میگویند یکی از موانع توسعه ایران غیبت زنان در بازار کار و فعالیتهای اقتصادی است. زنان نیمی از جمعیت را تشکیل میدهند اما تعداد زیادی از آنها در ایران خانهنشین هستند.
بر اساس گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در سال گذشته سهم زنان از تمام مشاغل مزد و حقوق بگیری تنها ۱۹ درصد و مردان ۸۱ درصد بوده است که این امر نشان میدهد مردان و زنان دسترسی بسیار نابرابری به مشاغل مزد و حقوق بگیری در کشور دارند. (ایسنا)
یعنی از هر ١٠ نفر شاغل فقط ٢ نفرشان زن هستند.
این نابرابری در حالی است که در فرهنگ اقتصادی مردم ایران در گذشته، سهم بیشتری به زنان میرسید.
سالمندان عزیز باید خوب یادشان باشد که در قدیم زنان چقدر در درآمدزایی خانواده نقش داشتند و کارهای مختلفی انجام میدادند. از قالیبافی گرفته تا کارهای کشاورزی و حتی فرآوری محصولات باغی و زراعی.
این فرهنگ هنوز در شمال کشور وجود دارد و میبینیم که زنان و دختران شمالی چه فداکارانه دوشادوش همسر و پدر کار میکنند و نوعی اقتصاد خانوادگی را پیش میبرند.
در این چند سال اخیر که تحریمها از سویی و ضعف مدیران از سوی دیگر بر گرده مردم فشار میآورد، دیده میشود که در توفیقی اجباری زنان در حال ورود به بازار کار هستند و به نظر نگارنده این میتواند امیدوار کننده باشد.
میبینیم که همین فشارها باعث شده که همه اعضای خانواده دست به کار اشتراکی و خانوادگی بزنند.
از جمله چندی پیش در گزارشی که از تولید لبنیات ایل در نیریز چاپ کردیم آمده بود که همه اعضای خانواده محترم شاهسونی در کنار هم کار میکنند و خوشبختانه موفق هم بودهاند.
در جای جای شهرستان هم کارگاهها، مغازهها، و مشاغل مختلفی میبینیم که زنان و دختران، این نیمه خاموش جمعیت، در کنار همسران و پسران و پدرانشان وارد کار شده و نقش مهمی در اقتصاد خانواده ایفا میکنند.
این مشارکت مزایای زیر را دارد:
- همه در کنار هم کار میکنند و شاغل میشوند. این یعنی بیکاری کمتر، تولید و خدمات بهتر و توسعه بیشتر
- در اینگونه مشارکتها اتحاد و همدلی و همرأیی بیشتر است.
- زنان ثابت کردهاند که مدیران . کارکنان بهتر، دقیقتر و وظیفهشناستری هستند. چرا باید در خانه بمانند؟
- آموزش مهارت به آسانی از مرد خانواده به دیگر اعضا منتقل میشود. در این روند بچهها هم در همین سنین کم دارای مهارت کسب و کار و چگونگی داد و ستد، تولید و توزیع میشوند.
- پایداری چنین گروه کاری بسیار بیشتر از دیگر گروهها است.
- اعضای خانواده نسبت به هم دست به کلاهبرداری و فریب نمیزنند.
امید که چنین مشاغلی روز به روز گستردهتر شود.
دولت باید به این مشاغل نگاه ویژه داشته باشد و آن را ترویج کند.