در میانه مشغله‌های مختلف، عصر یکشنبه‌ی هفته‌ی پیش به بهانه‌ای مجبور شدم 2 ساعتی در استادیوم شهدا باشم که برایم خاطرات زیادی را زنده کرد. استادیوم همیشه برای اهالی ورزش نی‌ریز یادآور خاطرات دوست‌داشتنی و نوستالژیک است. آدم باورش نمی‌شود که به همین راحتی 30 سال گذشته و همچنان می‌گذرد تا آن خاطرات شیرین هی دورتر و غبارآلوده‌تر شود.
آن زمان بار ورزش نی‌ریز روی دوش بزرگانی بود که برای ورزش جان گذاشتند و پایه‌ها را بنا کردند. کسانی چون زنده‌یادان علی فیض‌آبادی و بهمن عباس‌نژاد، اسماعیل داوودی، محمد قرایی، نصراله رشید‌پور، علی خسروی، محمدرضا مسلمان‌حقیقی، ابراهیم میرغیاثی، جواد مبین، برادران دژبخش، محمدرضا شاهمرادی، علیرضا جوکار، حسن مروی، عباس خرمدل، علی‌اکبر عابدین‌نژاد و دیگر بزرگان.
آن بزرگان، نسل طلایی ورزش را تربیت کردند و کسانی چون مجید خیراتی، وحید آزادی، مرتضی ربیعی، محمدحسن صمدی، سعید قلمداد، مجید مسلمان‌حقیقی، مهدی اعیان‌منش، محمدحسین میرغیاثی، مهدی زلفی، مهدی منزه، و مرتضی رضائیان را پرورش دادند.
از این همه نام و خیلی نام‌های دیگر (که بی‌تردید و با پوزش از قلم افتاده)، چند نفر را می‌توان این روزها در استادیوم و اطراف زمینهای ورزش دید؟ چرا نیستند؟
هرکدام از اینها سرمایه‌های گرانبهای ورزشی و اجتماعی‌اند که باید در خدمت ورزش باشند و نیستند. و دریغ که این بزرگان هر کدام دغدغه و دلشوره ورزش دارند و مشتاق کارند و امکان آن را نمی‌یابند.
البته این که بالای گود بنشینیم و بار همه مسئولیت و تقصیر را بر دوش شخص رئیس کنونی اداره ورزش و جوانان بیندازیم و بخواهیم یک تنه این نقیصه را جبران کند بی‌انصافی است. چه این که این سرمایه‌های ورزش شهرستان نه همین سالها که در طول سالیان دراز و به دلایل زیاد قدر ندیده و رنجیده و از ورزش دور شده‌اند و البته تعدادی هم به دلایل شخصی نیستند.
اما این انتقاد به رئیس کنونی و اسلاف ایشان وارد است که شورای ورزش را فعال نکرده‌اند و این شورا مدتها تشکیل جلسه نداده است. شورایی که باید بازوی ورزش نی‌ریز باشد و نیست و بار سنگین اداره‌ی آن را به دوش کشد و نمی‌کشد. تنها جایگاهی که می‌توان از توان و تجربه پیشکسوتان و ستاره‌های ورزش بهره برد.
خودِ بزرگان هم باید کدورتها و رنجشها را به خاطر ورزش کنار گذارند و آسان گیرند و همت کنند و به میدان بیایند. هرچند شنیده شده آقای شهرام مختاری که مدیری است فروتن و خاک میدان خورده، تلاشهایی برای استفاده از نظرات این بزرگان نموده اما آنها استقبال نکرده‌اند.
آقای یوسفی فرماندار محترم حتماً می‌دانند که رئیس شورای ورزش‌اند و این شورا چه وظایفی دارد و لازم است جلسات آن بطور منظم تشکیل شود. این که تاکنون تشکیل نشده (اگر شده رسانه‌ها بی‌خبرند)، یک نقد پایه‌ای است که باید هرچه زودتر چاره‌جویی شود.
چنین باد
