صنعت‌کاران: جلسات بی‌نتیجه کمکی نمی‌کند

یعقوب خسروانی، فرماندار نی‌ریز:

در زمینه صنعت، شهرستان نی‌ریز دارای ۲۴۵ بهره‌بردار صنعتی و معدنی است که با سرمایه‌گذاری بالغ بر ۲۱ هزار میلیارد ریال، برای ۴۵۰۰ نفر اشتغال ایجاد کرده است. پیش‌بینی می‌شود که این میزان اشتغال با حمایت مسئولان، به ۷ هزار نفر برسد. از جمله کارخانجات مهم در این شهرستان می‌توان به کارخانجات فولاد، سیمان سفید، سیمان خاکستری، رینگ اسپورت و همچنین شرکت کنسانتره کرومیت اشاره کرد. این مجموعه‌ها ظرفیت اشتغال‌زایی فراوانی دارند و نقش بسیار مهمی در اقتصاد شهرستان ایفا می‌کنند.

پیشرفت‌های صنعتی و مشکلات موجود:

در حال حاضر، کارخانه فولاد نی‌ریز با تولید سالانه ۸۰۰ هزار تن فولاد، برای بیش از ۱۱۵۰ نفر اشتغال‌زایی کرده است. همچنین کارخانه سیمان خاکستری با ظرفیت یک میلیون تن در سال، ۳۰۰ نفر را مشغول به کار کرده است. کارخانه رینگ‌اسپرت با تولید سالانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار قطعه رینگ و ۵۰۰ نفر اشتغالزایی، کارخانه سیمان سفید با ۴۵۰ هزار تن تولید، به همراه سایر کارخانجات مهم شهرستان نقش بسزایی در توسعه صنعت و اشتغال‌زایی دارند؛ اما مشکلات مختلفی نیز در این مسیر وجود دارد.

یکی از مشکلات عمده که صنعتگران با آن مواجه هستند، محدودیت‌های موجود در تأمین انرژی، به ویژه برق و سوخت است. این مشکلات به‌ویژه در کارخانجات فولاد، سیمان و سایر صنایع بزرگ بیشتر به چشم می‌آید و باید به‌طور جدی پیگیری شود.

تشکیل هیئت مدیره خیرین صنایع و معادن:

فرماندار در ادامه، اشاره‌ای به تشکیل هیئت مدیره خیرین حوزه صنعت و معدن کرد و گفت: «دو جلسه با حضور مدیران صنایع و معادن و مسئولان برگزار شده است. هدف از تشکیل این هیئت مدیره، تجمیع مسئولیت‌های اجتماعی و نظارت بر اجرای پروژه‌ها به منظور کاهش مشکلات صنایع است.»

فرهاد طهماسبی، نماینده مجلس:

وضعیت فعلی به‌ویژه در زمینه برق و انرژی برای مردم مشکلات زیادی ایجاد کرده است. این مسائل نیازمند مراقبت بیشتر در برنامه‌ریزی‌ها است. ما باید مسئولان را در مدیریت مصرف انرژی همراهی کنیم تا از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری شود.

بدون تعارف باید بگویم که به‌دلیل کمبود انرژی، صنایع و معادن آسیب‌های زیادی دیده‌اند. در همین شهرستان نی‌ریز، واحد‌های صنعتی و معدنی با مشکلات جدی مواجه شده‌اند. این مشکلات به‌ویژه معیشت کارگران را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است.

تلاش‌های دولت و مدیریت انرژی:

دولت هم‌اکنون درگیر برنامه‌ریزی‌های گسترده‌ای برای حل این مشکلات است. به‌ویژه مدیران استانی در تلاشند که از رئیس‌جمهور و دولت تفویض اختیار بگیرند تا بتوانند سهم انرژی استان را به‌طور مؤثرتر مدیریت کنند و ساعات خاموشی را کاهش دهند.

مسائل مرتبط با شرکت گاز:

یکی دیگر از مشکلات موجود در شهرستان، نحوه برخورد شرکت گاز با برخی درخواست‌ها است. شرکت گاز ۵ سال پیش یا حتی ۱۰ سال پیش، امتیازاتی را به برخی افراد داده است؛ اما حال با مشکلاتی در این زمینه روبرو هستیم. لازم است که این مشکلات در اسرع وقت حل شود تا نارضایتی‌ها افزایش نیابد.

لزوم توجه به حقوق مردم و شفافیت بیشتر:

مردم باید احساس کنند که مسئولان در کنار آنها هستند. باید توجه بیشتری به مسائل مردم و مشکلات آنها داشته باشیم. برخورد‌های غیرمنصفانه با افراد ضعیف‌تر جامعه می‌تواند آسیب‌های جدی به سرمایه اجتماعی نظام وارد کند. این مهم است که تمامی مسئولان تلاش کنند تا از حقوق مردم دفاع کنند و مشکلات را به‌طور شفاف و به موقع حل کنند.

 در این زمینه، بخش کشاورزی و صنعت نیاز به برنامه‌ریزی‌های بیشتری دارند تا بتوانند از مشکلات پیش‌رو عبور کنند. در این راستا، به‌ویژه با استفاده از انرژی‌های پاک و خورشیدی، می‌توان به‌تدریج به کاهش مشکلات انرژی کمک کرد.

مهندس مشرفی‌نژاد، رئیس هیئت مدیره شرکت رنگین‌سنگ و سنگین‌رنگ:

در بخش معدن، سال‌هاست شرایط به گونه‌ای پیش رفته که مجموعه معادن نی‌ریز رو به افول است. یکی از مسائل اصلی ما، مسئله برق است. ما یک روز کامل در هفته برق نداریم و در طول هفته نیز با قطعی‌های مکرر مواجه هستیم. این موضوع باعث شده حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد افت تولید داشته باشیم.

در مورد رشد تولید، درخواست واردات دستگاه‌های مناسب باعث شده تمام قطعاتی که استفاده می‌کنیم، قطعات اصلی و با کیفیت باشند؛ اما هزینه‌ها ده‌ها برابر شده است. دولت تصمیم گرفته حقوق دولتی معادن را سه تا چهار برابر افزایش دهد و تاریخ اجرای آن را به ۱۴۰۲ برگردانده است. این تصمیم به چه معناست؟ از یک طرف گفته‌اند اگر این مبالغ پرداخت نشود، سوخت به ما نمی‌دهند؛ یعنی عملاً تولید متوقف می‌شود.

در مورد تعدیل حقوق، باید بگویم که افزایش ناگهانی سه و نیم برابری حقوق دولتی برای شرکتی مثل ما که بیش از هزار کارگر بومی دارد، بسیار سنگین است. ما در حال حاضر حدود ۸ میلیارد تومان بدهکار شده‌ایم؛ در حالی که تا پایان شهریور تسویه کرده بودیم؛ حال به نظر شما چه باید کرد؟

در مورد کرایه حمل و نقل نیز باید بگویم که قبل از این، کرایه هر تن کیلومتر ۷۱۵ تومان بود، اما اکنون به ۱۴۶۰ تومان افزایش یافته است. این افزایش ۱۱۰ درصدی هنوز حل نشده و ما نمی‌دانیم چرا چنین اتفاقی افتاده است.

ما بیش از دو سال است که در حال پیگیری برای احداث یک کارخانه فرآوری پودر سنگ هستیم. تاکنون دو بار درخواست زمین داده‌ایم؛ اما هر دو بار رد شده است. مسئله برق نیز همچنان باقی است و تا زمانی که زمین نداشته باشیم، نمی‌توانیم کارخانه را راه‌اندازی کنیم.

اگر این مشکلات حل نشود، به نظر من تا دو سال آینده، کارخانه‌های سنگ‌کوبی ما در شهرستان نی‌ریز تعطیل خواهند شد و تنها یکی دو تا از آنها ممکن است بتوانند به کار خود ادامه دهند. بقیه مجبور خواهند شد کار خود را متوقف کنند.

وقتی ۲۰ درصد تولید شما کاهش پیدا می‌کند، آیا اداراتی مانند تأمین اجتماعی و امور مالیاتی قبول می‌کنند که ۲۰ درصد از حقوق کارگران کم شود؟ آیا می‌توان ۲۰ درصد از کارگران را اخراج کرد؟ این کار‌ها را نمی‌توانیم انجام دهیم و دوست نداریم انجام دهیم.

بیاتی، مدیرعامل شرکت خدماتی شهرک سنگ شهید سلیمانی:

ابتدا صحبت‌هایم را با گلایه آغاز می‌کنم، چرا که متأسفانه هر جلسه‌ای که برگزار شده بیشتر در حد گفتگو باقی مانده و نتایج اجرایی نداشته است. ما در شهرستان نی‌ریز با یک مشکل بزرگ در زمینه برق مواجه هستیم. چهار سال پیش یک سرمایه‌گذار به شهرک صنعتی سنگ نی‌ریز آمد، در این منطقه سرمایه‌گذاری و سنگبری احداث کرد و دستگاه‌های خود را مستقر نمود. اما متأسفانه با مشکلات جدی در تأمین برق روبرو شده است. ما بار‌ها نامه نوشتیم، مکاتبه کردیم، پیگیری‌هایی انجام دادیم و جلساتی برگزار شد؛ اما هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد. جلسات برگزار شده مصوبات خوبی داشتند؛ اما متأسفانه هیچ‌کدام اجرایی نشدند.

مشکل تأمین برق و کم‌کاری شرکت برق:

در اینجا جلسه‌ای برگزار و مصوب شد که ۱۴ مگاوات برق به منطقه صنعتی اختصاص داده شود. ما درخواست خود را به ۴ مگاوات کاهش دادیم، اما باز هم هیچ اقدامی از سوی شرکت برق صورت نگرفت. شرکت برق اعلام کرده که برق از شبکه ده‌فاضل می‌تواند تأمین شود؛ اما هزینه‌های زیادی به دنبال دارد. برای این که برق از این شبکه تا ورودی شرکت سنگبری منتقل شود، نیاز به هزینه‌ای بالغ بر ۵۰۰ میلیارد تومان دارد. آیا یک سرمایه‌گذار که تنها ۶ واحد صنعتی در این منطقه ایجاد کرده، می‌تواند چنین هزینه‌ای را پرداخت کند؟  

این وظیفه شرکت برق است که برای تأمین برق همکاری کند؛ نه سرمایه‌گذاران. من شخصاً پیگیری‌های زیادی کرده‌ام؛ اما متأسفانه هیچ حمایتی از سوی شرکت برق نشده است.

مشکل در زمینه انتقال اراضی و تأسیس شرکت‌ها:

مشکل دیگر مربوط به اراضی است که به سرمایه‌گذاران اختصاص داده می‌شود. در بسیاری از موارد، حتی با وجود این که ۲۰ یا ۳۰ سال از احداث شرکت‌های صنعتی گذشته، هنوز مشکلاتی در زمینه انتقال اراضی به سرمایه‌گذاران وجود دارد. به‌عنوان مثال، تا کنون حدود ۱۲۴ هکتار از زمین‌ها به شرکت منتقل شده و هنوز حدود ۶۲ هکتار باقی‌مانده که انتقال نیافته است. این مسئله باعث بروز مشکلات زیادی برای فعالیت‌های صنعتی در این منطقه شده است.

کمبود نیروی کار و مشکلات مربوط به جذب کارگران:

ما در منطقه با کمبود نیروی کار مواجه هستیم. به دلیل ممنوعیت جذب نیروی خارجی، حتی با وجود این که شرکت‌های صنعتی در این منطقه به‌ویژه در سنگبری‌ها نیاز مبرم به نیروی کار دارند، هیچ نیرویی وارد نمی‌شود. ما به اداره کار درخواست داده‌ایم و آگهی‌هایی منتشر کرده‌ایم؛ اما تنها سه نفر از کل شهر برای کار در واحد‌های سنگبری مراجعه کرده‌اند.

درخواست از مسئولان:

خواهش می‌کنم اگر قرار است تصمیمات و مصوبات جدیدی اتخاذ شود، این مصوبات اجرایی شوند. تنها برگزاری جلسات بدون نتیجه، هیچ کمکی به حل مشکلات نمی‌کند. ما نیاز به اقدامات عملی و اجرایی داریم؛ نه فقط گفتگو و جلسات تشریفاتی.

سپهرآرا، رئیس کارخانه سیمان سفید:

موضوع تأمین مازوت:

یکی از موضوعات خاصی که اکنون برای دو کارخانه سیمان سفید و خاکستری چالش‌برانگیز شده است، تأمین مازوت است. امسال به ما دستور داده شد که مازوت را از پالایشگاه بندرعباس خریداری کنیم. به این منظور، ما به این پالایشگاه مراجعه کرده و مازوت را خریداری کردیم. اما در ابتدا، مشخصات فنی مازوت اعلام‌شده در سایت پالایشگاه بندرعباس میزان گوگرد را ۳.۵ درصد اعلام می‌کرد؛ در حالی که بعد از خرید و آزمایش مازوت در آزمایشگاه‌های خود، متوجه شدیم که میزان گوگرد در این مازوت حدود ۲۰ درصد است. این یعنی یکی از آلوده‌ترین سوخت‌ها را وارد چرخه تولید کرده‌ایم. متأسفانه، صنایع استان فارس مجبورند که از این مازوت استفاده کنند که مشکلات زیادی به وجود آورده است؛ از جمله گرفتگی‌ها و توقفات متعدد در خطوط تولید.

در واقع، ما حداقل سه یا چهار نفر را در اثر مشکلات مربوط به استفاده از مازوت و قطع گاز، که دچار سوختگی شدید در دست و پا و سایر اعضای بدن شدند، از دست دادیم. شخصاً خودم را در این موضوع گناهکار می‌دانم؛ چون به نوعی ما را مجبور به استفاده از این نوع سوخت کرده‌اند که منجر به بروز این مشکلات شده است.

پیشنهادات برای بهبود شرایط:

اگر قرار است که به اجبار از مازوت استفاده کنیم، پیشنهاد من این است که پالایشگاه شیراز که یکی از بزرگترین پالایشگاه‌های تولید مازوت در کشور است، مازوت را تأمین کند. هیچ دلیلی ندارد که صنایع استان فارس مجبور به خرید مازوت آلوده از پالایشگاه بندرعباس باشند. هزینه حمل و نقل مازوت از بندرعباس به شیراز در حدود ۱.۵ تا ۲ برابر بیشتر از حمل و نقل از پالایشگاه شیراز است و این هزینه‌های اضافی هیچ فایده‌ای ندارد.  

مشکلات دیگر:

برخی از خطوط تولید ما به دلیل مشکلات مختلف، به ویژه مشکلات مربوط به مازوت، تنها با نصف ظرفیت خود کار می‌کنند. همین موضوع باعث شده که تولیدات ما دچار کیفیت پایین‌تری شده و در برخی موارد، حتی محصولاتی بی‌کیفیت تولید کرده‌ایم که به هیچ‌وجه قابل قبول نیستند.

مسائل مسکن و رفاه کارکنان:

در زمینه مسکن کارکنان نیز مشکلات بسیاری داریم. بسیاری از کارکنان کارخانه‌ها به‌ویژه در شرایط اقتصادی کنونی که نابسامانی‌های زیادی وجود دارد، در تأمین مسکن و اجاره‌بهای منزل خود با مشکل مواجه هستند. از ۵ سال پیش، تقاضا‌های متعددی را برای حل این مشکل به مسئولان شهرستان ارائه داده‌ایم. حتی پیشنهاد کردیم که زمین‌هایی به صنایع اختصاص داده شود تا حداقل بخشی از این مشکلات برطرف شود. متأسفانه تا به امروز در این زمینه هیچ اقدام جدی صورت نگرفته است. در صورتی که اگر این مشکل حل شود، وضعیت رضایتمندی آنها به میزان زیادی بهبود خواهد یافت.

مشکلات ارتباطات و مخابرات:

مسئولین مخابرات حتی قادر به تأمین ۴ باتری برای حفظ سیستم‌های مخابراتی منطقه نیستند. این مشکل باعث شده که در برخی روز‌ها ارتباطات ما به سختی برقرار شود و این وضعیت کار را برای مدیریت و ارتباطات با سایر واحد‌های کارخانه مشکل‌تر کرده است.

کمبود آب:

ما همچنین با مشکلات کمبود آب نیز مواجه هستیم. متأسفانه با وجود پیگیری‌های مستمر از چهار سال پیش، هنوز این مشکل حل نشده و هیچ اقدامی برای تأمین آب مورد نیاز صنایع انجام نشده است.

ایزدی، مدیرکل صنعت و معدن فارس:

در خصوص بحث حقوق معادن، همان طور که اشاره شده، الزامی برای پرداخت ۱۵ درصد حقوق معادن توسط واحد‌های معدنی وجود دارد. این حقوق دولتی که به خزانه واریز می‌شود، مدیریت مستقیمی از سوی ما ندارد. این یکی از مسائلی است که از مقامات کشوری نیز گلایه داریم. بر اساس قانون، پرداخت این حقوق الزامی است؛ ولی واقعیت این است که با توجه به مسائل و مشکلاتی که بخش معدن با آن مواجه است، بسیار دشوار است که واحد‌های معدنی بتوانند به موقع این مبالغ را پرداخت کنند.

مدیریت این هزینه‌ها دیگر در دست ما نیست؛ چون پس از واریز به خزانه، مستقیماً به حساب سازمان برنامه و بودجه منتقل می‌شود و پس از آن تخصیص‌ها انجام می‌گیرد. البته سال گذشته، نزدیک به ۶ میلیارد تومان از همین حقوق دولتی به اداره کل راهداری برای زیرسازی و تعمیر و نگهداری جاده‌ها اختصاص یافت.

مدیریت زیرساخت‌ها:

یکی از مشکلات اصلی ما، عدم همخوانی زیرساخت‌ها با نیاز‌های صنعت و معدن است. همان طور که آقای بیاتی اشاره کردند، یکی از واحد‌ها برای استخراج سنگبری نیاز به حجم بالایی از برق دارد؛ ولی متأسفانه این نیاز به‌طور کامل تأمین نمی‌شود و به همین دلیل مشکلات زیادی به‌وجود می‌آید.

مشکلات تأمین گاز صنایع:

یکی از مشکلات اصلی که صنعت ما با آن روبرو است، تأمین گاز است و با وجود سهمیه‌بندی‌های شرکت گاز، این سهمیه به‌طور کامل رعایت نمی‌شود و مدیرعامل شرکت گاز توبیخ می‌شود. حجم گازی که به واحد‌های صنعتی ما تزریق می‌شود، بیشتر از مقدار مجاز است.  

مسائل مربوط به زمین:

یکی دیگر از مشکلات جدی، مسئله تأمین زمین برای واحد‌های صنعتی و معدنی است. بسیاری از واحد‌ها برای ادامه کار خود با مشکل کمبود زمین مواجه هستند. برای مثال، در شهرستان نی‌ریز، واحد تولید فرومنگنز مدتی است که برای توسعه فعالیت‌های خود نیاز به زمین دارد. درخواست ما این است که سازمان‌های مسئول مانند فرمانداری و منابع طبیعی با همکاری بیشتر این مشکلات را برطرف کنند تا بتوانیم از ظرفیت‌های موجود به‌طور کامل بهره‌برداری کنیم.

وحید بهفر، مدیرعامل گاز استان فارس:

مدیرعامل گاز استان فارس به مشکل ناترازی گاز و برق که از حدود سه سال پیش در فصل سرما شروع شده، اشاره کرده و گفت: بیش از ۷۳ درصد انرژی برای تولید برق از گاز تأمین می‌شود. در عین حال، هرگونه اخلال در زنجیره تولید و انتقال گاز، منجر به افت فشار و اختلال در شبکه می‌شود. چالش‌های فنی قطع گاز خانگی (نیاز به بازرسی رگلاتورها) کار را دشوار کرده است و قطع گاز می‌تواند به مشکلات عدیده‌ای در کل زنجیره تولید تا مصرف منجر شود. به همین جهت، قطع گاز خانگی امکان‌پذیر نیست.

بهفر افزود: با وجود تولید ۸۵۰ میلیون مترمکعب گاز در روز، تقاضای بالا باعث ایجاد ناترازی شده و به دلیل ماهیت تراکم‌ناپذیر گاز، ذخیره‌سازی این منبع انرژی دشوار است. هرگونه افت فشار، کمپرسور‌ها را مختل کرده و گازرسانی به مناطق مختلف را با چالش مواجه می‌کند.

زارعی، معاون شرکت شهرک‌های صنعتی فارس:

ما ۸ واحد آماده بهره‌برداری داشتیم که شرکت برق منطقه‌ای ما را ملزم به اجرای خط کرد. با وجودی که آنها پذیرفتند خط را خودشان اجرا کنند، به جایی رسیدیم که برق منطقه‌ای گفت امکان تأمین برق وجود ندارد. یعنی حتی اگر خط جدیدی هم اجرایی شود، بازهم تأمین برق ممکن نیست.  

تصمیم بر این شد که برای تأمین برق، ۱۴ مگاوات برق اختصاص داده شود. اما این عدد کم‌کم کاهش پیدا کرد و به ۴ مگاوات رسید. همین ۴ مگاوات را هم گفتند امکان تأمین وجود ندارد. در نهایت، عدد دیگری به ما اعلام شد و گفتند که اگر می‌خواهید برق داشته باشید، باید در ساخت پست برق مشارکت کنید. به این معنا که باید هزینه‌های مربوط به پست برق را تأمین کنید و این مشارکت انجام شود. در نهایت به عددی حدود ۵۰۰ میلیارد تومان برای سرمایه‌گذاری در پست برق رسیدیم!

در اینجا باید بگویم که تأمین برق اصلاً وظیفه ما نیست. ما خود را فقط به‌عنوان متقاضی تعریف می‌کنیم و نباید از ما انتظار تأمین و مشارکت در زیرساخت‌های پست برق باشد. چنین امری در توان ما نیست. این در حالی است که ما یک واحد صنعتی دیگر در شهرک داریم که مجهز به یک مولد مقیاس کوچک است و می‌تواند ۲ مگاوات برق تولید کند. مولد آن نصب شده و آماده بهره‌برداری است. تنها مسئله این است که برق منطقه‌ای هنوز این مولد را تأیید نکرده است.

در شرایط فعلی که ما با کمبود برق مواجه هستیم، به نظرم منطقی‌ترین و کوتاه‌ترین راه‌حل این است که اجازه دهیم این مولد ۲ مگاواتی وارد مدار شود و برق هشت واحد صنعتی وابسته به آن را تأمین کند.  

در خصوص سند شهرک صنعتی:

مساحت کل شهرک صنعتی سنگ ۱۸۶ هکتار است که از این مقدار ۱۲۴ هکتار به قطعات صنعتی اختصاص دارد.

مشکل فعلی به اندازه و نحوه واگذاری برخی از معابر داخلی شهرک مربوط است. برخی معتقدند که این معابر نباید به‌عنوان قطعات صنعتی تلقی شوند. ما روی این موضوع اختلاف‌نظر داریم؛ اما بررسی‌ها نشان داده که همان ۱۲۴ هکتار به عنوان قطعات صنعتی مشخص شده‌اند. این عدد هم دقیقاً با مساحت کل پروژه مطابقت دارد. اما حالا بحث شده که برای معابر باید یک سند جداگانه تنظیم شود. این موضوع هم توسط ماده ۱۱ قانون مرتبط پیگیری می‌شود.

اخیراً جلساتی برگزار شده و پیگیری‌هایی کرده‌ایم تا این فرآیند نقل‌وانتقال اسناد انجام شود. در صورت تحقق این موضوع، می‌توانیم سند قطعات باقی‌مانده را هم تنظیم و به متقاضیان ارائه کنیم.

فرامرزی، معاون بهره‌برداری برق منطقه‌ای فارس:

در رابطه با موضوع ناترازی برق، باید بگویم که در حال حاضر در بخش‌های مختلف مشکلات جدی وجود دارد. به‌ویژه در مورد شهرک‌های صنعتی که بخش زیادی از بار مصرف برق را به خود اختصاص داده‌اند. در حال حاضر، میزان مصرف برق در این مناطق به حدود ۸۰ درصد از ظرفیت رسید، و بیش از ۵۰ درصد از این بار مصرفی مربوط به برق شهرک‌های صنعتی است که در واقع نباید چنین وضعیتی ایجاد می‌شد.  مشکلاتی از قبل ایجاد شده که اکنون به ما رسیده است.

با توجه به وضعیت فعلی، راه‌حل موجود این است که شرکت‌های شهرک‌های صنعتی با برق منطقه‌ای فارس مشارکت کنند تا مشکل تأمین برق حل شود. مبلغ ۵۰۰ میلیارد تومان که در ابتدا مطرح شد، عدد دقیقی نیست و به مراتب کمتر است. تنها نکته این است که برای اجرای این پروژه‌ها و تأمین زیرساخت‌های برق، لازم است جلساتی مشترک با شرکت‌های شهرک‌های صنعتی برگزار شود و در این جلسات توافقات لازم انجام شود.

 باید تأکید کنم که بدون مشارکت این شرکت‌ها، امکان حل مشکل فراهم نخواهد شد.

ادامه مشکلات فنی:

مدیرعامل صنف سنگبری‌ها و معاون شرکت شهرک‌های صنعتی فارس به انتقاد از معاون بهره‌برداری برق منطقه‌ای فارس پرداختند و گفتند: تأمین زیرساخت تأمین برق به عهده برق منطقه‌ای است و واحد‌های تولیدی که از قبل احداث شده، تعهدی به مشارکت در آن ندارند و شرکت برق منطقه‌ای طبق قانون باید برق آنها را تأمین کند.

فرماندار نی‌ریز:

برق منطقه‌ای باید مشکلات را حل کند. مشکلات به اندازه‌ای پیچیده شده‌اند که به‌سادگی قابل حل نیستند. به‌عنوان مثال، بعضی از واحد‌ها که سرمایه‌گذاری کرده‌اند، الآن با مشکلات زیادی مواجه هستند. آنها تمام سرمایه‌شان را گذاشته‌اند و در حال حاضر برای فعال‌سازی واحد‌های صنعتی‌شان به برق نیاز دارند. این افراد مجوز‌ها و سند‌ها را دریافت کرده‌اند؛ اما در مرحله عملیاتی به مشکلی به‌نام تأمین برق برخورد کرده‌اند.

همچنین برخی از واحد‌های صنعتی که به زمین‌های خاصی نیاز دارند، مشکلاتی در این زمینه دارند. گرفتن زمین برای شروع کار مشکل شده است. حتی بعضی از شرکت‌ها برای تأمین زمین‌های مورد نیازشان اقدام کرده‌اند؛ اما همچنان در پیگیری‌های قانونی با مشکل روبه‌رو هستند.

ما از یک سال و نیم پیش مرتب این موضوع را پیگیری کردیم. جلسات متعددی برگزار شده و مسئولان استانی نیز در این جلسات حضور داشته‌اند. ما حتی کمیسیون‌های تخصصی هم تشکیل داده‌ایم تا این مسائل حل شود. در این جلسات تأکید شده که باید برای حل مشکل تأمین برق، مشارکت فعال از طرف شرکت‌های شهرک‌های صنعتی داشته باشیم.

در حال حاضر، نیروی انسانی برای رفع مشکلات موجود کم است. ما در سطح شهر تبلیغات و اطلاع‌رسانی کردیم تا نیرو جذب کنیم؛ چون هیچ‌چیز نمی‌تواند بدون تأمین نیروی انسانی و فنی لازم پیش برود.

نارضایتی‌ها به‌طور عمده از این است که مردم و سرمایه‌گذاران در بلاتکلیفی قرار دارند. این نارضایتی‌ها از جایی شروع می‌شود که افرادی که می‌خواهند سرمایه‌گذاری کنند، نمی‌دانند چه موانعی وجود دارد و به چه مشکلاتی برخواهند خورد. مدیریت غلط و عدم هماهنگی باعث شده که بسیاری از کار‌ها به کندی پیش بروند و حتی اعتماد سرمایه‌گذاران به سیستم کاهش یابد.
اگر مشکلات حل نشود، ممکن است صنعت در این منطقه به بحران برسد و این برای همه ما ضرر بزرگی خواهد بود. باید توجه ویژه‌ای به پشتیبانی از صنعتگران داشته باشیم تا شرایط برای همه فراهم شود و هیچ صنعتی دچار بحران نشود. اگر به این مشکلات توجه نشود، ممکن است صنعت در این منطقه با رکود روبه‌رو شود و این خیلی خطرناک است.

سعیدی، رئیس واحد مهندسی شرکت پخش فرآورده‌های نفتی فارس:

در استان فارس، ۳ هزار مصرف‌کننده عمده داریم و بالغ بر ۱۱۰ هزار مصرف‌کننده جزء هم تحت پوشش خدمات ما هستند که سوخت مایع آنها را تأمین می‌کنیم. خوشبختانه در حال حاضر هیچ مشکلی در تأمین سوخت برای این مصرف‌کنندگان نداریم و در صورت نیاز، هیچ‌گاه به آنها اعلام نمی‌کنیم که سوخت تمام شده است. در واقع، با همدلی و تلاش جمعی، توانسته‌ایم مشکلات را به حداقل برسانیم.

ما جلسات متعددی با دوستان در صنایع مختلف استان برگزار کرده‌ایم و توانسته‌ایم مغایرت‌ها را به‌شدت کاهش دهیم. به‌عنوان مثال، سهمیه استان فارس در خصوص سوخت صنایع حدود ۱۵۰ تا ۱۷۰ میلیون لیتر در سال است. همچنین در خصوص جهاد کشاورزی، همکاری‌هایی داشته‌ایم که در نتیجه آن، نصب GPS بر روی تراکتور‌ها باعث شد در مدت ۶ ماه، ۱۰ میلیون لیتر در مصرف نفت‌گاز صرفه‌جویی شود.

در زمینه پیمانکاران شرکت گاز نیز بازدید‌هایی مشترک برگزار کرده‌ایم و با راهکار‌هایی که به دوستان ارائه دادیم، سوخت را به‌طور بهینه و منطقی تأمین کردیم.

مشکلات و راهکار‌ها در تأمین سوخت

در خصوص تأمین مازوت از هرمزگان، همان‌طور که آقای ایزدی نیز اشاره کردند، پالایشگاه شیراز روزانه حداکثر ۷۰۰ هزار لیتر مازوت تولید می‌کند. در استان فارس، ۱۰ کارخانه سیمان داریم که روزانه بین ۲ تا ۳ میلیون لیتر مازوت مصرف می‌کنند.

سهمیه‌بندی و مشکلات مرتبط

همان‌طور که در جریان هستید، سهمیه بندی سوخت از تهران به ما اعلام می‌شود. برای مثال، سهمیه نفت کوره و نفت‌گاز هر شهرستان مشخص است و ما مجبوریم بر اساس آن سهمیه‌ها عمل کنیم. در حال حاضر، مدیریت سهمیه‌ها به‌گونه‌ای است که از هرمزگان ۵۰ درصد و از شیراز ۵۰ درصد تأمین می‌شود. این مسئله گاهی باعث می‌شود که نیاز مصرف‌کنندگان در برخی نقاط بیشتر از سهمیه باشد و به همین دلیل برخی از سهمیه‌ها از هرمزگان افزایش یابد.

مشکلات سوخت کامیون‌ها

یکی از مشکلات عمده‌ای که اخیراً شاهد آن هستیم، استفاده غیرقانونی از کارت سوخت کامیون‌ها است. برخی کامیون‌ها کارت سوخت خود را در نقاط مرزی ماهیانه بین ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان اجاره می‌دهند و در معادن مختلف سوخت را تأمین می‌کنند. این مشکلات باعث شده که سهمیه‌های سوختی که برای معادن و صنایع تخصیص داده شده است، به درستی استفاده نشود. در نتیجه، معادن و صنایع دچار کمبود سوخت می‌شوند.

به‌عنوان مثال، برخی معادن با شرکت‌های نفت قرارداد دارند و از طریق آنها سوخت خود را تأمین می‌کنند. اما در این بین، برخی کامیون‌ها برای تأمین سوخت، کارت سوخت خود را به معادن دیگر می‌فروشند.  

بازدید و نظارت

ما در بازرسی‌ها متوجه شدیم که در برخی از معادن، میزان استفاده واقعی بیشتر از میزان ثبت‌شده است و به همین دلیل سهمیه سوخت کمتری به این معادن تخصیص می‌یابد.

غلامی، رئیس اداره حفاظت منابع طبیعی فارس:

سامانه‌ای به نام «سامانه صبا» وجود دارد که درخواست‌های صنعتگران یا همان افرادی که تقاضای زمین برای کار‌های صنعتی دارند، از طریق امور اراضی به این سامانه ارسال می‌شود. درخواست‌ها پس از ورود به سامانه صبا ثبت و مورد بررسی قرار می‌گیرند. سامانه صبا دارای لایه‌های ممنوعه است که خود سازمان منابع طبیعی در تهران آنها را تعریف و در سامانه قرار داده است. این لایه‌ها محدودیت‌هایی را برای استان ایجاد می‌کند.

اگر درخواست وارد شده در پهنه‌های ممنوعه قرار گیرد، عملاً استان نمی‌تواند کاری در مورد آن انجام دهد. در پی مشکلاتی که پیش آمده است، دفتر اقتصادی استانداری با سازمان منابع طبیعی مکاتبه کرده‌اند تا بتوانند این لایه‌های ممنوعه را به گونه‌ای محدودتر کنند. به این ترتیب، دست استان برای پیگیری درخواست‌ها بازتر خواهد بود.