
عمو حاجی مرد تنومند و کهنسالی که از رعایت کردن بهداشت و استحمام گریزان بود در ۹۴ سالگی در روستای دژگاه از توابع بخش دهرم شهرستان فراشبند فارس درگذشت.
اکثر مردم فارس و استانهای اطراف نام عمو حاجی، مرد تنومند و کهنسالی که از ابتدای عمر تاکنون در تنهایی و کنج عزلت سکنی گزیده بود، شنیدهاند. پیرمردی با شمایل انسانهای غارنشین که در مکانی غیربهداشتی و بدون سرپناه در روستای دژگاه از توابع بخش دهرم فراشبند سکونت داشت.
او که اسمش «حاجی» بود، از خوردن هر نوع خوراکی سالم و تازه پرهیز میکرد و معتقد بود «اگر تمیز شود، مریض میشود.»
او بر این باور بود که حمام رفتن و تمیزی، بدنش را از سلامتی دور میکند.
این مرد معتقد بود که لذیذترین غذا، حیوانات مرده و گندیده است. این سالخورده که گفته میشود به دلیل مشکل عاطفی که در ایام جوانی برای او رخ داده از مردم و اجتماع گریزان و گوشه عزلت و انزوا برگزیده بود، سالیان سال در زیر مکانی بدون سقف زندگی کرد و در گرما و سرما در هوای آزاد به سر برد.
مردم منطقه احترام خاصی برای او قائل بودند و رعایت حالش را میکردند. عمو حاجی همیشه از حمام و آب دوری میکرد به طوری که چند سال پیش وقتی جوانان روستا سعی کرده بودند برای او حمامی فراهم کنند؛فرار کرده بود.
در آن زمان گروهی از مردان روستا داوطلبانه او را به رودخانه نزدیک روستا برای شستشو و استحمام بردند اما عمو حاجی وقتی به هدف آنها پی برد خود را از خودرو به بیرون انداخته و حاضر به استحمام نشده بود. وی دلیل دوری خود از آب را ترس از مریض شدن عنوان میکرد.
تا اینکه چند ماه قبل، اهالی روستا دوباره او را برای شستشو به حمام بردند. دیری نپایید او دچار بیماری شد و سرانجام روز یکشنبه اول آبانماه در سن ۹۴ سالگی درحالی که هرگز ازدواج نکرده بود جان به جان آفرین تسلیم کرد.