عصر جمعه هفتم آذر ماه یکی از سرمایه های مهم و ارزشمند منابع انسانی کشور به شهادت رسید. به دلیل اینکه هفته نامه طبق معمول روزهای جمعه چاپ و روزهای شنبه توزیع می‌شود، زمانی خبر ترور ایشان منتشر شد که صفحات زیر چاپ بود لذا در شماره قبل موفق به درج مطلبی در مورد ایشان نشدیم.
برخی از منابع انسانی هر کشور به راحتی معرفی می شوند، مورد تجلیل قرار می‌گیرند و مردم کشورشان و دیگر کشورها دیر یا زود با نام، جایگاه علمی، سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی آنان آشنا می‌شوند و به عبارت ساده مشهور می شوند. اما برخی به دلیلی که از ذخایر سری و محرمانه جامعه محسوب می‌شوند ناشناس و گمنام می‌مانند، چه بسا زمانی هم که به مرگ طبیعی راهی عالم آخرت می‌شوند کسی از جایگاه، خدمات و اثربخشی آنها مطلع نشود زیرا معرفی آنها برابر است با افشای مسائل سری و محرمانه. اینان خیلی مظلومند، مظلوم از نگاه دنیوی و اِلا از منظر اخروی اجرشان محفوظ است.
مظلومیت دیگر این افراد آن است که از بسیاری مواهب دنیوی محروم می‌شوند: از جمله محدودیت ارتباطات اجتماعی، محدودیت رفت و آمد داخل و خارج کشور، محدودیتهای عدیده اداری و سازمانی، محدودیت در گردش، تفریح، سیاحت، زیارت و...
شهید محسن فخری‌زاده از جمله چنین سرمایه‌های بزرگ، گرانقدر و اثربخش بود و خدمات مدیریتی، علمی و پژوهشی گسترده و عمیق ایشان در حوزه صنایع دفاعی کشور آنقدر بوده که سازمان‌های جاسوسی خارجی این بزرگمرد را می‌شناخته وعنوان پدر هسته‌ای به ایشان داده و درصدد حذفش بوده‌اند.
شاید هرچه ازویژگیهای شخصیتی و خدمتهای ایشان گفته شود همه آنچه که بوده نباشد زیرا اسرار کشور باید حفظ شود. به هر حال ترور این مدیر ارشد صدمه‌ای است به منابع انسانی گرانمایه کشور.
امید آنکه جامعه قدر این سربازان گمنام و حافظان اثر گذار اما ناشناخته را بداند و ارج نهد. روحش شاد و نامش جاودان.
سرافراز ، سالم و موفق باشید
