دوران ٤٠ روزه قرنطینه، فشارهای اقتصادی زیادی بر مشاغل مختلف فرو آورد. بسیاری از آنها تعطیل شدند، و بیشتر مشاغل فعال نیز کاهش درآمد داشتند.
اکنون نیز که فعالیت کسبه و شرکتها آزاد شده، همچنان رکود حاصل از کرونا بر آنها سایه افکنده و شرایط به حال عادی برنگشته است. بی‌تردید بیشترین فشارهای اقتصادی نیز بر طبقه متوسط به پایین جامعه وارد آمده و همچنان می‌آید.
در این میان عده‌ای از مردم نوعدوست، انسانیت به خرج داده و اجاره یک ماهه مغازه‌ها و حتی خانه‌های خود را به موجران بخشیده‌اند.
عده‌ای که از دیگران چک بانکی داشتند، چک‌ها را به بانک نبردند و به بدهکاران مهلت دادند.
حتی صدا و سیما و مسئولان دولت و رهبری انقلاب نیز مردم را تشویق به این کار کردند و پویش‌های مختلفی به راه افتاد تا مردم را تشویق کند همدلانه از این دوران سخت عبور کنیم و به اصطلاح هوای هم را داشته باشیم.
این آزمونی بود که مردم ما از آن سربلند بیرون آمدند که جای تقدیر و نکوداشت دارد.
در این میان بسیاری از مردم از بانکها وام گرفته‌اند و در این مدت اقساط آنها عقب افتاده است.
از دولت و بانکهای دولتی توقعی نیست؛ ولی این توقع از اعضای هیئت امنای قرض‌الحسنه‌ها که همواره مقید به بانکداری اسلامی هستند، وجود دارد که با مردم همدلی کنند و حداقل دوماه اقساط وام‌ها را به عقب بیندازند تا مردم نفسی بکشند و بتوانند کمر راست کنند.
اما شنیده می‌شود برخی از قرض‌الحسنه‌ها با ضامنین تماس گرفته و حتی مشتریان را تهدید می‌کنند که چک خود و ضامن را به واحد اجرائیات می‌فرستند.
در حالی که قرض‌الحسنه یک دستور دینی و مذهبی است و اینگونه فشارها زیبنده چنین مراکز خوش‌سابقه‌ای نیست. آنها از سرمایه‌های همین مردم پاگرفته‌اند و خوشبختانه منابع مالی خوبی در اختیار دارند که می‌توانند در این کار خیر صرف کنند.
امید که قرض‌الحسنه ها نیز به پویش #همدلی بپیوندند و نام و خاطره‌ای نیک در ذهن مردم باقی بگذارند.
چنین باد
