنای درستِ واژه و بومیسازی آن، پیشنهاد میکنم زین پس به جای واژه غریب و نامأنوس وایفای، بگوییم: «وایوای، وایفای»