راهنمای ترک اعتیاد به گوشی همراه
گوشی رو زمین بذار! آمار جهانی حاکی از این هستند که ما هر روز ۴ ساعت و ۳۷ دقیقه را با تلفنهای همراهمان میگذرانیم، یعنی به طور متوسط حدود ۵۸ بار آنها را چک میکنیم. ما دوست داریم به خودمان بگوییم که این کار برای معاشرت، کار یا خواندن اخبار است. اما دروغ چرا؟! بیشتر ما گرفتار اعتیاد به گوشی هایمان هستیم و باوجود دانستن این حقیقت، راه علاجی نمییابیم.
این پدیده، که از آن با عنوان «اعتیاد دیجیتال»یا به نحوی اعتیاد به گوشی یاد میشود، نیازمند درک عمیق و راهکارهای علمی اثربخش است.
تلفنهای هوشمند، با وجود کارکردهای بیشمار و تسهیل ارتباطات، به ابزاری دو لبه بدل گشتهاند؛ به گونهای که استفاده مفرط و کنترلنشده از آنها، میتواند به انزوای اجتماعی، کاهش تمرکز، اختلال در خواب و افت محسوس کیفیت زندگی منجر شود.
ظهیر حسین، دانشمند علوم اجتماعی در دانشگاه ناتینگهام میگوید: «استفاده بی وقفه از تلفنهای هوشمند بر زندگی بسیاری از مردم در جهان تأثیر منفی گذاشته است. بین استفاده مشکلساز از تلفنهای هوشمند و علائم سلامت روان، مانند افسردگی و اضطراب، ارتباط وجود دارد.»
اکثر کاربران گوشی ها و فضای مجازی به تدریج از رفتارهای خود در مورد تلفنهای هوشمند عاجز و خسته میشوند. این عجز دقیقاً همان عجزی است که کسانی که اسیر دام اعتیاد به مواد هستند، از آن شکایت دارند!
البته این واقعیتی تلخ و تکان دهنده است، اما بخش سخت ماجرا این است که افرادی که میخواهند بر اعتیاد به گوشی و تلفنهای هوشمند غلبه کنند، درست همچون کسانی که میخواهند سیگار را ترک کنند،با یک نبرد روانی دشوار در چالش هستند.
برنامههای اجتماعی، کسالت یا عادات ساده روزانه میتوانند باعث شوند که شما اغلب بدون اینکه متوجه شوید، به سراغ تلفن خود بروید.
اما مزایای سلامتی بلندمدت کاهش عادات تلفن هوشمند بسیار زیاد است.
مطالعات نشان میدهد که اعتیاد به گوشیهای هوشمند با طیف وسیعی از مشکلات سلامتی، از جمله اختلالات خواب، خستگی چشم، عدم فعالیت بدنی و درد گردن و کمر مرتبط است.
از نظر روانی، این اعتیاد به افسردگی، اضطراب، تنهایی منجر میشود و توجه و حافظه را به ویژه در نوجوانان تحت تأثیر قرار میدهد.
اعتیاد به گوشیهای هوشمند همچنین میتواند ناشی از همین چالشهای ذهنی باشد. بنابراین، غلبه بر اعتیاد به گوشیهای هوشمند نیز میتواند به این مشکلات کمک کند.
اعتیاد به گوشی تمام علائم بارز اعتیاد رفتاری را به همراه دارد - یعنی ولع مصرف، وابستگی، علائم ترک. این اعتیاد شبیه به اعتیاد به قمار یا بازیهای ویدیویی است.
بله، برنامهها و وبسایتها طوری طراحی شدهاند که توجه ما را قفل نگه دارند و از بازیسازی به عنوان ابزاری برای معتاد کردن ما استفاده میکنند.
بسیاری از افراد گزارش میدهند که از گوشیهای هوشمند برای فرار از موقعیتهای استرسزا در خانه استفاده میکنند. این یک ابزار فرار است که میتواند ذهن را از افکار افسردهکننده و احساس اضطراب دور کند.
هیچ راه حل سریعی برای غلبه بر اعتیاد به تلفن هوشمند وجود ندارد. افراد مختلف به روشهای مختلفی نیاز دارند، اغلب بیش از یک روش. و این کار به فداکاری واقعی نیاز دارد.
در اینجا چند روش که دانشمندان توصیه میکنند، آورده شده است:
/ تلفن هوشمند خود را شبها بیرون از اتاق خواب خود بگذارید، یا حداقل در گوشهای از اتاق که از دسترس خارج است، قرار دهید.
/ هنگام مطالعه یا کار، تلفن خود را در اتاق دیگری قرار دهید تا مجبور شوید برای بررسی آن بلند شوید.
/ تعداد اعلانها را کاهش دهید. سعی کنید از قابلیت «مزاحم نشوید» گوشی خود استفاده کنید، یا تمام صداها و لرزشها را برای پیامها و اعلانهای دریافتی خاموش کنید.
/ اقدامات سادهای مانند تنظیم صفحه نمایش به سیاه و سفید، حذف برنامههای رسانههای اجتماعی از صفحه اصلی و ایجاد رمزهای عبور طولانیتر میتوانند با افزایش مانع استفاده از گوشی شما مؤثر باشند.
/ از برنامهها برای کمک به خودکنترلی استفاده کنید. برنامههایی مانند Space، Forest، Flipd و Screentime میتوانند استفاده روزانه از گوشی هوشمند را محدود کنند، برنامههای حواسپرتکننده را قفل کنند و به شما در مدیریت عاداتتان کمک کنند.
سواد زندگی/ مریم طرزی
