وزیر کار:
اوایل انقلاب ۵۳ سالگی می‌مردند حالا ۵۳ ساله‌ها ازدواج می‌کنند.
قلمراد:
بابا اون زمان‌ها طرف تا بخواد به ۵۳ سالگی برسه شاغل شده بود، ازدواج کرده بود، خونه‌دار شده بود، بچه‌دار شده بود، نوه‌دار شده بود، سفر رفته بود، دنیا رو دیده بود و دیگه عشق و حالش رو کرده بود و سرش رو می‌گذاشت می‌مرد. حالا طرف تو دهه ۴۰ زندگی نه شغل درست درمونی داره، نه خونه، نه ازدواج، نه سفر، نه به آرزوهاش رسیده. نهایت تو دهه ۵۰ عمرش ازدواج می‌کنه که برای دوران کوری و پیری یه نفر دستش رو بگیره.
شما به این میگین زِندگی، ولی ما میگیم: زِنسَگی. یعنی همون زندگی سگی؟!
وزیر آموزش و پرورش:
متأسفانه تعداد بی‌سوادان کشور کم نیست و این امر نگران کننده است.
قلمراد:
مسئله اصلی کشور سواد مردم نیست بلکه سواد داشتن مسئولان است.
کاش نهضت بازآموزی مسئولان هم راه‌اندازی می‌شد.
علی رضایی نماینده کنگاور:
اگر دولت با همین فرمان جلو برود تا مدتی دیگر ۸۵ میلیون نفر تحت پوشش کمیته امداد قرار می‌گیرند.
قلمراد:
البته آن کار مشکل است.
باید پرونده تشکیل بدهیم، عکس ببریم، فتوکپی، بعد بیایند بازرسی و بعد هم برویم زیر پوشش.
بهتر نیست به جای دولت، بگوییم کمیته امداد؟ فقط می‌ماند یک تعداد کمی آدم پولدار و مرفه که ویزای مهاجرت به آن‌ها می‌دهیم.
جمع کنند از ایران بروند.
بروند همان جا‌هایی که آن رفاه و آن مدل زندگی را دارند.
