عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: در یادداشت دیروز به ویژگیهای عام وضعیت فقر در ایران اشاره شد. در این یادداشت به برخی دیگر از ویژگیهای این پدیده شوم سپس الزامات خروج از آن اشاره میشود. یکی از مهمترین شاخصهای اجتماعی و اقتصادی در هر جامعه ضریب اِنگل است. منظور سهمی است که هر خانوار از کل درآمد خود را صرف خورد و خوراک میکند. در اقتصادهای بدوی شاید بخش اعظم درآمد خانوار صرف تغذیه میشد، ولی با توسعه جوامع این رقم کمتر و کمتر شده است.
برای نمونه دهک دهم شهری که ثروتمندترین هستند، حدود ۱۹درصد هزینههای خود را صرف مواد غذایی میکنند ولی این رقم برای دهک دهم که فقیرترین است به حدود ۴۰درصد هم میرسد. این ضریب برای کل مردم و در ۷ سال گذشته حدود ۴درصد افزایش یافته است که نشانهای از افزایش فقر است. ولی مساله این است که با رشد سریعتر قیمت مواد غذایی، مردم از یکسو میزان کمتری مواد غذایی مصرف میکنند، به طوری که متوسط کالری مصرفی مردم در این سالها ۱۱درصد کاهش یافته و به خط قرمز ۲۱۰۰ کالری در حال نزدیک شدن است.
نظر شما
