میثم کوهباد میگوید: «از روزی که برای نخستین بار در شب زادروز دخترم درختی به یادبود کاشتم، تا به امروز ۱۴ سال گذشته و در این فاصله توانستم حدود ۲۰۰ درخت به مناسبتهای زادروز، سالگرد ازدواج و یا به یادبود وفات دوستان و مردم مشتاق، به فضای سبز شهرمان هدیه دهم.»
وی اضافه میکند: «همیشه بزرگترین آرزوی زندگیم این بوده که مردم فرهنگ ناب کاشت درخت را ادامه دهند.
تمامی کوشش من و تیم کمکیام این بوده که درختان مقاوم به خشکسالی و آفت و زود رشد کاشته شود. از آقایان رضا حکمتپور و علی دمیری که هنگام شلوغی کار بیشترین یاری را به من رساندهاند، کمال سپاسگزاری را دارم.»
کوهباد خواندن کتاب و حفظ طبیعت را بسیار لازم میداند و میگوید: «ادامه حیات نسل بشر و ادامه کیفیت خوب زندگی آدمی، به طبیعت و اکوسیستم بستگی دارد».
در همین رابطه، مسئول فضای سبز شهرداری نیریز هم گفت: «هر کس در این زمینه بخواهد فعالیت کند، شهرداری استقبال میکند و نهال در اختیارش میگذارد؛ چرا که این یاری مردمی، میتواند باعث جهش در فضای سبز شهری شود.»
غفار خالقی افزود: «البته این کار باید با رعایت ضوابط شهرداری باشد تا نظم متعارف درختان به هم ریخته نشود.
افراد باید به ما مراجعه کنند و روی مکان و نوع درخت و فاصله آن هماهنگ باشند تا شهر دچار گونههای متعدد و بینظمی نشود و گونههایی که متناسب با شهر باشد، کاشته شود.»
وی عنوان داشت: «اگر خود مردم کاشت درخت را انجام دهند، قطعاً در نگهداری آن به شهرداری کمک میکنند.
البته کاشت درخت میوه با ضوابط شهرداری همخوانی ندارد؛ مثل درخت توت که ۲۰ یا ۳۰ سال گذشته کاشته شده و الان ما شاهد تبعات آن هستیم. با توجه به خشکسالی، باید گونههایی کاشت که با سیستم اکولوژیک منطقه همخوانی داشته باشد.»