انتشارات : کتیبه پارسی. 234 صفحه
کتابِ «بنویس تا اتفاق بیفتد»، اثری در مورد نوشتن و خلق کردن است.
خانم هنریت کلاوسر نویسنده کتاب، در دانشگاه‌های مختلفی از جمله واشنگتن، سیاتل، کالیفرنیا، کانادا و… تدریس کرده و سمینارهای متعددی در مورد روانشناسی و روانکاوی برگزار کرده است.
بنویس تا اتفاق بیفتد در ۲۰ فصل نوشته شده که در هر کدام نویسنده ماجرای فرد یا افرادی را بررسی می‌کند که از طریق نوشتن به خواسته‌ها و آرزوهای خود رسیده‌اند. برای هر فردی این نوشتن و مکتوب‌کردن به طریقی جواب داده است.
ایده کلی این کتاب بسیار ساده است و در همان ابتدا می‌توانید متوجه آن شوید و آن هم این است که اگر خواسته‌ای دارید، آن را بنویسید تا شاهد رخ دادنش باشید.
هنریت کلاوسر در ابتدای کتاب می‌گوید:
بعضی‌ها دفتر خاطرات دارند؛ بعضی‌ها افکار خود را روی دستمال، پشت پاکت‌های نامه، تکه کاغذهای بریده شده از یک دفتر یا هر تکه کاغذ دیگری که دم دست باشد می‌نویسند. نگران نوع کاغذی که استفاده می‌‌کنید یا اینکه باید در یک دفتر بنویسید یا روی یک تکه کاغذ نباشید. هر نوع کاغذی اعم از خط دار یا بی‌خط، گران یا ارزان، در یک دفتر یادداشت یا جدا از آن، و با هر نوع خودکاری – یا مدادی – با هر رنگی مناسب است. تنها قانون من این است که هر بار چیزی می‌نویسید زیر آن تاریخ بزنید.
متن‌های زیر برگرفته از این کتاب است:
- افرادی که اهداف کتبی دارند از زندگی بهتری نسبت به بقیه برخوردار هستند.
- تا ندانی چه می‌خواهی نمی‌توانی به آن برسی. نوشتن باعث می‌شود تصور روشنی از خواست خود پیدا کنی. خدا می‌تواند چیزی را که می‌خواهی به تو بدهد اما خودت باید به روشنی بدانی که چه می‌خواهی.
اگر نمی‌دانید چه می‌خواهید، نوشتن را شروع کنید. نوشتن، مفهومی واقعی خود را خواهد ساخت.
- وقتی می‌نویسیم قدر و ارزش چیزهایی را که بعداً به دست می‌آوریم، می‌فهمیم، اما وقتی نمی‌نویسیم مانند این است که پیروزی‌های کوچک را نادیده گرفته، آن‌ها را فراموش کرده و عادی تلقی می‌کنیم. این گونه به مرور قدرناشناس می‌شویم.
