«بچه‌های آلپ» یا «بچه‌های کوه آلپ» یا «داستان آلپ» با نام اصلی «داستان آلپ: آنِتِ من»، (Story of the Alps: My Annette) یک مجموعه انیمه‌ی ژاپنی ۴۸ قسمتی است که توسط استودیو نیپون انیمیشن بر اساس رمانی از «پاتریشیا سنت جان» نویسندهٔ انگلیسی، به نام «جواهرهای برف» ساخته شده است. پخش آن از ۹ ژانویه ۱۹۸۳ در شبکه فوجی تلویژن آغاز شده و تا ۲۵ دسامبر ۱۹۸۳ ادامه داشت.
مجموعه «بچه‌های کوه‌های آلپ» همانند دیگر کارتون‌های تلویزیون فضای چندان شاد و مفرحی نداشت، اما نمی‌دانیم چه اعجاز و سحری در آن نهفته بود که با وجود همین فضای غم‌انگیز و وهم زده که سرشار از گریه و اتفاقات تلخ بود، اما برایمان خاطرات شیرین و ماندنی بر جای گذاشته است و درصدی از این خاطره‌سازی مرهون موسیقی‌های تولید شده و بعضاً انتخاب شده‌ای بود که برای تیتراژ ابتدایی یا انتهایی این آثار در نظر گرفته بودند.
آنت بارنیل دختر خوش قلبی است که با پدر و برادر کوچکش، دنی به همراه عمه پدر سالخورده‌اش در دهکده‌ای کوچک به نام روسینی‌یر در دامنهٔ کوه‌های آلپ زندگی می‌کند.
وقتی آنت تنها هفت سال داشت، مادرش را هنگام تولد برادرش دنی از دست داد. از آن به بعد چون خانواده‌اش توانایی استخدام خدمتکار را نداشت، آنت مسئولیت کارهای خانه را بدوش گرفت و با معلم مدرسه‌اش توافق کرد که در خانه بماند و از دنی مراقبت کند. اما چون نمی‌توانست به خوبی از پس کار ها بربیاید پدرش از عمه خود خواست تا به کمکشان بیاید. وقتی عمه (کلود) به آنها پیوست ، آنت دوباره به مدرسه بازگشت و نمرات خوبی هم به دست آورد. یک بار دنی در شب کریسمس پنج سالگی‌اش، دمپایی پشمی خود را بیرون از خانه روی برف‌ها گذاشت تا بابا نوئل (سانتاکلوز) در آنها برایش هدیه بگذارد. فردا صبح، در اوج ناباوری، یک بچه قاقم(جانوری از خانواده راسوها و بومی بخش‌های شمالی اوراسیا و آمریکای شمالی است) در دمپایی خوابیده بود. دنی آن را «کلوز» نامید که یکی از نام‌های بابا نویل است و از آن روز آنها دوستانی صمیمی شدند...
موسیقی تیتراژ نسخهٔ اصلی این انیمیشن توسط هیروسه ریوهه (به انگلیسی: Ryohei Hirose)، آهنگساز ژاپنی، تولید شده است. اما در نسخه‌ای که تلویزیون ایران دوبله و پخش کرد، بخشی از موسیقی متن انیمیشن زال و سیمرغ، ساختهٔ مجید انتظامی بود.
بر پایه آنچه در برخی گفتگوها و گزارش‌های رسانه‌ای منتشر شده، گفته می‌شود به دلیل آنکه در موسیقی اصلی این انیمیشن از صدای خواننده زن استفاده شده بود و استفاده از صدای بانوان خواننده در رسانه ملی نیز با محدودیت مواجه است، تصمیم گرفته می‌شود تا از موسیقی انیمیشن «زال و سیمرغ» ساخته علی‌اکبر صادقی به آهنگسازی مجید انتظامی برای تیتراژ این کارتون استفاده شود، اثری که مالکیت آن بر عهده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده و در یک پروسه زمانی نیز موجب ایجاد اختلاف‌های حقوقی زیادی میان سازمان صدا و سیما و کانون نیز شد. یک موسیقی با حال و هوای ایرانی که نوازندگی سنتور آن بر عهده اردوان کامکار بود و آنچنان در آن دوران روی موسیقی تیتراژ این مجموعه نشسته بود، که بسیاری از بینندگان تا سال‌ها فکر می‌کنند که این موسیقی، ملودی اورجینال تیتراژ بوده و با آن خاطره سازی کردند.
مجید انتظامی در مورد موسیقی این سریال به نکته جالبی اشاره کرد و گفت: «اتفاقاً دو قسمت از این موسیقی [زال و سیمرغ] استفاده شد؛ یک قسمت را که ترومپت‌ها می‌زدند، روی انیمیشن «مارکوپولو» گذاشته بودند و یک قسمت هم که روی «بچه‌های آلپ» گذاشته بودند. همه جا هم می‌شنیدم که از این موسیقی تعریف می‌شد و نامی از من برده نمی‌شد، من هم نمی‌توانستم بگویم موسیقی متعلق به من است. به هر کسی هم می‌گفتم می‌خندید. این موسیقی در این سریال جا افتاد به نام بچه‌های آلپ و هنوز کسی آن را به اسم زال و سیمرغ نمی‌شناسد. این بخش از موسیقی مربوط به صحنه‌ای بود که زال متولد شد و به خاطر اینکه سفید است، می‌گویند در فلان کوه بگذارید و نشان می‌دهد که اسب سوارها تاخت می‌کنند و صدای پای اسب‌هاست و ویلنسل ناله این بچه است که سعی کردم هم ریتم فیلم را حفظ کنم و هم غم را نشان دهم که روی کارتون هم به خوبی نشسته بود به ویژه جایی که بچه‌ها در حال دویدن بودند. چند نسل با این موسیقی بزرگ شدند بدون اینکه بدانند مربوط به چه کسی است.»
صداپیشگان نسخه فارسی
سرپرست گویندگان و راوی داستان: هوشنگ مرادی
آنت: ناهید امیریان شمس‌آبادی
لوسین: نوشابه امیری
دنی/ برادر آنت: مریم شیرزاد
عمه بزرگ : فهیمه راستکار
آقای بارنیر: مهدی آژیر
آقای پینگوی: حمید منوچهری
مادر لوسین: آزیتا لاچینی
آقای نیکولاس: محمدعلی دیباج
فرانسین مادر آنت: ناهید شعشعانی
