اداره برق دیگر شورش را در آورده. این دیگر چه وضعی است؟ ما همه‌چیز را تحمل می‌کنیم، ولی این آخری را دیگر نمی‌توانیم تحمل کنیم و ظلم از حد گذشته و کارد را به استخوان رسانده.
این که این همه برق قطع می‌شود.
این که در اوج گرما قطع می‌شود.
این که شهر‌ها و روستا‌های کوچک بیشتر از شهر‌های بزرگ و مراکز استان قطع می‌شود.
این که وسایل برقی ما می‌سوزد و به باد هوا می‌رود.
این که صنعت بویژه شهرک سنگ قطعی چند ساعته دارد.
این که در ساختمان‌های چند طبقه بویژه مسکن مهر با چند هزار سکنه وقتی برق می‌رود مردم آنجا نه برق دارند، نه آب دارند و نه آسانسور.
این که از نی‌ریز تا تهران هیچ مقام مسئولی پاسخگو نیست.
این که از مزایای برق هسته‌ای حتی نیم کیلو ولت هم به ما نمی‌رسد.
همه این‌ها را تحمل می‌کنیم و به روی خودمان نمی‌آوریم.
ولی اینجانب نمی‌توانم این آخری را تحمل کنم و آن این که اداره برق می‌گوید ما جدول قطعی برق نداریم، ولی بنده با محاسبات ریاضی و آمار و احتمالات، جدول قطعی برق را کشف کردم و کپی آن را به همه فامیل دادم که همه بدانند کی برق آن‌ها می‌رود. ولی دیشب که نوبت قطعی ما بود، برق نرفت و من ضایع شدم. خدا از سرتان نگذرد.
