محققان در مطالعات اخیر دریافته اند که انسان‌های اولیه ۳.۵ میلیون سال پیش رژیم‌های غذایی شگفت انگیز و متفاوتی نسبت به آنچه ما می‌خوریم، داشتند. بحث در مورد اینکه اجداد ما از چه زمانی شروع به خوردن گوشت کردند، تغییری غیرمنتظره کرده است.
محققان برای مدت‌ها تکامل انسان اولیه را با مصرف گوشت مرتبط می‌دانستند، اما یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که برخی از اجداد اولیه ما به رژیم غذایی عمدتاً گیاهی پایبند بوده‌اند. این پژوهش توسط دکتر تینا لودکه از مؤسسه شیمی ماکس پلانک در آلمان و با همکاری محققان آفریقای جنوبی انجام شد.
این یافته‌ها فرضیات قبلی ما را در مورد رژیم غذایی اولیه انسان‌ها را به چالش کشیده است. این تیم تحقیقاتی ایزوتوپ‌های نیتروژن در مینای دندان فسیل شده هفت انسان اولیه را تجزیه و تحلیل کردند. این فسیل‌ها از غار‌های اشتِرک‌فرونتاین در نزدیکی ژوهانسبورگ، مکانی غنی از بقایای انسان‌های اولیه، به دست آمدند.
نسبت ایزوتوپ نیتروژن در دندان‌های انسان‌های اولیه همواره پایین بود و تقریباً شبیه به حیوانات گیاهخوار بود. این یافته نشان می‌دهد که این اجداد اولیه انسان عمدتاً از رژیم غذایی گیاهی استفاده می‌کردند و به طور منظم گوشت نمی‌خوردند. در حالی که محققان اذعان دارند این انسان‌های اولیه معروف به استرالوپیتکوس ممکن است گهگاه پروتئین‌های حیوانی مانند تخم مرغ یا حشرات را مصرف کرده باشد، یافته‌های آنها نشان می‌دهد گوشت بخش مهمی از رژیم غذایی آنها نبود.
تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های نیتروژن شاخص قابل اعتمادی از رژیم غذایی موجودات ارائه می‌دهد. هنگامی که حیوانات غذا را هضم می‌کنند، بدن آنها نیتروژن را به گونه‌ای پردازش می‌کند که آثار شیمیایی مشخصی از خود به جا می‌گذارد. حیوانات گیاهخوار نسبت ایزوتوپ نیتروژن کمتری دارند، در حالی که گوشتخواران نسبت‌های بالاتری دارند. تینا لودکه، ژئوشیمیدان، خاطرنشان کرد: «مینای دندان سخت‌ترین بافت بدن پستانداران است و می‌تواند اثر انگشت ایزوتوپی رژیم غذایی حیوانات را برای میلیون‌ها سال حفظ کند.»
با اندازه گیری نسبت ایزوتوپ نیتروژن در مینای دندان فسیل شده، دانشمندان می‌توانند تعیین کنند که آیا ارگانیسم در درجه اول از گیاهان یا حیوانات استفاده می‌کند.
یکی از مهمترین جنبه‌های این مطالعه به چالش کشیدن نظریه‌های موجود در مورد نقش گوشت در تکامل انسان است. بسیاری از محققان این نظریه را مطرح کرده اند که مصرف منابع حیوانی، به ویژه گوشت، نقش مهمی در رشد مغز‌های بزرگتر و توانایی‌های پیشرفته‌تر ساخت ابزار داشته است.
پروتئین و چربی موجود در گوشت با افزایش تکاملی اندازه مغز که در هومینین‌های بعدی مشاهده شد، مرتبط است. با این حال، شواهد مستقیمی مبنی بر اینکه چه زمانی گوشت به یک عنصر اصلی در رژیم غذایی انسان تبدیل شد، مبهم باقی مانده است.
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که استرالوپیتکوس برخلاف نئاندرتال‌ها که میلیون‌ها سال بعد زندگی می‌کردند پستانداران بزرگ را شکار یا مصرف نمی‌کردند.
این نشان می‌دهد که تغییر به سمت رژیم غذایی مبتنی بر گوشت بعداً در تکامل انسان، احتمالاً با ظهور هومو‌ها رخ داده است. مارتینز-گارسیا گفت: «این روش فرصت‌های هیجان انگیزی را برای درک تکامل انسان باز می‌کند. این موضوع پتانسیل پاسخگویی به سوالاتی مهم را دارد، به عنوان مثال، اجداد ما از چه زمانی شروع به گنجاندن گوشت در رژیم غذایی خود کردند؟ و آیا شروع مصرف گوشت با افزایش حجم مغز مرتبط بود؟»
