تصور کنید درحالی که فنجانی قهوه در دست دارید، فردی از راه می‌رسد و به شما برخورد کرده و باعث می‌شود که قهوه از فنجان بیرون پاشیده شود.
چرا از فنجان شما، قهوه بیرون ریخت؟!
زیرا فنجان حاوی قهوه بود. اگر درون فنجانتان چای وجود داشت، طبیعتاً چای به بیرون می‌پاشید. هرچیزی که درون فنجان باشد، همان نیز بیرون می‌ریزد.
وقتی که زندگی به شما تنه می‌زند و باعث می‌شود تکان بخورید، آنچه که درون شماست، بیرون می‌ریزد.
از خودتان بپرسید: «درون فنجان من چیست؟»
وقتی که زندگی خشن می‌شود و به شما تنه می‌زند، چه چیزی از شما بیرون افکنده می‌شود؟
شادی، سرخوشی، شکرگزاری، آرامش، فروتنی؟
یا خشم، تندی، ناسزا، واکنش‌های خشن؟
کدامیک از درون شما به بیرون می‌ریزد؟ انتخاب با شماست...!
از امروز بیایید فنجان‌هایمان را با شکرگزاری، بخشش، خوشی، کلام مثبت، مهربانی، ملایمت و عشق به دیگران پر کنیم ...
