حسین عرفانی متولد ۱۳۲۱ در تهران، ۲۱ شهریور ۱۳۹۷ در سن ٧٦ سالگی صداپیشگان هنر دوبله را تنها گذاشت.
وی کار دوبله را از سال ۱۳۴۰ و مدیریت دوبلاژ را سال ۱۳۵۶ آغاز کرد.
علت مرگ این صداپیشه سرطان ريه اعلام شده است.
آغاز کار دوبله
حسین عرفانی با نام کامل حسین عرفانی پارسایی پیش از ورود به عرصه دوبله با سینما و دوبلورها آشنا بود و در سن نوزده سالگی به علی کسمایی در استودیو «مولن روژ» معرفی شد.
پس از مدتی نزد احمد رسولزاده رفت و در فیلم «پروفسور کم حافظه» به کار گویندگی پرداخت که در آنجا احمد رسول زاده وی را به عنوان یک دوبلر خوب آینده برشمرد.
او در اولین نقش خود به جای اورسن ولز صحبت کرد.
خصوصیات صدایی
از خصوصیات این گوینده دامنه صدایی مردانهٔ (بم) نیرومند، گسترده و قابل انعطاف او بود که قابلیت بسیاری در تیپ سازی داشت.
وی از نظر انتخاب برای گویندگی به جای شخصیتهای سرشناس نقش اول مرد تاریخ سینما از سوی مدیران برجسته دوبلاژ، از صداپیشگان منحصر به فرد دوبله ایران بود.
عرفانی به عنوان گوینده ثابت نقشهای آرنولد شوارتزنگر مشهور شدهاست.
بازیگری
وی در فیلم سینمایی حرمت رفیق (۱۳۵۶) و سریال تلخ و شیرین (۱۳۵۳) و سریال عالیجناب (۱۳۹۶) به ایفای نقش پرداختهاست.
همسر وی شهلا ناظریان (زادهٔ ۱۳۲۶ خورشیدی) دوبلور، گوینده و بازیگر ایرانی است. او در کنار دوبله، در برنامۀ رادیویی «صبح جمعه با شما» فعالیت داشته است.
بازیگری در تئاتر را از سال ۱۳۶۸ تجربه کرد و همچنین در سریالهای تلویزیونی «این خانه دور است» (ساختهٔ بیژن بیرنگ و مسعود رسام) و داستان یک شهر (ساختهٔ خسرو معصومی) و فیلمهای سینمایی «خوشخیال»، «پرِ پرواز» و «شب بخیر غریبه» به عنوان بازیگر به ایفای نقش پرداخته است.
اجرای مسابقۀ تلویزیونی «تلاش» به همراه حسین عرفانی و نیز گویندگی در تیزرهای تبلیغاتی از دیگر فعالیتهای همسر عرفانی بهشمار میآیند.