آنفولانزا یا آنفلوآنزا (Influenza) یک بیماری شایع ویروسی است که معمولاً از پاییز تا اوایل بهار رخ می‌دهد. شدت این بیماری در میان افراد مختلف متفاوت است، اما غالباً به عطسه، سرفه و خستگی منجر می‌شود.
سویه‌های مختلفی از ویروس این بیماری وجود دارد.
هر سال محققان شایع‌ترین سویه‌های مربوط به آنفلوآنزا را مشخص می‌کنند تا از آن‌ها برای تهیه واکسن استفاده کنند.
واکسن یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین راه‌های پیشگیری از این بیماری مسری است.
علائم آنفولانزا
رایج‌ترین علائم این بیماری عبارتند از:
تب: آنفلوآنزا تقریباً همیشه باعث افزایش دمای بدن می‌شود. معمولاً در افراد مبتلا به این بیماری درجه حرارت بدن بین ۳۷.۸ تا ۴۰ درجه سانتیگراد است.
در بیشتر موارد، تب ناشی از آنفلوآنزا کمتر از یک هفته (سه تا چهار روز) طول می‌کشد.
سرفه: سرفه خشک و مداوم یکی از علائم آنفولانزا در بزرگسالان و کودکان است.
گاهی‌اوقات، ممکن است در دوران بیماری تنگی نفس هم داشته باشید.
بسیاری از سرفه‌های مربوط به آنفلوآنزا حدود ۲ هفته طول می‌کشند.
درد‌های عضلانی: درد عضلانی معمولاً در پشت گردن، پشت، بازو‌ها و پا‌ها احساس می‌شود.
این درد می‌تواند شدید باشد و شما را از انجام کار‌های روزمره بازدارد.
سردرد: سردرد از اولین علائم آنفلوآنزا است.
این علامت می‌تواند با حساسیت به صدا و نور همراه باشد.
خستگی: یکی از معمول‌ترین علائم آنفلوآنزا احساس خستگی شدید است.
خستگی به سرعت بروز می‌کند و بیمار قدرت مقابله با آن را نخواهد داشت.
گلودرد: سرفه‌های ناشی از آنفلوآنزا به سرعت به گلودرد منجر می‌شوند.
البته ویروس آنفلوآنزا می‌تواند بدون سرفه هم باعث تورم گلو شود.
مشکلات گوارشی: بعضی از گونه‌های ویروس آنفلوآنزا باعث اسهال، حالت تهوع، درد معده یا استفراغ می‌شوند.
علائم آنفولانزا در کودکان
ویروس آنفلوآنزا در کودکان هم علائم فوق را ایجاد می‌کند.
البته ممکن است کودکان علائم دیگری هم داشته باشند، مثل:
عدم تمایل به نوشیدن مایعات
گریه بدون اشک
بیدار نشدن از خواب و ارتباط برقرار نکردن با دیگران
ناتوانی در غذا خوردن
تب به همراه ضایعه پوستی
بی‌قراری
كاهش دفع ادرار
در کودکان تمایز قائل شدن بین بیماری آنفولانزا و سرماخوردگی کار دشواری است.
اگر فرزندتان تب بالا یا سایر علائم شدید را ندارد، احتمالاً به سرماخوردگی مبتلا شده است.
تفاوت آنفلوآنزا و سرماخوردگی
سرماخوردگی و آنفلوآنزا ممکن است در ابتدا شبیه به هم به نظر برسند.
آن‌ها بیماری تنفسی هستند و می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند.
اما ویروس‌هایی که به این ۲ بیماری منجر می‌شوند با هم متفاوت هستند.
علائم آنفلوآنزا شدیدتر از علائم سرماخوردگی است.
سرماخوردگی معمولاً عوارض چندانی ندارد، اما آنفلوآنزا می‌تواند مشکلات زیر را ایجاد کند:
سینوزیت
عفونت گوش
پنومونی (ذات‌الریه)
سپسیس
درمان آنفولانزا
بیشتر موارد ابتلا به آنفلوآنزا به قدری خفیف هستند که با راه‌کار‌های خانگی درمان می‌شوند.
نت‌ها نکته مهم این است که در خانه بمانید و از تماس با افراد دیگر اجتناب کنید.
اگر علائم بدتر شدند، با پزشک عمومی یا متخصص داخلی تماس بگیرید تا در صورت لزوم برای شما داروی ضد ویروس تجویز کند.
هر چقدر داروی ضد ویروس را زودتر دریافت کنید، اثربخشی آن بیشتر است.
تحقیق در مورد بهترین دارو برای آنفولانزا نشان داده است که مصرف داروی ضد ویروس را باید ظرف ۴۸ ساعت پس از بروز علائم شروع کنید.
علاوه بر این، می‌توانید از دارو‌های زیر برای کنترل علائم بیماری استفاده کنید:
مسکن‌ها: استامینوفن و ایبوپروفن به درمان بدن درد آنفولانزا کمک می‌کنند و سردرد و تب را کاهش می‌دهند.
ضد احتقان‌ها: این دارو‌ها گرفتگی بینی را برطرف می‌کنند و فشار وارده بر سینوس‌ها و گوش‌ها را کاهش می‌دهند.
ضد احتقان‌ها می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین قبل از مصرف آن‌ها برچسب محصول را بخوانید یا با پزشک مشورت کنید.
اکسپکتورانت‌ها: این دارو‌ها به کم کردن ترشحات سینوسی کمک می‌کنند و سردرد و سرفه را تسکین می‌دهند.
واکسن آنفلوآنزا
ویروس آنفلوآنزا همواره در حال جهش و تغییر است.
به همین دلیل، هر سال علائم آنفولانزا جدید ممکن است کمی تغییر کند یا پزشکان برای درمان آنفولانزای جدید از دارو‌های متفاوتی استفاده کنند.
به‌علاوه، به دلیل جهش‌های مکرر این ویروس، هر سال باید واکسن جدیدی برای مقابله با آن ساخته شود.
برای ساخت واکسن آنفلوآنزا، محققان از شایع‌ترین سویه‌های ویروس استفاده می‌کنند.
بعد از تزریق واکسن، بدن علیه آن سویه‌ها آنتی‌بادی ترشح می‌کند تا از شما در برابر ویروس محافظت کنند.
در نتیجه اگر بعد‌ها با ویروس آنفلوآنزا تماس پیدا کنید، به این بیماری مبتلا نمی‌شوید یا علائم خفیف آن را تجربه می‌کنید.
چه کسانی به واکسن آنفلوآنزا نیاز دارند؟
پزشکان توصیه می‌کنند تمام افراد بزرگ‌تر از ۶ ماه واکسن آنفولانزا را دریافت کنند.
تزریق این واکسن برای افرادی که در گروه پرخطر قرار دارند ضروری است، از جمله:
- زنان باردار
- کودکان زیر پنج سال
- افراد زیر ۱۸ سالی که آسپرین دریافت می‌کنند
- افراد بالای ۶۵ سال
- افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) آن‌ها ۴۰ یا بالاتر است
- هر فردی که در خانه سالمندان یا سایر مراکز مراقبتی کار یا زندگی می‌کند
- هر فردی که به بیماری‌های مزمن مثل آسم مبتلا است
- بعضی از کودکان ۶ ماهه تا هشت ساله برای محافظت در برابر ویروس آنفلوآنزا به ۲ دوز واکسن نیاز دارند.
البته باید درباره ضرورت انجام این کار با پزشک مشورت کنید.
بیشتر پزشکان توصیه می‌کنند واکسن را تا اوایل آبان دریافت کنید تا بدن بتواند قبل از شروع فصل آنفلوآنزا، آنتی‌بادی‌های مناسب را بسازد.
البته بعد از این تاریخ هم هنوز برای دریافت واکسن دیر نیست.
حتی واکسیناسیون در فصل آنفلوآنزا هم می‌تواند مفید باشد.
پس از دریافت واکسن تقریباً ۲ هفته طول می‌کشد تا بدن آنتی‌بادی‌های مربوط به بیماری را بسازد.
