بیبی گفت:
گلاب چوی و انارا رِ وردار بیار...
چای و انارها را آوردم و تعارف کردم و نشستم کنار بیبی.
- تخمه و شیرینیا چی؟ اونا رو کی بیارم بیبی؟
- لازم نکرده اونارِ بییَری. بتمرگ سر جات، جیکُتم در نشه!
- وا! ینی چی بیبی؟ مگه نگفتی برا شب یلداس؟ برا کی گذاشتین پس؟ همه تقریباً اومدن که.
- گلاب، فَکُته میوَنی یا بوَنَمُش؟
چیزی نگفتم که عمو گفت:
- خو ننه! دیه چیطوری؟ چته؟ انگا سرحال نیسی! به هرحال ننه یَی تَریفی. یَی خاطِرِی... یَی چی! مِثکه شوو یلدا هس!
بیبی نگاهش کرد...
- خوبَم ننه، عادت درم شووا زود باخابم، کسلم!
حسن پسرعمو تیمور دف را برداشت و گرفت سمت بیبی...
- بیا بیبی! یه خودی نُشون بده تا خووو اَ چشُت بپره!
بیبی سِگِرمههایش را کشید توی هم...
- میه عروسی ننته که یَی خودی نشون بدم؟ یَی حَرفِی میزنی حَسَنه!
حسن چیزی نگفت که سر کردم توی گوش بیبی...
- بیبی هندونه رو بیارم؟
پایم را نیشگونی گرفت...
- خفه میشی یا خفهات کنم؟
زن عمو گفت:
- بیبی میخواین یه قرص مسکن بیارم براتون؟
بیبی ایشششی کرد...
- نههههه، میگم خو باکیم نی. فقط خووووم میاد!
زن عمو چیزی نگفت و همین که برای جمع کردن استکانها نیمخیز شدم در را زدند.
همه نگاهشان رفت سمت در که مش موسی آمد تو...
بیبی گل از گلش شکفت...
- وووی مش موسی! شما هسی؟ بفرما! بفرما! قدَمُت سرِ چش! وووی شما خو گفتی دورتر مییی! من ساعت ۹ منتظرت بودم! بفرما والا! بفرما!
چشم غرهای به عمو اسکندر رفت...
- ننه اسکندر پابوشو تا مش موسی بیشینه بالا!
عمو که جایش را به مشموسی داد، بیبی نگاهم کرد...
- ننه گلاب! والا او شیرینی و آجیلِی تو کمدم بیار. هندونهام یادُت نره.
نگاهش کردم...
- بیارم بیبی؟ ولی خودتون گفتین نیار که!
بیبی نفسی عمیق کشید.
- وووی من کی گفتم ننه؟ گفتم بذا بعد بیار، همه چی تُن تُن پشت سر هم بخورن رودل میکنن!
نگاهش رفت سمت حسن...
- حسن ننه! بری چه نِشِسی نپه؟ پوشو او دِیره رِ بده من، خودُتم نشین، پوشو، پوشو یی قری بیا...
زن عمو نیم نگاهی به بیبی انداخت و خندید...
- بزنم به تخته بیبی، انگار حالت خوب شدا!
بیبی پشت چشمی نازک کرد. گوشیاش را روشن کرد و خواننده خواند...
- تو این شب یلداااا، غمهات واسه فردااااا... بیا و اخمو نباش، جونِ همهی مردااااا... جون همه مرداااااا...
