فکر کنم بیشترین کسانی که از کرونا آسیب جدی دیده‌اند کودکان بویژه در رده ابتدایی باشند؛ چون هم در آموزش آنان (که پایه است) اختلال ایجاد شده، هم فضای ورزش و بازی آنها محدود شده، و هم نمی‌توانند در کلاسهای آموزشی فوق برنامه مثل کلاسهای هنری شرکت کنند.
از طرفی به دلیل ارائه آموزشها در فضای مجازی و بویژه کار زیاد با موبایل، اعتیاد آنان به گوشی و بازی‌های کامپیوتری هم زیاد شده است. این اعتیاد به موبایل و در ادامه تلویزیون، بیشتر هم می‌شود وقتی کودکان برای در امان ماندن از کرونا از خانه بیرون نمی‌روند و طبیعتاً حوصله آنها بیشتر سر می‌رود و والدین هم که از بهانه‌گیری آنها کلافه می‌شوند، یک موبایل به آنها می‌دهند و قال قضیه را می‌کنند.
این طفلک‌ها البته قربانی کودک‌آزاری هم هستند.
برای نمونه در یکی از گروه‌های واتساپی که با حضور والدین و معلم دوره ابتدایی تشکیل شده، یکی از والدین گفته بود: «امروز [با] کفگیر محکم زدم تو دستش کفگیر شکست. الان عذاب وجدان گرفتم». (عیناً )
نمونه‌های دیگری از اینگونه کودک‌آزاری‌ها را در فضای مجازی هم می‌بینیم و می‌شنویم.
از این گذشته، افزایش مشکلات و تنش‌های اقتصادی خانواده‌ها، احتمال سوءرفتار با کودکان را افزایش می‌دهد.
از شنیده‌ها و دیده‌ها به نظر می‌رسد بیشتر دانش‌آموزان دوره ابتدایی و دیگر مقاطع تحصیلی، یا با سختگیری‌های شدید والدین مواجه هستند و یا رها شده و بر امور تحصیلی آنها نظارتی نیست.
مجموع این عوامل موجب شده آموزش کودکان بویژه در دوره ابتدایی، آموزش مناسبی نباشد. گرچه در این راه معلمان و والدین زحمات زیادی متحمل می‌شوند، اما به نظر می‌رسد در آینده با نسلی مواجه شویم که پایه‌های آموزشی آنها دچار اشکال است.
حقیر پیشنهاد می‌کند بخش مشاوره آموزش و پرورش و مشاوران و روانشناسان ارجمند در این راه کمکهای جدی‌تر و بیشتری داشته باشند.
پیشنهادهای زیر به نظر مفید می‌رسند:
- ساخت کلیپ‌های مشاوره‌ای و آموزشی کوتاه و ساده توسط مشاوران نی‌ریزی برای رفع مشکلات شایع آموزش مجازی بویژه در دوره ابتدایی. و انتشار آن در گروه‌های واتساپی و تلگرامی کلاس‌ها و مدارس و حتی فضای مجازی رسانه‌ها.
- معرفی یک شماره واتساپ و یا تلفن ثابت برای این که والدین و حتی معلمان مشکلات خود را با مشاوران و معلمان باتجربه در میان بگذارند و پاسخ بگیرند.
- انجام نظرسنجی در اینستاگرام و یا برنامه شاد برای سنجش مشکلات روانی دانش‌آموزان، والدین و حتی معلمان، و برنامه‌ریزی برای درمان.
- شناسایی دانش‌آموزان و خانواده‌های پر تنش برای پیگیری روانشناختی مشکلات آنان.
- برگزاری دوره‌های مجازی (کنفرانس مجازی با اسکای روم یا فارس‌آموز) برای معلمان جهت آمادگی مقابله با آسیبهای روانی دانش‌آموزان.
- فراخوان به خیران برای کمک به تهیه تبلت برای دانش‌آموزان و خانواده‌های نیازمند.
اگر هم در این زمینه‌ها کاری انجام شده، از متولیان آموزش و پرورش تقاضا دارم اعلام عمومی کنند تا والدین از مواهب آن استفاده کنند.
