تعداد بازدید: ۴۵
کد خبر: ۱۸۵۹۹
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۲ - ۲۲:۰۱ - 2023 18 November

جعفری[Parsley]ویژگی‌های ظاهری:

گیاه جعفری با نام علمی «Petroselinum crispum» بومی ایران (به نام انگلیسی آن دقت نمایید: پارس‌لی) و نواحی مدیترانه‌ای می‌­باشد، گرچه امروزه در همه جای جهان کشت می‌­شود.

ویژگی‌های درمانی:

موارد کاربرد تأیید شده جعفری، درمان عفونت­‌های دستگاه ادراری و سنگ­های کلیه و مثانه می‌­باشد. این گیاه دارای اثرات پیشاب‌آور (مدر یا دیورتیک) هم است.

همچنین این گیاه منبع بسیار خوب ویتامین‌­ها مانند ویتامین A، C، کاروتن و عناصر معدنی مانند کلسیم و آهن می­‌باشد.

میریستیسین موجود در این گیاه مسئول اثرات توهم‌زا (هالوسینوژنیک) این گیاه می‌باشد تا حدی که کشیدن این گیاه به شکل سیگار می­‌تواند باعث ایجاد اثرات سرخوشی (افوریک یا نئشگی) گردد.

جعفری محرک ماهیچه‌های رحمی نیز می‌­باشد و می‌توان از آن به عنوان یک ترکیب سقط آور کمک گرفت.

جعفری به طور کلی دارای اثرات تب‌بر، ضد باکتری و ضد قارچ  می­‌باشد.

در طب سنتی ایران، دانه‌­های جعفری به عنوان ضد نفخ، ملین، رفع گرفتاری‌های گوارشی، هضم کننده غذا؛ و افشره آن جهت تنظیم قاعدگی، درمان آمنوره (ندیدن عادت ماهانه بانوان) و دیسمنوره (خونروی ماهانه دردناک)، محرک رشد مو و... به کار برده می­‌شود.

همچنین از دم کرده یا جوشانده این گیاه به طور موضعی در درمان جوش‌­ها و دانه­‌های پوستی و نیز روشن کننده رنگ پوست بهره برده می­‌شود.

این گیاه در هومیوپاتی برای درمان التهاب مجاری ادراری و نیز مثانه تحریک ­پذیر استفاده می‌شود.

مصرف در بارداری:

بهره‌گیری از دوز‌های درمانی این گیاه در دوران بارداری و نیز خوردن این گیاه (به دلیل اثر تحریک کننده بر روی ماهیچه‌های رحمی و سقط آوری) ممنوع می‌باشد.

همچنین پژوهش‌ها نشان می­‌دهد که مریستیسین موجود در افشره (اسانس) این گیاه می­‌تواند از جفت عبور کرده و باعث ایجاد تاکی کاردی کشنده (افزایش ضربان قلب) در نوزاد گردد.

مصرف در شیردهی:

درباره سالم بودن خوردن این گیاه در دوران شیردهی  آگاهی کافی در دسترس نیست، با این حال خوردن آن در اندازه‌های بالاتر از مقدار موجود در رژیم خوراکی سفارش نمی­‌شود.

پرهیز از مصرف:

منع مصرف شامل افزایش حساسیت به این گیاه، مصرف مقادیر بالای آن و خوردن عصاره (اسانس) این گیاه به تنهایی می‌­باشد.

به‌هنگام التهاب کلیه و بروز ادم (خیز و تورم بدن) به دلیل کاهش کارکرد قلب یا کلیه درمان با این گیاه نباید انجام گردد.

پیامد‌های ناخواسته و ناگوار:

پیدایش عوارض جانبی با جعفری معمول نیست، ولی احتمالاً شامل سردرد، گیجی، نداشتن تعادل، تشنج، آسیب کلیه و بروز واکنش­های آلرژیک (حساسیت به نور یا فتودرماتیت) می­‌باشد.

مسمومیت:

در موارد مسمومیت با دوز (میزان دارو) بالا، نشانه‌ها شامل انقباض در ماهیچه‌های صاف به‌ویژه رحم و روده و مثانه، آنوری (بی‌ادراری)، مدفوع خونی، همولیز (نابودی دیواره گویچه‌های قرمز خون)، جگر چرب (فتی لیور)، متهموگلوبینوردی و خونریزی از غشاء مخاط‌ها می­­‌باشد.

واکنش‌های دارویی:

خوردن همزمان این گیاه با داروی وارفارین و دیگر ضدانعقاد‌ها به دلیل تقویت اثر ضد انعقاد آنها، باعث افزایش خطر خونریزی می­‌گردد.

خوردن همزمان با دارو‌های ضد تجمع پلاکتی (گرده‌های خونی) مانند آسپیرین نیز همین اثر را دارد.

مصرف همزمان دارو‌های مهار کننده منوآمین اکسیداز با جعفری موجب افزایش خطر بروز عوارض جانبی این دارو‌های اعصاب و روان می­‌گردد.

نظر شما
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد
پربازدیدها