همانقدرکه شانس مدال طلا پایین آمده، تعداد ورزشکاران اعزامی از ایران تحت عنوان کاروان ایران هم کم شده است. البته که این به معنای کمبودن ورزشکاران ایرانی در بازیهای المپیک پاریس نخواهد بود. فارغ از چهرههای مطرحی که قرار است با پرچم سایر کشورها در این دوره المپیک شرکت کنند، مثل کیمیا علیزاده که با پرچم بلغارستان میآید یا سعید ملایی که با پرچم جمهوری آذربایجان شرکت خواهد کرد، تیم پناهندگان کمیته بینالمللی المپیک هم حضور دارد که ایرانیها نقش بسزایی در تشکیلدادن آن دارند.
تیم پناهندگان برای چندمین دوره از بازیهای المپیک است که مورد توجه قرار گرفته و قرار است در پاریس هم با حضور ۳۶ ورزشکار در این تورنمنت مهم به میدان برود. نکته جالب و درعینحال نگرانکننده برای ورزش ایران این که تقریباً نیمی از اعضای این تیم را ۱۴ ایرانی تشکیل میدهند!
در فهرستی که در این زمینه اعلام شده، درسا یاوریوفا (بریتانیا) در بدمینتون، امید احمدیصفا (آلمان) در بوکس، امیر رضانژاد (آلمان) در قایقرانی، سامان سلطانی (اتریش) در کانو، محمد رشنونژاد (هلند) در جودو، محبوبه بربریژرفی (آلمان) در جودو، کسری مهدی پورنژاد (آلمان) در تکواندو، دینا پوریونس (هلند) در تکواندو، هادی تیرانولیپور (ایتالیا) در تکواندو، ایمان مهدوی (ایتالیا) در کشتی آزاد، جمال، ولی زاده (فرانسه) در کشتی فرنگی، یکتا جمالی (آلمان) در وزنهبرداری، و متین بالسینی (بریتانیا) در شنا از جمله این ورزشکاران هستند.
فارغ از دلایل متعددی که برای مهاجرت این چهرههای ایرانی مطرح شده که تعدادی از آنها سیاسی و اجتماعی است، این دو نفر آخر یعنی یکتا جمالی و متین بالسینی به دلیل شرایط بد اردو و عدم رسیدگی مناسب به اوضاع آنها از سوی مسئولان، مهاجرت را به ماندن ترجیح دادهاند. وجه اشتراک هر دو نفر اینکه از وضعیت بد غذایی در اردوی تیم ملی ایران بارها گلایه کرده و سرانجام پس از عدم رسیدگی به این موضوع دیگر بیخیال شدهاند.
از جمله این افراد متین بالسینی است که در بازیهای المپیک توکیو خود را به عنوان پدیده جدیدی مطرح کرد. بالسینی در عرض چند ماه توانست هشت بار رکورد شنای ایران را ارتقا دهد و در المپیک هم یک بار دیگر چنین کاری را رقم زد و رکورد شنای ایران را ارتقا بخشید. قسمت تلخ داستان بالسینی اینکه نه آن رکوردشکنیها و درخشش در المپیک، بلکه انتقادش از امکانات تیم ملی ایران در المپیک باعث مطرحشدنش شد. او همان کسی است که بهصورت رسمی اعلام کرد به دلیل نداشتن وان یخ برای رفع اسپاسم، مجبور شده بهصورت پنهانی از وان یخ برزیلیها در توکیو استفاده کند!
متین درباره شرایطش در المپیک گفته بود: «نمیتوان گفت به شنا کم توجه میشود. در واقع اصلاً توجه نمیشود. روز مسابقهام که از خواب بیدار شدم، پادرد شدیدی داشتم و پای من دچار اسپاسم شدید شده بود. ماساژور که نداشتیم و من به ماساژور کاروان مراجعه کردم. او توانست ۱۰ دقیقه من را ماساژ دهد؛ چون تعداد زیادی ورزشکار هستیم؛ اما فقط یک ماساژور وجود دارد. شب قبل از مسابقه با رئیس فدراسیون، پنهانی از وان یخ تیم برزیل استفاده کردیم؛ چون خودمان چنین چیزی نداریم. اینجا که یخ هست و فقط یک تشک بادی احتیاج داشتیم و آوردن یک تشک بادی برای یک کشور واقعا سخت است؟»
او همچنین گفته بود برای تهیه غذای کافی در اردوی تیم ملی مشکل داشتهاند. «یکی از دوستانم پیش از شروع رقابتهای قطر، زمانی که در ایران در اردو بودیم، به دبیر فدراسیون زنگ زد و گفت غذا به اندازه کافی در اردو وجود ندارد و ما سیر نمیشویم. همه میدانند شنا ورزش سنگینی است و کالری زیادی میسوزاند. طبیعی است که باید این کالری با غذای زیاد تأمین شود. فکر میکنید پاسخ دبیر فدراسیون چه بود؟ او گفته بود چند روز دیگر صبر کنید، به قطر که رفتیم آنجا از سلف سرویس هتل استفاده کنید و هرچه میتوانید غذا بخورید».