انتشارات: کوله‌پشتی / ۱۶۶ صفحه
رنج‌های زیادی در دنیای ما وجود دارد و بهترین راه برای گذراندن زندگی این است که در این جهان از خودمان ردپای مثبت بگذاریم.
این انگیزه نیروی محرکی است در بهتر کردن وضعیت سلامت و زندگی.
کتاب «چگونه در این دنیای مزخرف، انسان بمانیم؟» اثر تیم دزموند، راهکار‌ها و راهنمایی‌هایی برای دوام آوردن در جهان دردناکی که در آن زندگی می‌کنید به شما نشان می‌دهد تا بیش از هر زمان دیگر احساس کنید به زندگی متصل هستید.
هدف اصلی این کتاب، تمرینات، مراقبه، مدیتیشن، همدردی، شکرگزاری و هر چیز دیگری در این مسیر است که بیش از پیش احساس زنده بودن کنیم و بتوانیم ظرفیت‌مان را به عنوان یک انسان بالا ببریم؛ یعنی در زمان حال حضور پیدا کنیم و با طیف گسترده تجربیات انسانی احساس راحتی کنیم.
درست برعکس محدود کردن خودمان به یک سری اصطلاحات کلیشه‌ای رایج.
نویسنده این کتاب، در صومعه بودائیان به مدیتیشن مشغول شد و جنبش‌های اجتماعی به راه انداخت.
سازمان خیریه و شرکتی نوپا در گوگل برای سلامت ذهن تأسیس کرد. هدف نویسنده از نوشتن این کتاب آن است که هرچه را یاد گرفته با دیگران به اشتراک بگذارد و در جهان برای زیبایی تلاش کند.
در بخشی در این کتاب آمده است:
آیا جهان در حال تبدیل شدن به مکانی بهتر است یا بدتر؟
تیم دزموند می‌گوید: «دوستم اریک معتقد بود جهان دارد جای بهتری می‌شود.
او می‌گفت اگر به جهان سال ۱۸۵۰ فکر کنیم، با آن همه بردگی، نظام استعماری، کشتار دسته‌جمعی آمریکایی‌های بومی و مطیع کردن زنان، آن وقت می‌فهمیم که اکنون جهان جای بهتری شده است.»
خب، به نظر من این موضوع منطقی بود.
اما دوست دیگرم استیون، معتقد بود که جهان دارد جای بدتری می‌شود.
او به این نکته اشاره کرد که چگونه ثروت و قدرت روزبه‌روز در دست انسان‌های کمتری متمرکز می‌شود و پرسید: «اگر زمین در صد سال آینده دیگر قابل سکونت نباشد پس چگونه می‌تواند جای بهتری شده باشد.»
این نکته هم به نظر من منطقی بود.
بحث همین‌طور پیش می‌رفت و من فقط گوش می‌کردم.
بار‌ها و بار‌ها این‌گونه بحث‌ها را شنیده بودم و برایم جالب بودند.
هر دو نقطه‌نظر منطقی به نظر می‌رسیدند، اما نمی‌دانستم چگونه هر دو آن‌ها می‌توانند درست باشند.
آیا جهان می‌تواند در آن واحد هم بهتر شود هم بدتر؟ رنج‌های زیادی در جهان ما وجود دارد و بهترین راهی که برای گذراندن زندگی‌ام می‌شناسم این است که در این جهان رد پای مثبتی از خود به جا گذاشته باشم.
