/ قبل از شروع صحبت باید به خوبی به حرف‌هایتان فکر کنید. این باعث دانایی بیشتر می‌شود و پشیمانی کمتری به دنبال دارد.
/ همیشه سر وقت یا حتی چند دقیقه زودتر در محل قرار حاضر شوید و اگر به هر دلیلی، دیر به قرار ملاقات رسیدید، عذرخواهی کنید.
/ یکی از مهمترین علتهای تپق زدن در حین صحبت کردن، نداشتن آمادگی و تمرین لازم و تسلط کم است. عامل بعدی استرس است که موجب می‌شود در صحبت‌های خود اشتباهات فراوان داشته باشیم. مکث‌های طولانی و صداهایی مانند اممممم و آآآآآآآآ، نشان دهنده عصبی بودن، عدم آگاهی و عدم اعتماد به نفس شما است.
/ باید به خوبی به صحبت‌های طرف مقابل گوش دهید و از بی‌توجهی و نگاه کردن به اطراف، خودداری کنید.
/ فاصله خود را با طرف مقابلتان حفظ کنید. نه خیلی دور بایستید که برای شنیدن حرف‌هایتان به زحمت بیفتد و نه خیلی نزدیک بایستید که او را معذب کنید.
/ کوتاه صحبت کنید و به موقع صحبت‌های خود را به اتمام برسانید.
/ باید بتوانید تن صدای خود را موقع صحبت کردن کنترل کنید، به خصوص اگر در جمع‌های بیشتر از دو نفر حضور دارید. تن صدای بلند باعث می‌شود تا دیگران اذیت شوند.
/ دشنام و ناسزاگویی نشان دهنده آن است که شما نمی‌توانید عقاید خودتان را با استفاده از واژه‌ها و لغات مناسب بیان کنید و متوسل به دشنام می‌شوید. این کار بسیار زشت و دور از نزاکت و ادب می‌باشد.
/ اگر در جمع در مورد موضوعی صحبت پیش می‌آید که اطلاعی درباره‌اش ندارید، اظهار دانایی نکنید و نظر ندهید. بلکه درباره آن موضوع سؤال کنید.
/ محکم (نه خیلی زیاد) دست بدهید اما دست طرف مقابل را سریع فشرده و رها کنید. هرگز دست مخاطب را برای مدت طولانی در دست نگیرید زیرا با این کار، حریم خصوصی اشخاص را نقض می‌کنید. با دست روی شانه طرف مقابل نزنید.
/ مردها در مقابل خانم‌ها بهتر است کمی به جلو خم شده و خیلی خفیف و کوچک حالت تعظیم به خود بگیرند.
/ در چشمان طرف مقابل نگاه کنید.
/ اگر با هم آشنا نیستید، در یک جمله خودتان را معرفی کنید و اگر طرف مقابل خودش را معرفی نکرد بگویید افتخار آشنایی با چه کسی را دارم؟
/ با دیگران بویژه بزرگترها مؤدبانه رفتار کنید.
/ اگر در حین صحبت عطسه‌تان گرفت، دستمال جلوی دهانتان بگیرید.
/ انگشت‌تان را در دهان یا بینی نکنید.
/ در میان جمع خودتان را نخارانید، موهایتان را برس نزنید، آرایش نکنید یا با لباستان ور نروید.
