در حساس‌ترین لحظات فینال رویایی آرژانتین- فرانسه، محمدرضا احمدی گزارشگر بازی گفت که «تلوبیون رکورد ۲ میلیون بازدید را شکست» بعد خودش با صدایی پایین خندید و گفت: «نمی‌دانم چرا این را گفتم؟».
رضایت صداوسیما از این حضور در پلتفرم تلوبیون برای دیدن بازی جام‌جهانی، آدمی را یاد دونده‌ای می‌اندازد که تنها مسابقه می‌دهد و مدام رکورد خود را جا‌به‌جا می‌کند و از این جابه‌جایی خوشحال است.
یا به طور مثال افتخار کنیم که فروش ماشین‌های تولیدی سایپا و ایران خودرو بیشتر از ماشین‌های خارجی است و به خاطر همین جشن بگیریم و دستاوردهایمان را ردیف کنیم.
در دنیایی که رقیب حضور ندارد، پُز دادن کار حرفه‌ای نیست. کسانی که بیرون از خانه بودند و دسترسی به تلویزیون و ماهواره نداشتند، بازی فینال جام جهانی را از این پلتفرم دیدند. انتخاب مردم دلیل مشخصی هم دارد چون، دیگر پلتفرمی نیست که این بازی‌ها را به صورت زنده پخش کند.
انحصار پخش در اختیار صداوسیماست و مردم هم مجبور هستند برای دیدن فوتبال به شبکه سه یا تلوبیون مراجعه کنند. اگر به طور مثال در ایران تلویزیون خصوصی داشتیم و آن‌ها هم حق پخش را می‌خریدند یا نه به همین فیلیمو یا نماوا اجازه پخش فوتبال‌ها را می‌دادند، آن زمان بود که آمار معنا پیدا می‌کرد و می‌شد به تعداد مخاطب افتخار کرد...
