شروع مدارس!
*/ بررسی نی‌ریزان از محاسن و معایب کلاسهای حضوری و آنلاین
فاطمه زردشتی نی‌ریزی، نی‌ریزان فارس:
بوی مهر که می‌آید، شور همه جا را می‌گیرد، خرید کردن بچه‌های قد و نیم‌قد و چانه‌زدن پدر و مادرهایشان برای تخفیف، حس و حال دیگری به خیابان‌های خاک‌خورده شهر می‌دهد، این روزها اما در واپسین روزهای شهریور 1400، خبری از خرید دفتر و کتاب و کیف مدرسه نیست. از یکی دو سال پیش و با شدت گرفتن کرونا، مدارس تعطیل شده و کلاسهای درس به صورت مجازی برگزار شدند و همین باعث خانه‌نشین شدن دانشآموزان شد، کلاس‌هایی که مسلماً مشکلات و سختی‌های خاص خود را داشت... با شروع سال جدید و اما و اگرهایی که هنوز برای بازگشایی مدارس وجود دارد، تصمیم گرفتیم گزارشی در مورد مزیت‌ها و معایب کلاسهای آنلاین تهیه کنیم و نظر خانواده‌ها و دانشآموزان را در این زمینه جویا شویم.
یاد گرفتن با گوشی خیلی سخت بود!
آریا راهپیما 13 ساله است و امسال به کلاس هفتم می‌رود. یادگیری در مدرسه را بهتر می‌داند و می‌گوید: یاد گرفتن با گوشی خیلی سخت بود، خصوصاً برای حل کردن تمرینات ریاضی خیلی مشکل داشتم و اذیت شدم. از 10 تا تمرین ریاضی که حل می‌کردم همیشه شش هفت تایش اشتباه بود. امسال هم گفته‌اند تا همه دو دوز واکسن را نزنند خبری از بازشدن مدرسه‌ها نیست.
در مدرسه آدم استرس دارد!
به سراغ دوسه پسر نوجوانی که کنار هم ایستاده‌اند می‌روم.
علیرضا شبانی امسال به کلاس هشتم می‌رود و با برگزاری کلاس‌ها به صورت حضوری موافق‌تر است.
می‌گوید: در فارسی، قرآن، مطالعات و خصوصاً ریاضی مشکل داشتم. با گوشی اصلاً نمی‌توانستم درست یاد بگیرم و همه‌اش حواسم پرت بود.
دوستش فهیم‌رضا ... که کنارش ایستاده با او موافق نیست. او که امسال به کلاس پنجم می‌رود می‌گوید: مجازی خیلی بهتر است. در مدرسه آدم استرس دارد و جلوی معلم هول می‌شود اما با گوشی با خیال راحت کار می‌کنیم.
یکی از دوستانش که کنار دستش ایستاده می‌خندد و می‌گوید: البته برنامه فهیم‌رضا اینطور بود که مادرش حاضری‌اش را در کلاس‌ها می‌زد و فهیم‌رضا به خواب می‌رفت!
تقلب در امتحانات آنلاین
زهرا بیوک از اهالی بختگان هم با برگزاری کلاسهای حضوری موافق‌تر است. او که امسال به کلاس دوازدهم می‌رود می‌گوید: به صورت آنلاین هیچ چیزی یاد نمی‌گرفتیم. دروغ چرا؟ خب از این جهت که همه‌ی دانشآموزان موقع امتحانات به کتاب مراجعه و تقلب می‌کنند، باعث می‌شود کل کتاب را نخوانند و چیزی هم یاد نگیرند. از آن طرف وقتی در کلاس درس حاضر می‌شویم نگاهمان به معلم است و این باعث می‌شود ناخواسته به درس گوش دهیم. البته هنوز که خبری از بازگشایی مدارس نیست ولی آنطور که اخبار گفته احتمالاً از آبان مدارس باز می‌شود.
ترس از حضور معلم
کامران سعیدی 13 ساله علت برتری کلاسهای حضوری را ترس از معلم می‌داند و می‌گوید: ترس از حضور معلم در کلاس باعث می‌شود بچه‌ها در کلاس به درس گوش بدهند و درس بخوانند. همین خودِ من، با وجود اینکه شاگرد زرنگی هستم، پارسال نمره‌هایم کم شد. ساعت کلاس آنلاین، حواسم پرت بود و سر و صدا اذیتم می‌کرد. از آن طرف موقع فرستادن صدا برای معلم صداهای جانبی باعث آبروریزی می‌شد! کلاً خوب نبود دیگر.
در رفتن برخی معلمها از زیر کار
مهدیه که امسال در مقطع دهم درس می‌خواند موافق تشکیل کلاسهای درس به صورت حضوری است.
می‌گوید: برخی معلمها از زیر کار در می‌روند و درست درس نمی‌دهند، به طور مثال یک فصل از کتاب را که در مدرسه، در طول یک ماه به ما درس می‌دادند، با ارسال دو فایل صوتی تمام می‌کردند و ما هیچ چیزی یاد نمی‌گرفتیم. همچنین نمره دادن معلمها در آخر ترم حساب و کتابی نداشت. خودِ من با وجود اینکه همیشه از دانشآموزان ممتاز بودم، امسال ترازم خوب نشد و جالب اینجا بود که دانش‌آموزانی که اکثر اوقات در کلاسهای آنلاین حاضر نبودند و نمره‌های متوسط و ضعیفی داشتند، نمره‌هایشان شبیه من شده بود!
به جای برادرم امتحان دادم!
جوان 21 ساله نیز از کلاسهای آنلاین شاکی است. دانشجوست و امسال سال سوم دانشگاهش...
می‌گوید: خودمان را زدیم و کشتیم تا در دانشگاه شهر دیگری قبول شویم و زیر نظر خانواده نباشیم اما همین که آمدیم با محیط دانشگاه آشنا شویم و سری در جمع دختر و پسرهای دانشجو دربیاوریم، کرونا همه چیز را به هم ریخت و مجبور شدیم دوباره به نی‌ریز برگردیم. کلاً کلاسهای آنلاین برای یکی مثل برادر کوچک من خوب است که در این دو سال نفهمید درس و مشق یعنی چه و تمام امتحاناتش را من به جای او دادم!
تمرکز در مدرسه
فاطمه قاسمی اولیای یکی از دانش‌آموزانی است که از کلاسهای حضوری بیشتر استقبال می‌کند اما در این شرایط، به خاطر سلامتی فرزندش، کلاسهای آنلاین را ترجیح می‌دهد.
می‌گوید: بچه‌ها آنطور که باید و شاید نمی‌توانند در خانه درس بخوانند. تلویزیون مدام روشن است و خواهر و بردار کوچک دارند. از این رو تمرکزشان در مدرسه خیلی بیشتر است، از معلمها حساب می‌برند و درس‌ها در ذهن‌شان می‌ماند. البته من چون می‌توانستم خودم با فرزندم کار کنم مشکل خاصی نداشتیم اما خب خیلی از خانواده‌ها بودند که در این مورد مشکل داشتند. آنطور که شنیده‌ایم از اول مهر هم کلاس‌ها دوباره آنلاین است. اگر به خواست خودمان هم بود در این وضعیت فرزندم را نمی‌فرستادم. سال گذشته یک بار به مدرسه رفت و وقتی رفتم دیدم ماسکش را برداشته !
کلی هزینه‌ی اینترنت دادیم
زهرا حسین‌پور از دیگر مادرانی است که صد در صد با کلاسهای حضوری موافق است.
می‌گوید: در مدرسه دانشآموزان با هم بازی می‌کنند و روحیه‌اشان شادتر است. همین سال گذشته، بچه‌ام از اول تا آخر سال عصبی بود. اینترنت ضعیف بود و مدام استرس مشق‌ها و درس‌هایش را داشت. از آن طرف باید کلی پول بابت بسته اینترنت می‌پرداختیم. دولت گفته بود به دانشآموزان سیم‌کارت و اینترنت می‌دهد اما سیم‌کارت آنان در ماه یک بار بیشتر شارژ نمی‌شد و آن هم به پنج روز نرسیده تمام می‌شد. از سوی دیگر، بچه‌ها را که می‌شناسید، گوشی که دست‌شان بیفتد، حواس‌شان پرت می‌شود و تا چشم برگردانی، مشغول بازی می‌شوند. بدی دیگری که داشت این بود که از اول تا پایان کلاس‌هایش باید من کنارش می‌نشستم و می‌گفتم چکار کند، انگار من معلمش بودم و خب اینطور از کارهایم بازمی‌ماندم. نمی‌دانم! به ما که خیلی سخت گذشت، پسر من از دانش‌آموزانی بود که هیچ‌وقت دلش برای مدرسه تنگ نمی‌شد اما در این مدت مدام می‌پرسد کی مدرسه‌ها باز می‌شود؟
کلاسهای حضوری
باید خلوت شود
آقای «ر» که نمی‌خواهد خودش را به طور کامل معرفی کند، در این شرایط تلفیقی از کلاسهای حضوری و مجازی را بهترین شیوه‌ی درس خواندن برای دانشآموزان می‌داند.
می‌گوید: با کلاسهای خلوت و حداکثری 10 نفره می‌توان تدریس حضوری را در مدارس آغاز کرد. چون مسلماً آنطور که کلاسهای حضوری جواب می‌دهد، کلاسهای مجازی جواب نمی‌دهد.کلاسهای مجازی، شوق نوشتن را در بچه‌ها کور می‌کند. بچه‌ها در این یکی دو سال از سمت درس به سمت بازی در فضای مجازی کشیده شده‌اند. حوصله‌ی گوش‌دادن به کلیپ‌های درسی را ندارند و کلیپ‌ها را نصفه و نیمه گوش می‌دهند. البته یک مشکل دیگر هم هست. تحرک بچه‌ها خیلی کم شده و اکثر بچه‌ها دچار اضافه‌وزن شده‌اند. نمونه‌اش همین پسر خودم که هشت نه سال بیشتر ندارد و از سال قبل تا الان اکثر لباس‌هایش تنگ شده و 6- 7 کیلو اضافه‌وزن دارد.
ترکیبی از حضوری و مجازی
حجت افتخاری دکترای برنامه‌ریزی درسی دارد، مدرس دانشگاه فرهنگیان است و سابقه‌ای 15 ساله در تدریس و مدیریت در مقطع ابتدایی دارد.
وی ترکیبی از کلاسهای حضوری و مجازی را در این شرایط بهترین شیوه برای تدریس در سال جدید می‌داند و می‌گوید: البته با بهتر شدن شرایط مناسب آن است که کلاسهای درس به صورت حضوری برگزار شود. این در حالی است که شاید بد نباشد در دوران پسا کرونا، آموزش مجازی در همه‌ی مقاطع را به صورت بخشی از آموزش در پیش گیریم و به‌رغم اینکه معایب خود را دارد، تأثیرات آن را ببینیم.
در مورد معایب کلاسهای آنلاین می‌گوید: در روستاها و مدارس چندپایه مشکل اصلی این است که همه‌ی خانواده‌ها و دانشآموزان از گوشی هوشمند بهره‌مند نیستند، سرعت اینترنت کم است، معلم در آموزش و ارزشیابی چالش‌های زیادی پیش رو دارد و همراه کردن والدین با دانشآموزان کار بسیار سختی است. از جهت دیگر کارکردن زیاد دانشآموزان با گوشی بر ستون فقرات و بینایی دانشآموزان تأثیر زیادی داشته است.
ادامه می‌دهد: با وجود اینکه هیچ آموزشی با آموزش حضوری قابل رقابت نیست اما معلمی که در فضای مجازی و حضوری در تدریس توانمند است و استفاده از ابزار توانمند را می‌داند، باعث می‌شود کیفیت کار دانش‌آموزانش هم بالاتر رود. همچنین در کلاسهای مجازی، یک سری محدودیت‌های زمان و مکان وجود ندارد که این خوب است.
استفاده از قلم نوری
حسین شاهسونی دبیر شیمی است و در مقطع متوسطه دوم تدریس می‌کند.
شروع سال تحصیلی به صورت مجازی را بهتر می‌داند و علل آن را مهارنشدن صد درصد کرونا، کامل نشدن واکسیناسیون به طورکامل، نبودن زیرساخت‌های مناسب مدارس برای اجرای دستورالعمل‌های بهداشتی و عدم کنترل دانشآموزان در زنگ‌های استراحت می‌داند.
در مورد معایب کلاسهای آنلاین می‌گوید: اغلب جاها سرعت اینترنت ضعیف است، امکانات کافی مانند لپ‌تاپ و تبلت وجود ندارد، در حین کلاس معلم نمی‌تواند دانش‌آموز را به راحتی کنترل کند و دانشآموزان به خاطر نگاه کردن بر روی صفحه گوشی دچار خستگی مفرط می‌شوند.
وی سطح یادگیری دانشآموزان در کلاسهای آنلاین را بسته به نرم‌افزارهایی که معلم استفاده می‌کند می‌داند و ادامه می‌دهد: به عنوان مثال معلمی که با قلم نوری به دانش‌آموز درس می‌دهد خیلی بهتر می‌تواند مطالب را از معلمی که با یک پیام‌رسان و یا یک صدا، برای دانشآموزان توضیح می‌دهد منتقل کند.
نظر شما
