تعطیلات نوروز با حجمی از برنامه‌ها، فیلم‌ها و سریال‌های مختلف از رسانه ملی، شبکه نمایش خانگی، سینما و دیگر پلت‌فرم‌ها به کار خود پایان داد هرچند برخی‌ها از آنها هنوز هم ادامه‌دارند. 
اما اینجا نه نمایش خانگی، نه سینما و نه تلویزیون برنده این ماراتن نشدند بلکه این فیلم «برادران لیلا» بود که پس از کش و قوس‌های فراوان همچون «سنتوری» به بازار قاچاق راه یافت و پربیننده‌ترین فیلم قاچاق شده‌ی ایرانی لقب گرفت!
البته نمی‌توان به آمار و ارقام ارائه شده اطمینان خاطر داشت!
جمال ساداتیان، تهیه‌کننده سینما در گفتگو با اعتماد نکته جالبی درباره میزان مخاطبان فیلم گفت: قاطعانه می‌گویم این حواشی به وجود آمده باعث شد ظرف مدت خیلی کوتاهی، بالای ۳۰ میلیون نفر فیلم را ببینند. او تأکید کرد که این فیلم نقل مجالس دید و بازدید نوروز شده و با این ولعی که مردم فیلم را غیرقانونی دیدند اگر به صورت قانونی تماشا می‌کردند، تهیه‌کننده می‌توانست درآمدی بالای ۳۰ میلیارد تومانی داشته باشد.
پس از اکران آنلاین این فیلم در فرانسه، می‌شد حدس زد به زودی در دسترس مخاطبان ایرانی قرار بگیرد و ممانعت ارشاد از اکران فیلم به انتشار نسخه قاچاق آن دامن زد.
برادران لیلا با واکنش‌های مثبت و منفی بسیار روبه‌رو شد، اما چرا برادران لیلا نتوانست راهی سینما‌های کشور شود؟
این فیلم در ۲۵ مهٔ ۲۰۲۲ در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۲ به نمایش درآمد و برندهٔ جایزهٔ فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم (بخش غیراصلی) شد، اما نتوانست نظر مسئولان سینمایی ایران را برای اکران جلب کند؛ ممیزی‌های این فیلم به قرار زیر بود:
- لازم نیست پدر با رو کردن اشتباهات پسر آبروی او را ببرد.
- بیان شرایط نامناسب اجتماعی و اقتصادی بد نیست، ولی نباید پدر و مادر را له کرد و نسبت به آنها بی‌احترامی روا داشت.
- بیان مشکلات ولو اینکه مقصر آن پدر و مادر باشند در کنار حفظ حرمت پدر و مادر و ارتباط عاطفی فرزندان و والدین باشد.
اما بنده به عنوان نگارنده، فیلم را چند بار تماشا کردم چیزی خارج از عرف جامعه‌ی امروزمان ندیدم و همانگونه که در اصلاحیه آن آمده است بیشتر توصیه‌ای بوده تا اصلاح!
در هیچ جای فیلم هیچ رد سیاسی و مذهبی خارج از عرف نیست و فیلم کاملاً روایت‌گر بی‌پولی و یک خانواده پر جمعیت بیکار است با مسائل و مشکلات خودشان، اما هرچه بود برادران لیلا ناکامان از اکران در ایران چشمشان به اکران‌های خارج از کشور است. همانگونه که در ترکیه اکران آن در سینما آغاز شده و انتشار بیلبورد بزرگی از این فیلم در یکی از خیابان‌های ترکیه پر بازدید شد.
امید اینکه بتوانیم نگاه‌هایمان را بازتر از گذشته کنیم و با انگ سیاه‌نمایی فیلمی را نابود نکنیم. اثری که در همین نظام پروانه ساخت گرفته و با تأیید مسئولان به خط پایان رسیده است...
